rafałek napisał(a):Do dziś wracam myślami jak będąc przy każdym porodzie...
Rafał, jesteś naprawdę bardzo delikatny i uczuciowy, jak niejedna kobieta.
Znam wielu tatusiów, którzy też przecinali pępowinę, ale dla nich to był przysłowiowy "pryszcz". Przeszli nad tym do porządku dziennego.
Słowo daję, jesteś pierwszym, który po kilku latach od narodzin dzieci tak sentymentalnie to wspomina.
rafałek napisał(a):Na moje prośby i starania żeby się z dziećmi zobaczyć czy porozmawiać choćby telefonicznie - otrzymuję SMS z pogróżkami
To mnie dziwi, bo sąd powinien (tak przypuszczam) zająć stanowisko w sprawie odwiedzin biologicznego ojca dzieci, chyba, że jesteś pozbawiony praw ojcowskich?
Jeżeli jesteś ojcem nadal, to powinieneś sobie wywalczyć w sądzie najnormalniejsze prawo widywania się z własnymi dziećmi.
Pogróżki też mogą być dowodem w sprawie.
rafałek napisał(a):Z pomocą przyszedł mi kuzyn,który jest dla mnie wspaniałym przyjacielem i wsparciem
I zauważ, że Pan Bóg ma cię w swojej opiece, czuwa nad tobą. Zdaję sobie sprawę, jak ci musiało być ciężko. Ale Stwórca postawił na twej drodze kuzyna i jemu kazał opiekować się tobą. Na pewno nie będzie ci matkował bezterminowo, zatem powoli musisz (tak musisz) przywyknąć do samotności i radzenia sobie bez pomocy kogoś drugiego.
A kiedy rany się zagoją po tym dramacie, znajdź sobie kobietę i urządźcie sobie życie od nowa.
No, chyba, że planujesz pozostać w monogamii i stać się singlem, bo wg wiary może tak zamierzasz zrobić. I w samotności rozpamiętywać odgrzebując rany.
rafałek napisał(a):gdyby ktoś z Was znalazł czasem chwilkę i pomodlił się za mojego Kuzyna i mnie i tą część rodziny,która już ze mną nie jest.
Oczywiście, zawsze się znajdzie miejsce w modlitwie na jeszcze kilka intencji.
Rafał, pozdrawiam cię i bądź dobrej myśli :papa:
