apokalipsa

[Offca]

Cytat:a tak naprawde to wszystko jest w rękach ludzi

Tak naprawdę wszystko jest w rękach Boga moja Droga i żaden człowiek tego nie zmieni.

[agusia]

No tak tylko ,że człowiek posiada wolną wolę... A Bóg nami nie kieuje

[Robi]

A skoro mamy te wolna wole i Bog nami nie kieruje, to nie ma sensu modlic sie np. o zmiane czyjegos postepowania, nawrocenie, zrozumienie problemu, bo przeciez to wykluczaloby wolna wole, tak?

[agusia]

Robi nie..... Ja uważam że Pan może nam pomóc we wszystkim ale jezeli my nie chcemy tej pomocy to Pan nie bedzie na siłe nam jej wciskał... Takie jest moje zdanie

[ddv]

Ja proponowałbym zwrócić uwagę na fakt, że wszelkiego rodzanju przepowiednie - jak np. Nostradamusa czy horoskopy - są ułożone w taki sposób, że można je interpretować w zasadzie w dowolny sposób. Zawsze coś "dopasuje się" do życia.
Mnie jednak o wiele bardziej interesuje nauczanie Jana Pawła Wielkiego - szczególnie zaś Jego jakże wymowne hasło "nie lękajcie się" ...
Polecam tekst:
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/...gorny.html

Cytat:Nie lękajcie się!". Tak brzmiały pierwsze słowa przesłania, jakie 16 października 1978 roku skierował do świata nowo wybrany Papież - Jan Paweł II. Świat był wówczas podzielony na dwa bloki militarno-polityczne, straszące się nawzajem swoimi nuklearnymi arsenałami, których potencjał zdolny był zniszczyć kilkakrotnie życie na Ziemi. Milionom ludzi ów podział wydawał się trwały na dziesięciolecia, zwłaszcza zaś mieszkańcom krajów komunistycznych, którzy na co dzień żyli w strachu.

Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi!", mówił nowy Papież, wskazując na osobę Jezusa, jako Tego, który może pomóc przezwyciężyć strach.

To przesłanie skierowane było również do ludzi Kościoła, z których wielu przezywało wówczas ciężkie chwile. Po Soborze Watykańskim II, zwłaszcza w krajach wysoko rozwiniętych, nastąpiło gwałtowne załamanie się religijności wśród katolików. Fałszywe interpretacje soborowe w duchu wyimaginowanego Vaticanum Tertium siały zamęt wśród wiernych. Świątynie zaczęły pustoszeć, księża i zakonnicy masowo porzucali kapłaństwo, nastąpiło zahamowanie nowych powołań, zanikła praktyka sakramentów, zwłaszcza spowiedzi. Mnóstwo katolików odeszło od wiary, a w serca wielu z tych, którzy zostali, zaczął się wkradać strach o przyszłość Kościoła.

Kościołowi groził zaś rozłam, zwłaszcza w Ameryce Południowej, gdzie triumfy święciła tzw. teologia wyzwolenia, będąca mieszaniną chrześcijaństwa i marksizmu. Teologia ta, głosząca „Chrystusa z karabinem na ramieniu", zaprowadziła niektórych zakonników katolickich w szeregi lewackich partyzantek lub komunistycznych rządów, jak np. w Nikaragui. Receptę na zlikwidowanie nierówności społecznych i szczęście ludzkości widzieli oni w walce klasowej.

Jan Paweł II tymczasem pokazał inną drogę. Jeśli walka, to przede wszystkim duchowa. Jeśli Chrystus, to nie z karabinem, ale z Krzyżem na ramieniu. Jeśli ktoś chce naśladować Chrystusa, powinien dźwigać nie karabin, lecz Krzyż.
(...)