SAlezjańskie Wspólnoty Ewangelizacyjne
Myśl powstania wspólnot SPE zawiązała się w dniach pielgrzymowania młodych w 1991 roku na Jasną Górę, gdzie odbywało się VI spotkanie młodych całego świata z PIOTREM NASZYCH CZASÓW - JANEM PAWŁEM II. Do Częstochowy idzie wśród innych pielgrzymka koszalińsko-kołobrzeska. Grupa dziewiąta tej pielgrzymki to błękitna grupa salezjanów. Jej uczestnicy na postojach zamiast odpoczywać pląsają wciągając do Bożej zabawy mieszkańców. Kwatermistrzowie błękitnych- klerycy Darek Presnal i Leszek Zioła-w miejscowości Obora postanawiają stworzyć młodzieżową pielgrzymke, która na trasie będzie ewangelizować. Rok 1992 w Szczańcu spotyka się 180 młodych ludzi. Rusza Salezjańska Pielgrzymka Ewangelizacyjna. Od tej pory pielgrzymowanie zmieniło swe oblicze.
Oprócz tradycyjnych cech, jakie charakteryzują każdą pielgrzymkę, salezjanie i młodzież z SPE postanowiła wszystkim napotkanym na trasie ludziom głosić z nowym zapałem i nowymi środkami Dobrą Nowinę.
Na ulicach i rynkach miast, przez które pielgrzymowano, wystawiano inscenizacje teatralne, organizowano koncerty piosenek religijnych, zabawy dla dzieci, a w miejscach noclegowych urządzano Apele Jasnogórskie połączone z przedstawieniami, czasem świadectwami. Właśnie ta radość ewangelizacji, spontaniczność i pogoda ducha, gdy po całym dniu wędrówki młodzież zamiast odpoczywać, spędza czas na zabawie i modlitwie z mieszkańcami, stała się cechą wyróżniającą SPE spośród wszystkich innych pielgrzymek. Pomysł na taką pielgrzymkę okazał się niezwykle trafny. Jak grzyby po deszczu w całym kraju zaczęły powstawać nowe wspólnoty.
Kilka lat później w głowach moderatorów zrodził się nowy pomysł, aby doświadczenia i formę z pielgrzymkowych ewangelizacji przenieść na rekolekcje młodzieżowe, które odbywałyby się w losowo wybranych miastach. Do pierwszej takiej akcji zaproszono trzydziestoosobową grupę animatorów SPE. Stali się oni założycielami nowego ruchu, który nazwano Pustynią Miast.
Wkrótce wyruszono do pierwszych miejscowości. Organizowano spotkania ewangelizacyjne na osiedlach, placach, ulicach, odwiedzano szpitale, domy dziecka, więzienia. I działy się cuda... Do Pustyni Miast przyłączała się młodzież napotykana w czasie ewangelizacji na osiedlowych boiskach, przy budkach z piwem, na rockowych koncertach, czy na niedzielnych Mszach świętych.
Cele i zadania SWE
Podstawowym zadaniem wspólnot Salezjańskiej Pielgrzymki Ewangelizacyjnej jest pogłębianie wiary przez zrzeszoną w niej młodzież oraz ewangelizacja wszystkich, których spotykamy na swojej drodze. A to wyjątkowa ewangelizacja, którą zapoczątkował święty Jan Bosco. To właśnie On wpadł na pomysł, że najskuteczniej głosić Dobrą Nowinę wśród młodych ludzi przy pomocy samej młodzieży. Ksiądz Bosco oparł się na założeniu, że młodzieży łatwiej (niż osobom duchownym) nawiązać znajomości i kontakty wśród swoich rówieśników. I właśnie ta łatwość nawiązywania przyjaźni, oparta na takim samym sposobie myślenia, wspólnych zainteresowaniach oraz podobnym sposobie życia, posłużyć miała za podstawę do rozpoczęcia ewangelizacji. Ewangelizacji, która nie opiera się na "prawieniu kazań", lecz na dawaniu świadectwa własną postawą i życiem. Poruszając w rozmowach zagadnienia wiary, otwarcie i odważnie przyznając się do niej, uczestnicząc w eucharystii, czy też przez tak banalny gest jak przeżegnanie się przed posiłkiem, młodzi ludzie w swoim towarzystwie zasiewają "ziarno". Ziarno, które ma ukazać, że wiara nie jest czymś wstydliwym, lecz drogą do radości i wewnętrznego spokoju ducha.
