Izrael jako LUD BIEDNYCH Boga

[Ks.Marek]

Izrael jako lud biednych Boga.

Różne są możliwości patrzenia na historię Ludu Starego Przymierza. Każda biblijna historia zawiera niezmierzone bogactwo treści, jest głosem Boga, jest Jego objawieniem w histori rodziny ludzkiej.
Systematyka kieruje nasze kroki w lekturze Pisma Świętego od Księgi Genezis, aż po Apokalipsę. Stopniowe ujawnianie się Boga człowiekowi ma na celu "dawkowanie" historii zbawienia. Ma ona byc kontemplowana, rozważana w sercu na przestrzeni życia człowieka. Inaczej się nie da, ponieważ szkoda tych wszystkich treści, aby zmarnowane, nie zostały dostrzeżone. Zatem krok, po kroku, aż po kres...

Chcę Wam przedstawić w potężnym "mega-skrócie" historię Izraela, wpisaną w ekonomię Bożego Zbawienia, zbudowaną wokół jednego tylko zagadnienia: biedy ludzkiej, która jak się okazuje, nie jedno ma imię.
Na sam początek: centralną historią Izraela, zawarta na kartach Biblii jest ta, opisana w pierwszych 15 rozdziałach Księgi Wyjścia.
1. Terminologia:
W księgach Mojżeszowych odnajdujemy całe bogactwo wyrażeń, odnoszących się w ich treści do opisania ludzkiej biedy:
Ebion - biedni potrzebujący pomocy materialnej (Wj 23,6)
Dal - chwiejący się, słaniający się (Wj 23,3)
Dalla - bieda, słabość (2 Krl 25,12)
Rusz - znikomość, nie bycie w centrum zainteresowania (1Sm 18,23)
Ani (anawim) - ubogi, nie mający nic (Wj 22,4)
Heleha - ten, który pada ofiarą napaści, bezbronny (Ps 10,8.14)
Jarasz - uczynic kogoś biednym (1Sm2,7)
Malisar - ten, który ma nie zaspokojoną potrzebę. Chodzi o kogos, kto dziś określany jest mianem potrzebującego pomocy, wsparcia.
Doskonale ujmuje istote rzeczy Paweł Apostoł. Na gruncie NT po pierwsze: "zdradza", iż jest ortodoksyjnym Żydem, który przyjął najlepszą cząstkę Prawa. Wiedział, że biedni są w oczach Pana szczególni i wybrani.
Napisze Apostoł Narodów: Nic nie mogę sam z siebie. Wszystko jednak moge w Tym, który mnie umacnia. W wielu miejscach pokazuje nam Paweł, iż utożsamia się z biednymi. Myśle, że nie trzeba tu przywolywac wielu konkretów: Flp 4,12 Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku.
Poza tym, z samej tylko lektury księgi Rodzaju można wywieść wnosek, iż biedni jesteśmy z tego powodu, iż jesteśmy ludźmi. (utrata Raju, praca, ból rodzenia, etc).

2. Wymogi JHWH dane pobożnemu, na rzecz biednych.

Aby biedny, jako umiłowany Boży miał warunki życia, które zawiodą go na Łono Abrahama, Bóg daje Prawo. Jest to owszem, wpierw Dekalog. Ale oprócz niego, szereg innych praw. Ich lektura, choćby tylko pobieżna pozwala zauważyć, iż biedny człowiek ma uprzywilejowane miejsce w Izraelu. Mozna też z łatwością wywnioskować, iz problematyka (szczegółowa) biedy istniała bardzo wyraźnie. Jeśli takie prawa były zapisane, to nie dla tego, że papier przyjmie wszystko, ale stąd, iż problem po prostu istniał. Wnikając zaś głębiej w treść owych przepisów, zdaje się, iż w rzeczy samej, prawo to jest doskonałe i bezbłędne. To, co dziś próbuje się jako rozwiązań problemu biedy, jest przy ST jedynie bladym i daleko odbiegającym od doskonałości odbiciem zapisów sprzed ponad 2000 lat. To zaś, co stanowi milową przeszkodę w realizacji postulatów prawnych Starego Przymierza to POSŁUSZEŃSTWO czyli: pójście - za - słuchanym (por. Szemma Izrael).
CDN.