utrata wiary w wyniku depresji?

[Ks.Marek]

Julia napisał(a):teraz widze, ze mam za co Bogu dziekowac...

A ja dodam taki komentarz:

Autor Exultetu napisał(a):Weselcie się już, zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się, słudzy Boga! Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo. Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! Zdobny blaskiem takiej światłości, raduj się, Kościele święty, Matko nasza! Ta zaś świątynia niechaj zabrzmi potężnym śpiewem całego ludu.

[Offca]

Nie wiem czy ktoś to już tutaj pisał, ale wydaje mi się, że utrata wiary w wyniku depresji może wiązać się właśnie z tym, że często nasza wiara oparta jest na emocjach. Kiedy czujemy się dobrze, równocześnie czujemy, że nasza duchowość i wiara idzie na przód; kiedy robi się źle, pojawiają się problemy, złe samopoczucie psychiczne, to i wiara podupada. Widzę to po sobie. Wprawdzie nie choruję na przewlekłą depresję, ale bywa, że stany podobne do deprsji gdzieś się tam po drodze zdarzają, podejrzewam, że większości z nas. Zauważam wtedy, że mój "entuzjazm duchowy" bardzo szybko opada, zaczyna mi być wszystko obojętne, przestaję się starać, wlaczyć. A to jest właśnie kwestia tego, że w wierze najczęściej polegam na emocjach. Praca nad tym nie jest prosta :/

[Rachel]

Zdarza się że czas "podupadania" można równiez wiazać z czasem pustyni. Przecież człowiek przechodzi czasy pociechy jak i oschłości. A bardzo cenny jest czas oschłości w życiu duchowym.

[Offca]

rachel napisał(a):A bardzo cenny jest czas oschłości w życiu duchowym.

Może i cenny. Ale można tak powiedzieć dopiero jak minie, bo w jego trakcie ciężko dojść do takiego wniosku :zmieszany:

[Rachel]

Offca napisał(a):można tak powiedzieć dopiero jak minie, bo w jego trakcie ciężko dojść do takiego wniosku

W takim czasie to raczej kwestia trwania , i nie rezygnowanie z tego co dobre w czasie posuchy.

"Noc ciemna" św.Jana od Krzyża, jasno moim zdaniem przedstawia ten czas.

[Offca]

rachel napisał(a):i nie rezygnowanie z tego co dobre w czasie posuchy.

Problem w tym, że czasem ciężko dojść do wniosku co jest w tym momencie dobre. Ja chyba w ten Wielki Post przechodziłam swoistą drogę krzyżową ze swoją pustynią. Już pod koniec miałam wrażenie, że wszystko we mnie, w środku umarło.

[Rachel]

W takich monentach bardzo cenne jest dobry stały spowiednik i towarzysz duchowy. On patrzy na to zewnątrz, dostrzega to inaczej aniżeli my.
Dla mnie to jest bardzo ważne. Ogólnie w tym czasie staram działać na zasadzie , że to nalezy czynić [chodzi o trwanie w poprzednich postanowieniach] chociaż wydaje się to męczące, bez życia.

[Offca]

rachel napisał(a):W takich monentach bardzo cenne jest dobry stały spowiednik i towarzysz duchowy. On patrzy na to zewnątrz, dostrzega to inaczej aniżeli my.

Aha, mów mi tak dalej

Wiem tylko tyle, że w czasie posuchy nie wolno podejmować żadnych ważnych decyzji, ale jak na ironię właśnie wtedy się takie najczęściej pojawiają :krzywy:

[Rachel]

Offca napisał(a):Aha, mów mi tak dalej

bardzo chętnie

[ Dodano: Czw 12 Kwi, 2007 12:50 ]

Offca napisał(a):jak na ironię właśnie wtedy się takie najczęściej pojawiają

Hmm a mi się najczęściej wtedy pojawia pomysł aby odstawić modlitwe na bok, gdyż rozmowa z Bogiem nie jest taka prosta.

[Ks.Marek]

rachel napisał(a):

Offca napisał(a):Aha, mów mi tak dalej

bardzo chętnie
[ Dodano: Czw 12 Kwi, 2007 12:50 ]

Offca napisał(a):jak na ironię właśnie wtedy się takie najczęściej pojawiają

Hmm a mi się najczęściej wtedy pojawia pomysł aby odstawić modlitwe na bok, gdyż rozmowa z Bogiem nie jest taka prosta.

Tak Offieczko, to święta prawda: nie podejmować decyzji, kiedy jest posucha, albo wysoka fala emocjonalna.
Lepiej iść wtedy albo na spacer, albo spać.

[Rachel]

Ks.Marek napisał(a):spać.

popieram!

po pewnym czasie człowiek jakby się wyćwiczy i jest zdolny, nie podejmować pochopnych decyzji w momentach

Ks.Marek napisał(a):kiedy jest posucha, albo wysoka fala emocjonalna

[Offca]

Cały dzień spać nie mogę albo spacerować
Parę razy już podjęłam decyzję pod wpływem emocji i potem żałowałam. Całe szczeście, że nie były to życiowe decyzje.
W ogóle w takich stanach ciężko racjonalnie myśleć. Stąd też często kryzysy w wierze.

[Ks.Marek]

Offca napisał(a):Cały dzień spać nie mogę albo spacerować

Przejdź się z kapcia do Susza. Na pewno pomoże.

[Offca]

Ks.Marek napisał(a):Przejdź się z kapcia do Susza. Na pewno pomoże.

Spoko, za 3 dni będę ;P

Ale nie róbmy :offtopic: bo :patrzy:

[Ks.Marek]

A propos wątku: warto rozmawiać o swoich uczuciach, odczuciach, dołach, etc.
Co niektórzy wiedzą, jak to potrafi człowieka w ramy wstawić, iż łatwiej wówczas chyba sie wziąc "do kupy" zebrać.