Pochylmy się nieco bardziej nad tekstem ...

[Gregoriano]

b2 napisał(a):W pierwszym wypadku (tekst Gregoriano) rola Jezusa ogranicza się tylko na przejęciu przez Jezusa na siebie jakiejś hipotetycznej kary. Ale tak naprawdę Jezus, myślę, zrobił coś o wiele więcej! Umarł na krzyżu dla naszego zbawienia!

Super Paweł - wyraziłeś idealnie za mnie to co chciałem przekazać! Dokładnie o to chodzi, że Jezus nie przyszedł tylko po to aby nas wyciągnąc z jakiegoś więzienia i wziąść na Siebie jakąś hipotetyczną karę. Choć pamiętaj to jest tylko alegoria stąd w przyjściu do więzienia mogę dopatrzyć się śmierci krzyżowej. Ale nie o tym teraz.

Właśnie wizja zbawienia w protestantyzmie /zaznaczam, że mogę się mylić/ jest inna od katolickiej bo zbyt mocno akcentuje wykupienie tylko od - jak to nie którzy wskazują - hipotetycznej kary. W takiej perspektywie aspekt negatywny zbawienia staje się jedynym. Pomijam tu kwestię owej kary, owego więzienia. Tutaj zbawienie polega tylko na wybawieniu od grzechu i wszelkich konsekwencji związanych z nim. Oczywiście człowiek idzę później do nieba tylko po rodze zgubiono aspekt pozytywny zbawienia, któy nie ma co się oszukiwać jest najważniejszy. Mianowicie przeznaczenie do chwały Boga człowieka. Jezus przyszedł po to aby możliwym stała się komunia z Bogiem, aby wejście w Trójjedynego Boga było realnym. Jak to się dokonuje przez przebóstwienie, które jest upodobnieniem do Jezusa Chrystusa. Do tego bezwzględnie są potrzebne sakramenty, Kościół.

Wizja usprawiedliwenia jest tutaj kluczowa. Nie chodzi tu o darmowość czy przyjęcie jego przez wiarę, co jest bardzo słuszne, tylko o konsekwencje jakie to usprawiedliwenie przynosi dla człowieka. W protestantyzmie to wygląda tak: człowiek jest grzesznikiem i jego natura przez grzech pierworodny całkowicie uległa zepsuciu. Jezus nas wykupił od tego przeklęstwa czyli dał nam swoje usprawiedliwenie. Jego sprawiedliwość Jezusa jest doskonała i On ją nam daje. Nie mamy już swojej tylko sprawiedliwość Jezusa. Nasza natura jest mimo wszystko zepsuta ale czyn Jezusa jest dla nas zbawienny. Innymi słowy w nas się nic nie dzieje. W momencie uwierzenie jestem już sprawiedliwy przed Bogiem bo ON patrzy na mnie przez pryzmat sprawiedliwości Jezusa. Skoro jestem już usprawiedliwiony to po co mi sakramenty a w skrajności nawet Kościół. Nie chodzi, że totalnie to się odrzuca tylko to jest względne. Kościół w takiej perspektywie niby potrzebny a w sumie to nie aż tak bardzo, sakramenty się traktuje wybiórczo itd.

W katolicyzmie jest trochę inna wizja. W momencie uwierzenia ja dopiero wchodzę na drogę uświęcenia. Owo usprawiedliwenie osiągnę dopiero kiedy w pełni się przebóstwię. Jak w protestantyzmie usprawiedliwenie polega na nadaniu, tu na powolnym wlewaniu. Przywołana historia z więzieniem pokazuje sytuację wizji kościołów reformowanych, nie katolicką.

b2 napisał(a):Dalej wspomniałem, że Jezus ma taką moc, że potrafi w jednej chwili uzdrowić człowieka nie tylko z jego grzechów ale też z jego GRZESZNEJ NATURY. Tak jak w przytoczonym tekście o niepotępieniu i uwolnieniu z rąk oprawców jawnogrzesznicy. To wydarzenie jest dość szeroko komentowane w Biblii i wszelkiego rodzaju opracowaniach bo jest wielce symptomatyczne.

Nie do końca tak! Jak napisał Futrzak to jest proces przemiany. Jezus nie nadaje nam swojej sprawiedliwości jakby ogłaszał jakiś dekret i mówi: "jesteś sprawiedliwy". Życia natomiast mówi co innego. On w nas powoli "wlewa" swoją swiętość. Coraz w nas mniej grzechu coraz więcej Jego sprawioedliwości. Niestety "towarzyszy" nam nasza grzeszna natura, która w momencie ostatecznego wyboru "straci" tą ułomność czyli potencję grzeszenia!