Czy warto pościć?

[Olgaa]

Offca napisał(a):Najwidoczniej cierpienie dla dobra innych jest czasem potrzebne. Nie rozumiem jednak tego biczowania się. Bóg niczego takiego nie zalecał. To mi wygląda na samo-karanie-się.

Ale święci rozumieli to właśnie przez biczowanie się, i oni są teraz w niebie...

[Offca]

Tylko Bóg wie kto poszedł do nieba a kto nie. Biczowanie się pewnie skądś wynikało, może nie znali lepszych sposobów i akurat te uważali za słuszne

[Olgaa]

Offca napisał(a):Tylko Bóg wie kto poszedł do nieba a kto nie. Biczowanie się pewnie skądś wynikało, może nie znali lepszych sposobów i akurat te uważali za słuszne

Kościół ogłasza ze niektorzy sa zbawieni. Powiedział to o św.Janie Vianey'u (jak to się odmienia?). A on się biczował - jak napisał Daidoss

[Offca]

Bo widocznie taka była "moda". Pamiętaj, że taki sposób umartwiania się mogli wymyślić ludzie i niekoniecznie musiało być to słuszne. Podobnioe jak palenie na stosie czarownic w średniowieczu. Kościół też uważał, że to DOBRE, a wyszło na odwrót bo zginęło wtedy wielu niewinnych ludzi.
Ja nie biczowałam się i nie mam zamiaru. Wolę stosować inne sposoby umartwiania się. Biczowania się nie rozumiem. Dla mnie to niszczenie własnego zdrowia i samookaleczanie się.

[Futrzak]

Niektórzy ze świętych, z ascetów biczowali się po to, by poznać choć skrawek cierpienia Chrystusa. Może dlatego, żeby jeszcze bardziej zrozumieć cierpienie Pana.

Po obejrzeniu filmu "Pasja" zobaczyłem jak cierpiał Jezus i to skłoniło mnie do zastanowienia się nad Jego wielkim cierpieniem. Sądzę, że gdybym miał odwagę biczować się lub umartwiać tak "radykalnie", to jeszcze bardziej zgłębiłbym się w cierpienie Jezusa.

[Olgaa]

Futrzak napisał(a):Niektórzy ze świętych, z ascetów biczowali się po to, by poznać choć skrawek cierpienia Chrystusa. Może dlatego, żeby jeszcze bardziej zrozumieć cierpienie Pana.

Hm... to mi naprawde wiele wyjaśnia. Ale z drugiej strony... widzac ze mój przyjaciel się oparzył wcale nie oparzam sie sama by poznac jego cierpienie.

Pozostaje jednak wciaz jedna wazna różnica. Jezus nie szukał cierpienia, On je po prostu przyjął, bo wiedział, ze jest konieczne. Asceci z kolei cierpienia szukali.

Jezus nie biczowal sie całe zycie, to ludzie zadali mu cierpienie (ludzie czyli my). Asceci natomiast zadawali sobie cierpienie sami.