Tak czytam sobie ten temat i czytam... i nachodzi mnie jedna, prosta refleksja. Otóż (czym zaskoczę może niektórych katolików) powinni być niesamowicie szczęśliwi i błagać Boga o więcej takich filmów! Paradoks? Niekoniecznie.
Otóż jak głosi pewna znana zasada marketingu: Nic nie wpływa lepiej na rozszerzenie znajomości i utrwalenie w świadomości produktu, niż duży rozgłos, bazowany nawet na kontrowersji. Po prostu, im bardziej coś jest kontrowersyjne, tym chętniej ludzie to oglądają, tym więcej uwagi poświęcają ocenie, zagłębieniu się w temat.
Świetnym przykładem jest film "Jesus Christ Superstar". Film, który, nota bene, niesie przesłanie Jezusa. Nie stał sie jednak kalsykiem dlatego, że jest chrześcijański, ale dlatego, ze jest KONTROWERSYJNY. A to sprawia, ze film skupia uwagę widza na przesłaniu chrześcijańskim. Dla rozszerzenia wiary - po prostu ekstra!
Innym, choć tutaj z innych powodów, filmem kontrowersyjnym była Pasja. Chodzili na nia do kina i katolicy, i nie. Dlaczego? Bo był to film bardzo bezposredni, brutalny, nie szczędzący nerwów widza. Stąd kontrowersyjny.
Powtarzam więc, dla Kościoła tym lepiej! Takie filmy skupiają uwagę na sprawach wiary, nawet, jeśli ich przesłanie jest "bluźniercze". Skupiają uwagę, zachęcają do zgłębienia tematu.
A co z takimi filmami, jak "Imię Róży", "Ksiądz" czy "Kod Da Vinci"? Można powiedzieć, że szkalują one Kościół, oczerniają go. Jednak zawierają jeden, ważny element, znowu związany z kontrowersją - zachęcają do myślenia, do eksplorowania tematu.
Z jednej strony, sprawiają, ze człowiek, po obejrzeniu fikcyjnych zdarzeń w filmie, chętniej sięga po rzeczowe, historyczne źródła, by więcej się dowiedzieć. Znam nie jednego człowieka, który zrewidował bardzo czarny obraz Inkwizycji, po obejrzeniu Imienia Róży i dokopaniu się do faktycznych danych historycznych. Więc dla ludzi jest to coś wspaniałego, bo nie pozwalają wierze leżeć odłogiem, być martwą, skostniałą tradycją, przyzwyczajeniem, ale terenem, ktory warto eksplorować, poznawać, czy rewidować.
Jednocześnie są dla Kościoła bodźcem do ciągłego rozwoju, zmuszającym do podejmowania trudnych tematów. Tematów, które często Kościół najchętniej zakopałby w jakiejś czarnej skrzyni głeboko po ziemią w najmroczniejszym lesie, z napisem "Nie tykać! To gryzie!". Tym jest np homoseksualizm u księży, ukazany w filmie "Ksiądz". Film nie pozwala Kościołowi na spoczęcie na laurach, na ominięcie tematu, gdyż temat zaczyna wychodzić w mediach, prasie etc.
Jeszcze co do samych wypowiedzi Kościoła odnośnie takich filmów. Paradoksalnie, im bardziej KK klnie na nie, wyszydza w mediach, tym lepiej dla twórców. Dlaczego? Gdyż mają darmową, dodatkową reklamę. I to jaką! Każdy chce wtedy zobaczyć i sam ocenić. Świetnym przykładem jest Kod Da Vinci. Film sam w sobie średni, ale, dzięki mocnemu sprzeciwowi Kościoła, zyskał niesamowitą popularność.
Umieram gdy widzę jak błądzimy we mgle.
Umieram, gdy czuję, że trwamy we śnie.
Umieram, bo wiem, że ty nie rozumiesz że ja...
Umieram, gdy widzę jak ty..."
|