Jest także nadzieją, że zawsze jest ktoś, kto cię kocha bez względu na uczynki. Ktoś, kto zawsze przyjmie cię z otwartymi ramionami. Wspólnoty SPE są otwarte na wszystkich młodych ludzi, którzy chcą pogłębić swoją wiarę lub po prostu szukają odpowiedzi na nurtujące je pytania. W trakcie całorocznej pracy formacyjnej we wspólnotach, rozważając fragmenty Pisma Świętego i opierając się na doświadczeniu innych członków wspólnoty łatwiej uporać się ze swoimi problemami.
Specyficzna atmosfera panująca we wspólnocie, atmosfera radości z samego faktu bycia razem, zaufania i tolerancji, jest najlepszym elementem spajającym młodzież i pobudzającym ją do dalszego działania i nawiązywania jeszcze głębszych relacji. Spędzając wspólnie czas, dzieląc się swoimi problemami i radosnymi chwilami, grupa staje się prawie rodziną, która potrafi bezinteresownie się wspierać. Kulminacją i podsumowaniem całego roku działalności wspólnot SPE jest piesza pielgrzymka na Jasną Górę, jednak to tylko kilkanaście dni w roku, (mimo że niesamowicie ważnych). Najwięcej wysiłku wspólnoty poświęcają na aktywną pracę w swoich parafiach.
Istotną cechą wspólnot SWE jest to, że to właśnie sama młodzież przygotowuje i realizuje własne pomysły. W swoich parafiach prowadzą zajęcia dla dzieci i młodzieży, animują Msze święte, czuwania, adoracje, pomagają w prowadzeniu rekolekcji... Służą wszędzie tam, gdzie mogą tę pomoc zaoferować.
SWE - cele i zadania Drukuj E-mail
Wspólnoty SWE zrodziły się z natchnienia Ducha Św., który wzbudza pragnienie ewangelizacji siebie i innych, by następnie przez wspólną formację skuteczniej i owocniej wychodzić z EWANGELIĄ O JEZUSIE do szkół, na ulice, do szpitali, więzień, itp. Wspólnoty SWE istnieją i pracują przy różnych parafiach salezjańskich, diecezjalnych i domach sióstr CMW. Jesteśmy otwarci na wszystkich młodych i pragniemy służyć wszystkim, którym leży na sercu dzieło ewangelizacji.
Patronami SWE są:
- NAJŚWIĘTSZA MARYJA PANNA,
- ŚW. JAN BOSKO,
- ŚW. MARIA DOMINIKA MAZARELLO
Wymiary SWE:
WYMIAR SALEZJAŃSKI
Całą wspólnotę SWE buduje i ożywia doświadczenie wychowawcze ks. Bosko, naszego przewodnika duchowego. Jego propozycja wzrostu w kierunku pełni życia i doskonalenia w miłości jest naszym wezwaniem. W duchu radości, otwarcia, przyjaźni i pokoju, jaki towarzyszył ks. Bosko, pragniemy kształtować swoje młode życie, a przez to chcemy stawać się apostołami nowej ewangelizacji. W duchu ks. Bosko pragniemy przeżywać nowe życie w Chrystusie jako dar i zobowiązanie; przechodzimy następujące kroki realizacji tego programu:
- Przyjęcie własnego życia i otwarcie się na Boga,
- Przybliżenie do Chrystusa i przyjęcie Pana życia,
- Być we wspólnocie z Chrystusem, to żywo uczestniczyć we wspólnocie SWE,
- Odczuć wezwanie do świętości i służba innym, jako konkretne działania ewangelizacyjne.
Ks. Bosko zostawił nam mocne zobowiązanie, by stać się głosicielami nowego życia w Chrystusie, posłańcami dobroci i pokoju w służbie innym młodym ludziom.
Ks. Bosko we wspólnocie jest "Ojcem, Mistrzem i Przyjacielem...", który przewodzi nam na drodze do dojrzałości ludzkiej i chrześcijańskiej.
W ramach SWE zawierają się wszystkie filary wychowania i ewangelizacji salezjańskiej wyrażającej się w:
- gościnności domu - bycie razem (wspólnota),
- radości wspólnej wędrówki i wspólnych poszukiwań,
- modlitwie żywego kościoła.
Salezjański styl życia duchowego wspólnot SWE charakteryzuje duch prostoty w życiu i zawierzenia. Ks. Bosko nadaje naszym wspólnotom klimat radości, optymizmu i nadziei. Ks. Bosko jest świętym radości - u niego świętość polegała na tym by być radosnym. To wspaniałe nastawienie duchowe pełne wiary, optymizmu, szacunku i służby drugiemu człowiekowi nadaje styl młodym zrzeszonym we wspólnotach SWE.
Wdzięczni Bogu za dar Ks. Bosko uważamy misję salezjańską za własną i staramy się realizować ją we własnym życiu - przyjmując swoje życie jako powołanie.
