Jak otrzymać charyzmaty?

[kredka198]

aha.......
rozumiem -dziękuję...
w sumie o tym mniej więcej rozmawiałam z koleżanką przedchwilą ,że jak ktoś się nie otworzy ,nie uwierzy ,że On jest godzien tego to pewnie nigdy nie przemówi tak jak Duch chce

[Annnika]

"Zaporą" dla Ducha mogą być:

- problemy emocjonalne (jak wymieniacie między innymi)
- brak przebaczenia
- trwanie w grzechu ciężkim
- brak woli zainteresowanego ludzia
--> "dyrygowanie" Duchem ( to i to chcem i koniec)
--> po prostu "nie chcę i już"
--> strach

Pewnie i inne, ale to przychodzi mi w pierwszym odruchu na myśl

[aga]

To ja tych "zapor" mam sporo.

[Pilar]

Haha

No ja też miałam ale jakoś tak mi przeszło po przeczytaniu książki Paula Coleho

[omyk]

Coelho to były zadeklarowany satanista, który "nie do końca" pozbył się okultystycznych korzeni i chociaż podaję się za nawróconego, jego książki nie prowadzą wcale od wzrostu w życiu duchowym, a przeciwnie, potrafią narobić wiele złego.
http://ksiazki.wp.pl/katalog/ksiazki/ksi...l?kw=78630
Link do książki o nim.

[Polonium]

By otrzymać charyzmaty serce powinno być w pełni otwarte na obecność Ducha Świętego i to jest najważniejsze. Problemy emocjonalne nie blokują tak jak grzech i pycha.

Już w Sakramencie Bierzmowania wierzący otrzymuje dary Ducha Świętego. Wcale nie muszą one mieć zaraz nadzwyczajnego charakteru. Nie ma co narzekać na brak daru języków. Może nie jest u danej osoby konieczny. Święty Paweł mówił, że najważniejsza jest miłość - to jest największy z charyzmatów. Miłować bliźniego wcale nie jest tak łatwo jeśli nie prowadzi Duch Święty, dlatego miłość też należy uznać za charyzmat. Żeby miłość nasza była doskonała trzeba bez zastrzeżeń i stawiania warunków się zawierzyć. To nie każdy z początku potrafi, bo to wymaga trudu.

Na przykład łatwo zdeklarować chęć oddania życia za wiarę w chwilach uniesienia, ale gdyby przyszło krwawe prześladowanie czy np. choroba to wiele odejść od wiary i nawet złorzeczeń by było. Tylko garstka by wytrwała. Piotr też najpierw był gotów oddać życie za Chrystusa, ale w obliczu żołnierzy rzymskich zaparł się, bo się bał ponieść męczeństwo. Potem oczywiście naprawił swój błąd wyznając miłość Chrystusowi Zmartwychwstałemu.

[ Dodano: Wto 20 Sty, 2009 16:34 ]
Bez pomocy Ducha Świętego zawsze będziemy odczuwali lęk przed realizowaniem powołania i poczujemy, że wszystko co mamy czynić dla dobra Kościoła nas przytłacza. Duch Święty zaś daje nam siłe i wyzwala nas z lęku i pokusy lenistwa.

[kredka198]

Annnika napisał(a):- brak przebaczenia

a wybaczenie sobie samemu?

[Annnika]

Też. Niechęć/nienawiść do siebie to ważna przeszkoda.

[kredka198]

Annnika, ale jak wybaczyć sobie..czy wybaczenie sobie tych grzechów,tych ran co się zadało Jezusowi to nie przejaw "jakiejś odmiany" pychy?

[omyk]

Nie. Nie chodzi o uznanie, że to, co złe było dobre, bo nie było. Nie chodzi o udawanie przed samym sobą bezgrzesznego, ale o przyjęcie Jezusowego przebaczenia. Skoro Pan mi wybaczył, to i ja sama na siebie patrzę jako na Boże dziecko, a nie jak na zbrodniarza. Powiedzieć sobie "trudno, stało się, było, odpuszczone, nieważne" i nie patrzeć na siebie przez pryzmat starych spraw.

[Pilar]

Annnika napisał(a):Niechęć/nienawiść do siebie to ważna przeszkoda.

A co powiecie o tych ludziach, którzy mają dary duchowe a nie potrafią się przełamać mimo wszystko?? Może one pomagają im się podbudować i przełamać?

[aga]

Annnika napisał(a):Też. Niechęć/nienawiść do siebie to ważna przeszkoda.

To ja odpadam w przedbiegach. Ale nigdy nie miałam złudzeń co do związku z brakiem charyzmatu języków.

kredka198 napisał(a):Annnika, ale jak wybaczyć sobie..czy wybaczenie sobie tych grzechów,tych ran co się zadało Jezusowi to nie przejaw "jakiejś odmiany" pychy?

Raczej brak przebaczenia to przejaw pychy. A brak przebaczenia może być związany z brakiem akceptacji siebie, z niepogodzeniem się z sobą, swoimi ograniczeniami, przeszłością. Można nie przebaczyć sobie, że nie jest się tym, kim się chce. Lista jest długa.

[kredka198]

czasami właśnie zadaje sobie to pytanie czy ja sobie przebaczyłam...i nie wiem..zdaje mi się ,że jest to cięższe niż przebaczenie komuś innemu

[aga]

Tylko z tym przebaczeniem to też bez przesady, żeby na siłę się doszukiwać i w byle czym dopatrywać się przeszkód. Nie ma osób, które są całkowicie wewnętrznie uporządkowane, każdy coś ma do przebaczenia, natomiast są ludzie z poważnymi zaburzeniami emocjonalnymi, u których istnieją jak najbardziej realne przeszkody...

[Talmid]

Charyzmaty towarzyszą ewangelizacji, jak jest ewangelizacja to są charyzmaty. :jupi:
Nic więcej nie trzeba robić tylko ewangelizować, a już Bóg sobie poradzi sam z naszym zamknięciem.