Jak otrzymać charyzmaty?

[Talmid]

aga napisał(a):Ja chcę zadać jeszcze pytania, bo w sumie to nie wiem jak to jest z tymi charyzmatami. Może być tak, że nieoczekiwanie pojawiają się jakieś słowa, obrazy czy przekonanie albo jakaś myśl? Chodzi mi o sytuacje np. poza spotkaniami, na przykład rozmawiam z kimś i coś mi się zdaje, ale mogę nawet nie kojarzyć tego z faktem, że to jest jakiś charyzmat i on się nazywa tak czy inaczej? Bo tego się chyba nie wie (przynajmniej na początku), że to jest charyzmat, który Pan wlewa w nasze serce, a nie np. jakaś nasza myśl? Czy to jest tak, że jak coś nam przychodzi do głowy powiedzmy to po prostu mamy o tym mówić, nie zastanawiając się nad tym, czy to charyzmat jakiś tam? Nie skupiać się na tym? ?

Trzeba zawsze pamiętać, że charyzmaty są dla ewangelizacji.
Zatem jeśli rozmawiaasz z kimś, to faktycznie możesz przeoczyć nadzwyczajne natchnienie i nie ma w tym nic złego.

Duch działa tu na dwa sposoby, conajmniej:

1) Oświeca nasze myśli dzięki czemu mówimy logicznie i to co należy. I to jest typowy sposób i najbardziej właściwy.

2) Poprzez nadzwyczajne przejawy np. ktoś wyraźnie słyszy głos i powtarza ewangelizawanemu to co słyszy, ale to jest rzadko.

W praktyce nie ma to mnie większego znaczenia, który z tych sposobów faktycznie ma miejsce.
Ważne, żeby ewangelizować.
Nawet jeśli czasem ktoś nie potrafi rozróżnić pierwszego sposobu od drugiego to nie ma to większego znaczenia.

Jednak w środowiskach charyzmatycznych często nadaje się przesadną rangę temu drugiemu sposobowi, bo taki nadzwyczajny i tajemniczy.
To ludzi kręci, szczególnie na początku. Potem już nie. I jest to dla Ciebie całkowicie obojętne, który z tych sposobów akurat Duch zechciał użyć.
U mnie tak właśnie jest.

aga napisał(a):Czy to jest tak, że po prostu trzeba się szczególnie uwrażliwić i niejako pozwolić na działanie Ducha?

Jeśli chodzi o uwrażliwianie się, wsłuchiwanie się w te natchnienia, to ja bym tego nie polecał, ale to moje osobiste zdanie.
Ja się nigdy nie wsłuchiwałem, raczej wręcz przeciwnie zatykałem uszy, żeby mieć tym większą pewność, że jeśli coś usłyszę to napewno nie bedą to moje własne myśli.
Po prostu doświadczenie było tak silne, wtedy, że nie miałem wątpliwości.
No ale to jest jedna szkoła, jest i druga, która zaleca wsłuchiwanie się.