"Piekło istnieje dla tych, którzy odrzucają Boga"

[omyk]

Jak to?

[Stahs]

Nie lubię takich uogólnień, w stylu: albo mną gardzisz albo kochasz. Weź taki słynny fragment od Heraklita, chyba wiesz który, odnieś to do człowieka i sobie skojarz.

[omyk]

Kiedy nauczanie ewangeliczne właśnie takie jest: tak, tak, nie, nie. Kto nie zbiera ze Mną ten rozprasza, kto nie jest z nami, ten jest przeciwko nam. Objawienie Jana mówi nam: obyś był zimny albo gorący... I tak dalej. Radykalizm ewangeliczny jest wielki.

[Stahs]

Życie jednak takie nie jest. To ciągła zmiana, stan do którego człowiek dąży to stan miniony, nie podlegający prościutkim kategoryzacjom, schematom w które dałoby się zapakować egzystencję. Możesz być świętym bliskim tyranii lub bezbożnikiem który ma przed sobą bramę niebios. Zaś każda sekunda mojego życia jest inna, wyłania z siebie zupełnie nowe formy. Nic nie jest w pełni określone. Relację między człowiekiem a Bogiem odniósłbym z kolei do obrazu walki Jakuba z Bogiem - to dialog pełen burzy i napięć, odbywający się w nocy, niemalże w ślepocie. Nic nie jest oczywiste.

[omyk]

Jeśli mówisz, że życie nie jest takie jak Ewangelia, to albo nie znasz Ewangelii, albo nie znasz jeszcze życia

[M. Ink. *]

Jeszcze raz oddam głos świętej Mistyczce:

św. Faustyna w Dzienniczku (nr 741) napisał(a):Dziś byłam w przepaściach piekła, wprowadzona przez Anioła. Jest to miejsce wielkiej kaźni, jakiż jest obszar jego strasznie wielki.

Rodzaje mąk, które widziałam: pierwszą męką, która stanowi piekło, jest utrata Boga; drugie - ustawiczny wyrzut sumienia; trzecie - nigdy się już ten los nie zmieni; czwarta męka - jest ogień, który będzie przenikał duszę, ale nie zniszczy jej, jest to straszna męka, jest to ogień czysto duchowy, zapalony gniewem Bożym; piąta męka - jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący, a chociaż jest ciemność; widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze, i widzą wszystko zło innych i swoje; szósta męka jest ustawiczne, towarzystwo szatana; siódma męka - jest straszna rozpacz, nienawiść Boga, złorzeczenia, przekleństwa, bluźnierstwa. Są to męki, które wszyscy potępieni cierpią razem, ale to jest nie koniec mąk, są męki dla dusz poszczególne, które są męki zmysłów, każda dusza czym grzeszyła, tym jest dręczona w straszny, i nie do opisania sposób.

Są straszne lochy, otchłanie kaźni, gdzie jedna męka odróżnia się od drugiej; umarłabym na ten widok tych strasznych mąk, gdyby mnie nie utrzymywała wszechmoc Boża. Niech grzesznik wie, jakim zmysłem grzeszy, takim dręczony będzie przez wieczność całą; piszę o tym z rozkazu Bożego, aby żadna dusza nie wymawiała się, że nie ma piekła, albo tym, że nikt tam nie był i nie wie jako tam jest. Ja, Siostra Faustyna, z rozkazu Bożego byłam w przepaściach piekła na to, aby mówić duszom i świadczyć, że piekło jest. O tym teraz mówić nie mogę, mam rozkaz od Boga, abym to zostawiła na piśmie.

Szatani mieli do mnie wielką nienawiść, ale z rozkazu Bożego, musieli mi być posłuszni. To com napisała, jest słabym cieniem rzeczy, które widziałam. Jedno zauważyłam, że tam jest najwięcej dusz, które nie dowierzały, że jest piekło. Kiedy przyszłam do siebie, nie mogłam ochłonąć z przerażenia, jak strasznie tam cierpią dusze, toteż jeszcze się goręcej modlę o nawrócenie grzeszników, ustawicznie wzywam miłosierdzia Bożego dla nich. O mój Jezu, wolę do końca świata konać w największych katuszach, aniżeli bym miała Cię obrazić najmniejszym grzechem.

