Obserwator napisał(a):Moim zdaniem nieświadomie również można zgrzeszyć. Bowiem jak to mawiał Einstein:
Biorąc pod uwagę samo postępowanie to owszem - możemy grzeszyć i tak często jest. Jednak grzech nieświadomy nie jest nam poczytywany ze względu na to, że nie wiedzieliśmy czy to rzeczywiście było złe, zakładaliśmy że jest to dobre i z takim zamiarem zazwyczaj działamy, a że okazuje sie to potem poważnym błędem - czy można człowieka za to winić. Bóg patrzy na nasze serca, na nasze zamiary : czy robimy coś będąc w pełni świadomym naszego postępowania czy też nie i On będzie nas sądził, oceniał nasze uczynki bo wie o nas wszystko bardzo dokładnie.
I tak jest też z tymi wszystkimi nadużyciami. Jeśli staramy się służyć Bogu jak najlepiej a popełnimy przy tym jakieś grzechy nieświadomie to Bóg nie będzie patrzył na to jako grzech, ale na nasze zamiary, nasze pragnienia wychwalania Go w różny sposób.
Inna sprawa jeśli chodzi o osoby duchowne, które mając możliwość konkretnego zapoznawania sie z obrzędami liturgicznymi, sprawowania ich starają się iść swoją własną drogą to mogą świadomie grzeszyć łamiąc różne przepisy obowiązujące przy sprawowaniu Liturgii i nie może wtedy powiedzieć "nie wiedziałem", chyba, że rzeczywiście jakiegoś przepisu taka osoba nie poznał,a pominęła podczas nauki i nie wiedziała, że postępuje niewłaściwie.
Każdy człowiek uczy się na błędach i nie za wszystko musi lub powinien być karany. Nie jesteśmy tacy bezbłędni w postępowaniu jak Bóg, aczkolwiek sam Bóg też miał chyba wątpliwości zsyłając potop.
Z jednej strony musiał ludzi ukarać za nieposłuszeństwo, z drugiej zaś zrobił coś co napewno według Niego nie było dobre, nie chciał tego i obiecał nie karać więcej ludzi w taki sposób.
Bóg jednak działa nie tak jak człowiek, zawsze stara się obietnicy dotrzymywać i tak jest. Musi też uczyć człowieka właściwego postępowania. My natomiast bardzo często postepujemy tak anie inaczej z braku wiedzy lub świadomie chcąc pokazać Bogu, że jesteśmy od Niego mądrzejsi i nie potrzebujemy innych aby żyć, postepujemy tak jak chchemy, jak nam wygodnie i ponosimy też tego konsekwencje.
Nadużycia liturgiczne wynikają zarówno z braku dokładnej wiedzy, z zaniedbania a także z braku posłuszeństwa i tylko ten pierwszy powód może być nie uznany za grzech, pozostałe są traktowane jako grzechy - jeden może mniej ciężki a drugi bardziej, może nawet bardzo ciężki zakładając, że osoba działała świadomie z zamiarem obrażania tego co święte.
Wiele nadużyć liturgicznych to ocena innych osób, osób świeckich, które nie zawsze właściwie oceniają lub potrafią ocenić właściwy przebieg obrzędów liturgicznych, tym bardziej, że tak jak świat się rozwija pod względem techniki czy innych dziedzin tak i Kościół się rozwija. Pewne przepisy pozostaną jednak nie zmienne i trzeba się do nich dostosować. Każdy jednak ma swoje własne powierzone mu zadania, których powinien pilnować a jeśli już się chce oceniać innych to zawsze trzeba zaczynać od samego siebie : czy ja postepuje na tyle dobrze, na tyle bezbłędnie, na tyle uczciwie, że nie można mi niczego zarzucić, że mam całkowicie czyste sumienie, że nie popełniłem żadnego błędu, grzechu aby kogo innego oceniać. I zawsze trzeba brać pod uwagę fakt, że jesteśmy tylko ludźmi, którzy są słabi, którzy popełniają błędy, ważne aby umieć sie do nich przyznać, aby umieć zobaczyć swoje złe postępowanie względem innych, aby też chcieć i dążyć do poprawy swojego własnego postępowania.
Warto i trzeba dbać o czystość obrzędów liturgicznych, aby była zachowana świętość, ale to co sie dzieje w obecnych czasach to jest po prostu koszmar, I nie tylko dlatego, że gdzieś może jakieś przepisy odnośnie sprawowania obrzędów zostały naruszone, złamane, ale też dlatego, że ludzie sami po przez własne postępowanie niszczą Kościół próbując często jako zwykłe osoby świeckie wpływać na decyzje Kościoła często narzucając mu własną wolę i rządając podporządkowania się tej woli.
Te wszystkie walki między katolikami, które dzielą Kościół sa często większym grzechem niż nie jedno jakieś nadużycie, które może nie wynikać też z zamiaru obrażania świetości , ale ze zwykłego ludzkiego błędu, słabości, ułomności.
Warto parzyć na to co rzeczywiście jest większym grzechem : czy nasze własne postępowanie czy właśnie takie nadużycie.
Pozdrawiam
/
Koniec nadużyć liturgicznych, msza święta to nie show
