Grzech Pierworodny

[Drizzt]

Nieco się wetnę w dyskusję.

Jeśli chodzi o grzech pierworodny, to uważam, że był on pewnego rodzaju "zdjęciem klapek z oczu", przez co zepsuł relacje człowiek-Bóg. Człowiek, zanim popełnił grzech, nie znał dobra ani zła. Był, w pewien sposób, niewidomy. Owszem, nie czynił zła, ale nie potrafił też docenić dobra. Szatan natomiast, kusząc do poznania, sprawił, że człowiek POZNAŁ dualizm. Co ciekawsze, moim zdaniem wtedy właśnie w pełni zyskał wolną wolę - a konkretniej nauczył się ją w pełni wykorzystywać. Wcześniej wolna wola była jedynie iluzją. Nie znając dobra ani zła, nie miał możliwości użyć wolnej woli, by między nimi wybierać.

A czemu relacje z Bogie poznanie prawdy o dualiźmie popsuło? Gdyż do czasu poznania dobra i zła człowiek był czymś w rodzaju kukły, która owszem, działała, ale nie miała świadomości działania. Podążała drogą, dla której nie było alternatywy. Dopiero po poznaniu laternatywy, po zrozumieniu dualizmu, człowiek mógł się określić, po której staje stronie. W tym jednak momencie zniszczyło to jego idealne połączenie z Bogiem - gdyż stał się niezależny, a więc nie w pełni i, niejako przymusowo, "Boży".