Patriotyzm

[Kleryk]

Nieaniu:
Pierwsze z zacytowanych przez Ciebie zdań było moim wnioskiem z wynurzeń meritusa. Co do interpretacji, to oczywiście chodzi nie tylko o błyskotliwość i nie ona jest najważniejsza. Mógłbym napisać, zgodnie z prawdą, że chodzi tam też o odwagę, cierpliwość, etc. Oczywiście Twoja interpretacja jest jak najbardziej słuszna. Pewnym jest jednak, że nie chodziło tam o patriotyzm. Biblia daje nam najprzeróżniejsze wskazówki.
W żadnym miejscu nie twierdzę, że nie należy kochać swojego narodu. Jednak dla mnie Jezus nie był prorokiem, tylko Synam Bożym, i jego ogólnoświatowa zbawcza misja jest dla mnie dużo ważniejsza.

Cytat:Gybyśmy wszyscy mieli takie same talenty, osobowości, cechy to bylibyśmy sobie nawzajem niepotrzebni. Po to Bóg stworzył nas różnymi, byśmy się wzajemnie uzupełniali. Jednak to, że jesteśmy inni nie oznacza, że jesteśmy lepsi bądź gorsi.
A poza tym kleryku czy masz już magistra teologii, a może jakiś wyższy tytuł? Kompletny brak pokory i zero autorytetów. Wycofuję się z dyskusji, bo dyskutować z tobą nie ma sensu. Popisujesz się tu tylko.

Jakichkolwiek byśmy talentów nie mieli, to nie istnieje taka waga, za pomocą której się je mierzy, więc nie mamy prawa sądzić o kimś, że ma ich mniej. Pokora pokorze nierówna. Niektóre nauczania pokory moga powodować u ludzi zaniechanie rozwoju swoich talentów. Ja uważam, że misją Kościoła jest raczej wołanie do naszych sióstr i braci o rozwijanie talentów, a nie rozwijania pokory. Wiem, że to pogląd dość kontrowersyjny i z góry przyjmuję wszelką krytykę. Moi przełożeni też mówią mi, żem niepokorny. Nie chcę być innym. Dziękuję Bogu, że dał mi takich przełożonych, którzy pomimo tego, że czasami jestem niepokorny, potrafią też przyznać, że sam nasz Pan był pokornym tylko i wyłącznie wobec swojego Ojca.
Alus:
Dziękuję.