Tym ważniejsze dla nas - grzeszników - jest miłosierdzie Boga...

św. Faustyna w Dzienniczku (nr 998) napisał(a):Kiedy byłam na ostatniej nauce, kapłan ten przemówił, jak bardzo świat potrzebuje miłosierdzia Bożego; jest to czas jakby wyjątkowy, że ludzkość potrzebuje tak bardzo miłosierdzia Bożego i modlitwy.

Wtem usłyszałam głos w duszy: oto są słowa dla ciebie, rób wszystko co jest w twej mocy w dziele miłosierdzia Mojego. Pragnę, aby czczono miłosierdzie Moje, daję ludzkości ostatnią deskę ratunku - to jest ucieczkę do miłosierdzia Mojego, raduje się Serce Moje z święta tego. Po tych słowach zrozumiałam, że nic mnie zwolnić nie może z obowiązku tego, czego ode mnie żąda Pan.

[nat_lee]

Stahs napisał(a):Życie jednak takie nie jest.

Twoje życie będzie takim, jakim je uczynisz.
Jeżeli wszędzie będziesz się doszukiwał szarości, sam będziesz "nijaki".
Świat jest areną na której rozgrywa się walka dobra ze złem. Nie ma nic pomiędzy. Uwierz w to, módl się dużo do Ducha Świętego o dar mądrości, a sam się zobaczysz.
Tak, jak omyk napisała: radykalizm ewangeliczny jest wielki.

[merkaba]

Fulla Horak – polska mistyczka

O RZECZACH OSTATECZNYCH

http://www.taw1.republika.pl/horak.html

[ Dodano: Sro 27 Paź, 2010 14:33 ]
chyba wszyscy słyszeli o Dr Raymond Moody terz opisuje piekło

Rzadko, niemniej pojawiają się wypadki, gdy ludzie przeżywający swe doświadczenia z pogranicza śmierci, mówią o uczuciu panicznego strachu, kojarząc siebie z otarciem się piekło. Zamiast poczucia wzniosłości występował u nich strach i panika.. W miejsce tunelu i światła następowało jakieś zanurzenie się w kompletnie ciemną próżnię, a wreszcie doświadczenie obecności demonicznych sił zła. (Wilson s. 216) U pacjenta dr Maurice Rawlingsa wystąpiło zatrzymanie czynności serca. W czasie akcji ratunkowej, gdy serce zaczynało bić i odzyskiwał czynność oddechową zaczął krzyczeć „Jestem w piekle ! Był przerażony i błagał doktora o ratunek. Niech Pan nie przerywa. Zwykle pacjenci krzyczeli odwrotnie bo ich bolało Proszę zabrać ręce, bo mnie boli. Nieraz ;podczas masażu dochodzi nawet do pęknięcia żeber. Ten odwrotnie powtarzał: Proszę nie przerywać Za każdym razem, gdy Pan przerywa masaż wracam do piekła! Proszę nie pozwolić bym wrócił do piekłaPo odzyskaniu przytomności de M Rawlings zauważył wyraz autentycznego przerażenia. Na twarzy chorego malował się wprost groteskowy obłędny strach. Pocił się dygotał, źrenice miał rozszerzone (Wilson s.215).


Jeden z pacjentów Moodyego po śmierci żony popadł w depresję i strzelił do siebie, ale go odratowano i tak przedstawił swoje przeżycie: Nie poszedłem tam, gdzie była moja żona. Znalazłem się w okropnym miejscu Zrozumiałem, że popełniłem błąd i żałowałem. Z relacji dr Ringa wynika, że ci którzy usiłowali popełnić samobójstwo nie dostają się do miejsca, które się kojarzy z błogą atmosferą, ale do stanu zawieszenia. Muszą swoje odcierpieć, zarówno doświadczenia życia ziemskiego, jak i to wszystko czym sobie zasłużyli przez życie ziemskie.

http://mkanior.wordpress.com/2010/09/22/...linicznej/