Prefacja - Edward Stachura

[czarek]

Prefacja

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym jest
Śmiać się głośno
Płakać cicho
Deszcz ustaje sady kwitną
I tego trzymać się trzeba

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym jest
Iść i padać
Z-padłych-wstawać
Przeszła wojna
Wstaje trawa
I tego trzymać się trzeba

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym jest
Śledzić gwiazdy
Grać na skrzypcach
Astronomia
I muzyka
I tego trzymać się trzeba

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym jest
Być uważnym
Pełnym pasji
Dobra wasza
Gwiżdżą ptaki
I tego trzymać się trzeba

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
Słusznym i zbawiennym jest
Żeby człowiek
W życiu onym
Sprawiedliwym
Był i godnym

Żeby człowiek
Był człowiekiem
Lecą liście
Szumi w lesie
Wiatr z obłoków
Warkocz plecie
I tego trzymać się trzeba

[Offca]

Fajne. Lubię Stachurę.

[czarek]

Mnie zawsze fascynowało w jego tekstach to poszukiwanie Boga...
Niestety z tego co wiemy, nie odnalazł...
Ale i tak mam nadzieje, że (tak samo w przypadku Ryśka Riedla) Bóg wynagrodził mu to poszukiwanie życiem wiecznym

Nie bez znaczenia jest tu nasza modlitwa... :wink:

[Offca]

czarek napisał(a):Ale i tak mam nadzieje, że (tak samo w przypadku Ryśka Riedla) Bóg wynagrodził mu to poszukiwanie życiem wiecznym

Pożyjemy, umrzemy i zobaczymy ;P

[inis]

Oj tak, Stachura poetą wielkim był...