Najnowsze trendy w wychowaniu...

[nieania]

Heysel napisał:
Moralność to zespół ocen, norm i zasad określających zakres poglądów i zachowań uważanych za właściwe. I takich "zestawów" jest wiele. A dywagowanie który jest lepszy czy gorszy to śliski grunt.[/quote]
A ty się po nim ślizgasz.. Moralność jest pojęciem filozoficznym, co zauważyłam, że wiesz, więc...

Cytat:Moralność, jest przede wszystkim faktem czystego rozumu praktycznego, który objawia się sam sobie jako pierwotnie (ursprünglich) prawodawczy i sam przez się wystarcza dla motywowania woli do działania. W tej epistemicznej autoprezentacji objawia się autonomia rozumu i woli (prawodawcy i egzekutora moralnego prawa). Na płaszczyźnie samopoznania rozum praktyczny w koniecznym „sprzężeniu” z wolą jawi się sam sobie jako źródło (Ursprung) moralności. Do istoty (natury) owego faktu (samopoznania) rozumu praktycznego należy zatem wiedza o prawie moralnym i wiedza o tym, że stanowi ono konieczną podstawę determinującą dla woli jako instancji wykonawczej. Konieczność oznacza tu wyłącznie epistemiczny warunek formalny: warunek możliwości działania woli, nie zaś determinację kauzalną – z tego, że wola nie może działać inaczej jak „pod auspicjami” prawa, nie wynika, że tym samym nie może działać niezgodnie z prawem, a zwłaszcza niezgodnie z posiadaną wiedzą o tym, jak powinna działać. Inaczej mówiąc, strukturalno-funkcjonalna prawidłowość doświadczenia moralnego - świadomość bycia podmiotem prawa - jako faktu rozumu nie pociąga za sobą z konieczności prawego (zgodnego z prawem moralnym) postępowania moralnego podmiotu. Postępowanie niemoralne jest dla niewątpliwie działaniem nierozumnym, jednakże kwestia tego, czy przyczyną takiego działania jest niewiedza (nieświadomość - „zaćmienie” rozumu przez zmysłowe namiętności), czy też tajemnicza deprawacja (zafałszowanie) źródła moralności („rozprzężenie” rozumu i woli dotykające samej istoty moralnego podmiotu) pozostaje na gruncie jego filozofii praktycznej aporią do końca nierozstrzygniętą

(źródło: Internetowy serwis filozoficzny "DIAMETROS")

heysel napisał(a):Wyjdź od zasady "Czyń to co mówi Twoja wola, rób co chcesz" i zobacz co się stanie.

W świetle tego, co przed chwilą napisałam ta zasada nie może być podstawą moralności. Wręcz przeciwnie, jest oznaką jej braku. Jeśli nie doczytasz się dlaczego, to wytknę konkretne fragmenciki.

heysel napisał(a):A wiele takich aspektów nie zgadza się z moralnością chrześcijańską.
aspekt - punkt widzenia, z którego się coś rozpatruje

Hmm.. wydaje mi się, że wszyscy jak tu jesteśmy, wiemy czym jest aspekt. Podaj przykłady takich aspektów i wytłumacz jaki zwizek one mają w ogóle z moralnością... nie nawiązując do chrześcijańskiego postrzegania moralności.

heysel napisał(a):Można zbudować moralność nie bazując na fundamentach, na których bazuje moralność chrześcijańska.

Powtórzę za ks. Markiem, że nikt czegoś takiego nie powiedział. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, iż moralność chrześcijanina ma źródło w Bogu, a moralność niewierzących powinna mieć źródło w naturalnych prawach człowieka. Nie powinna więc godzić w naturę ludzką w żaden sposób. Porównując obie te podstawy można dojść do wniosku iż prawo moralne zarówno człowieka wierzącego, jak i niewierzącego jest ze sobą zbieżne.

heysel napisał(a):Ks.Marek napisał/a:
Wiekszośc na Złotej zasadzie: czyń to, co chesz aby i tobie czyniono

Dla mnie np. to za mało i tak pozostawiona jest to tylko "miedziana" zasada.

I znów twoja porażka. Ta zasada jest wręcz idealna. Po 1 zgodność woli i rozumu, po 2 nie godzi w żaden sposób w naturę ludzką, po 3 stosowanie jej wystarczy, aby zachowywać wszelkie inne zasady moralne.

heysel napisał(a):To jest moralność. Inna sprawa jak ją ocenisz.

Nie wszystko złoto, co się świeci. To, że ty gdzieś sobie uroiłeś, że jest to moralność, nie musi oznaczać, że nią jest. Ocena nie gra żadnej roli.

Scott napisał(a):Nie obchodzi mi jak Ty ją oceniasz. Nie obchodzi mnie nawet jak ja ją oceniam. Liczy sie tylko jedna opinia- ta prawdziwa. Ta Boga. Tylko życie w prawdzie ma sens. Wszystko inne przeminie, prędzej czy później.

Pragnę wspomnieć, że dla osób niewierzących sprawa klaruje się inaczej. Oni bowiem swoich wartości nie podporządkowują Bogu, lecz samym sobie. To jest inna filozofia.

heysel napisał(a):Prawda jest taka, że tylko moja wola i to co ze mnie wypływa warunkuje to jaki jestem i jakie mam zasady. A obiektywnie nie ma niczego co by miało warunkować dlaczego np. miłość a nie nienawiść.

Scott właśnie o tym mówiłam. Osobami niewierzącymi kieruje subiektywizm.

Zdania najważniejsze:
"Na płaszczyźnie samopoznania rozum praktyczny w koniecznym „sprzężeniu” z wolą jawi się sam sobie jako źródło (Ursprung) moralności. Do istoty (natury) owego faktu (samopoznania) rozumu praktycznego należy zatem wiedza o prawie moralnym i wiedza o tym, że stanowi ono konieczną podstawę determinującą dla woli jako instancji wykonawczej. "

I jeszcze cytacik:
[quote]Nie tylko w mowie potocznej, ale nawet i w większości tekstów filozoficznych, słów „moralny" czy „etyczny" używa się zamiennie, odnosząc je do ludzkich dzieł i zachowań postrzeganych w perspektywie dobra i zła.

źródło: http://www.racjonalista.pl