WYMIAR PIELGRZYMOWANIA
W naturę człowieka wpisana jest rzeczywistość pielgrzymowania. Każdy z nas jest w drodze. Jesteśmy świadomi, że w Chrystusie staliśmy się Dziećmi Bożymi i przez Niego jako naszą drogę, prawdę i życie pielgrzymami do domu ojca.
Pielgrzymka to trud wędrówki wypływający z ducha wiary jako świadectwo kościoła pielgrzymującego.
Wpatrzeni w Maryję, służebnicę pańską, która w pielgrzymce wiary przeżywała szczególne spotkanie z Bogiem i w św. Jana Bosko, który wędrował z młodymi do miejsc świętych, pragniemy w czasie trudu wędrówki odnowić swoją więź z Bogiem, uświadomić sobie żywą przynależność do wspólnoty kościoła, a przez modlitwę i sakramenty odnaleźć pokój i miłość Bożą w sobie, by następnie głosić to innym. Czas wędrówki przez świadectwo i słowo jest głoszeniem Jezusa Chrystusa. Jest prostą i skuteczną formą ewangelizacji.
WYMIAR EWANGELIZACYJNY
Ewangelizować znaczy przede wszystkim świadczyć zwyczajnie i wprost o Bogu objawionym przez Jezusa Chrystusa. Ewangelizacja zakłada nasze osobiste nawrócenie. Tylko ten jest w pełni zewangelizowany - kto sam z kolei ewangelizuje. W czasie pielgrzymowania - "rekolekcji w drodze", pragniemy szczerze, aby zamieszkała w nas łaska przemiany wewnętrznej i łaska ewangelizacji czyli powołania do głoszenia dobrej nowiny. Jakie są dla nas znaki obecności tej łaski:
- pragnienie szczerego nawrócenia,
- pragnienie słuchania słowa bożego,
- pragnienie modlitwy osobistej i sakramentów św.,
- pragnienie życia we wspólnocie,
- pragnienie życia we wzajemnej miłości,
- pragnienie ewangelizacji - głoszenia.
Jeśli Chrystus Pan obdarza nas tymi łaskami (tym pragnieniem) wówczas ewangelizacja w salezjańskiej pielgrzymce ewangelizacyjnej staje się przelewaniem miłości, a nasz zapał ewangelizacyjny wypływa z prawdziwej świętości życia.
Cele i zadania SWE
CELE:
- Pierwszorzędnym celem istnienia wspólnoty SWE jest pragnienie realizacji powołania każdego chrześcijanina do świętości, przez pogłębienie żywej wiary w Jezusa Chrystusa i przyjęcie go jako osobistego Pana i Zbawiciela.
- Odpowiedzialność w wyznawaniu wiary katolickiej, wyrażająca się w przepowiadaniu prawdy o Chrystusie.
- Zaangażowanie i obecność w społeczności młodych i służba na rzecz kształtowania młodego człowieka - wg instrukcji ks. Bosko na uczciwego obywatela i dobrego chrześcijanina.
ZADANIA:
- Wychowanie do ewangelizacji przez modlitwę, sakramenty i rozważanie słowa bożego.
- Formowanie głębokiej świadomości korzeni wiary i gotowości obrony wartości chrześcijańskich.
- Uwrażliwienie młodych na konieczność dawania świadectwa na każdym miejscu i każdej sytuacji.
- Organizowanie i prowadzenie, działań ewangelizacyjnych w czasie pielgrzymki na Jasną Górę i w czasie spotkań formacyjnych.
- Prowadzenie ewangelizacji na terenie parafii, szkół, szpitali, domach dziecka, więzieniach, także na ulicach.
Dar SWE
Dar SWE polega na tym, że mamy możliwość doświadczyć iż ewangelizacja jest naprawdę dobrą nowiną, że Bóg prawdziwie wkracza w życie młodego człowieka, przynosi ze sobą prawdziwą radość, że Chrystus Pan bardzo kocha ludzi młodych. Z tego doświadczenia osobistego spotkania z Chrystusem Panem życia rodzi się zadanie - wezwanie do zaniesienia tej dobrej nowiny innym. W czasie ewangelizacji przez: modlitwę, głoszenie słowa bożego, śpiew, pantomimę, teatr, radość, rozmowę, niesiemy Chrystusa światu, który umiera w beznadziei, rozpaczy i lęku, niesiemy światu głodnemu miłości tę miłość, której sami doświadczamy. Największą tajemnicą SWE jest to, że Bóg sam wybiera sobie nas słabych i grzesznych ludzi, nieużytecznych i małych, dokonując nawrócenia w naszych sercach, posyła nas by głosić dobrą nowinę o zbawieniu w Chrystusie.
tekst z:swe.pl
|
