no więc jako że żyję na emigracji, przydałoby się znaleźć pracę bo z kasą krucho... no i jak we wrześniu tu przyjechałam, to rozniozłam na serio dobre kilkadziesiąt aplikacji, kilkadziesiąt rozesłałam mailem i nic, cisza, a fundusze się kurczą (dodam, że jak nie zaoszczędzę kasy na przynajmniej początek drugiego roku, to moje szkockie studiowanie się skończy i będę musiała na drugi rok wracać do domu).
no i zdołowana zdesperowana przgnębiona i zrezygnowana znajduję via Internet ogłoszenie że jeden z porządniejszych klubów w aberdeen szuka pracowników. ogłoszenie dziś dodane, jeszcze względnie mało wejść, więc pierwsza myśl: jutro tam idę!
no i rozmawiając z Dawidem R. o tym klubie i o mojej beznadziei na temat pracy, żaląc się itd, nagle Dawid mówi do mnie: Ty się pomódl o tę pracę przez wstawiennictwo Ojca Pio. ja na to "yyyyyyyyyyyyyy no ok". no i przyszedł wieczór, usiadłam, i prosiłam, prosiłam bardzo mocno, z całej siły prosiłam, żeby cokolwiek, żeby tylko jakaś praca była.
na drugi dzień poszłam z CV do tego klubu, zaniosłam, dzień później dostałam telefon że dziś 7:00pm zapraszają na interview. tak, przed interview, też modliłam się bardzo bardzo... no i sytuacja wygląda tak że aktualnie mam czekać na maila z informacją kiedy mam przyjść ustawić sobie zmiany;P
godna płaca, bonusy (typu dofinansowanie do dojazdów itd)... od września szukałam tu roboty a naprawdę wystarczyło się pomodlić i oto w 2 dni jestem prawie zatrudniona! iiiiii.... ON jest najlepszy! na serio
