Pocałunek to grzech ?

**Ks.Marek** · 29-04-2008 20:46

aga napisał(a):A jak kolegę w policzek pocałuję to nie grzech, a księdza to już tak?

Kiedyś mnie pewna kobieta chciała pocałować...
... w czoło.
Wtedy jej odmówiłem. Teraz, kiedy od naszego poznania minęło 6 lat, wygląda to zupełnie inaczej. I zwyczajowo całuski się sypią: w policzek, oczywista 8)

aga · 29-04-2008 20:47

Eeee, sory, pogubiłam się.

Ja odpowiadam na to ostatnie, a moich dwoje poprzedników zdaje się na wcześniejsze?

Od razu zaznaczam, że ja tam takich gestów nie wykonuję, jeśli o księży chodzi, ale mówię czasem coś miłego Uśmiech

Bo ja strasznie ludzi lubię i nie mogę się powstrzymać, żeby powiedzieć, że ich kocham.

Gosia · 29-04-2008 20:51

Ks.Marek napisał(a):Teraz, kiedy od naszego poznania minęło 6 lat, wygląda to zupełnie inaczej.

> jeśli mogę zapytać - wygląda inaczej, bo..? Uśmiech

aga · 29-04-2008 20:56

Gosia napisał(a):
Ks.Marek napisał(a):Teraz, kiedy od naszego poznania minęło 6 lat, wygląda to zupełnie inaczej.
> jeśli mogę zapytać - wygląda inaczej, bo..?

...bo pewnie Ksiądz ją bliżej zna, wie, że nie musi się bać, bo taki gest powiedzmy "nic nie znaczy" i ma większe doświadczenie w relacjach z ludźmi.

**Ks.Marek** · 29-04-2008 21:01

Gosia napisał(a):
Ks.Marek napisał(a):Teraz, kiedy od naszego poznania minęło 6 lat, wygląda to zupełnie inaczej.
> jeśli mogę zapytać - wygląda inaczej, bo..?

Ponieważ znamy się sporo latek, nie tylko z ową kobietą, ale też z jej mężem, i w ogóle ich rodziną, nadajemy w wielu sprawach na tych samych falach, nikt niczego na nikim nie wymusza, i co najważniejsze: wszyscy prowadzimy regularne życie sakramentalne...

Gosia · 29-04-2008 21:04

Ks.Marek napisał(a):i co najważniejsze: wszyscy prowadzimy regularne życie sakramentalne...

> i to jest bardzo ważne.. > dlatego te relacje wyglądają tak jak powinny - gratuluję takiej znajomości Uśmiech

aga · 30-04-2008 00:23

Ks.Marek napisał(a):Ponieważ znamy się sporo latek, nie tylko z ową kobietą, ale też z jej mężem, i w ogóle ich rodziną, nadajemy w wielu sprawach na tych samych falach, nikt niczego na nikim nie wymusza, i co najważniejsze: wszyscy prowadzimy regularne życie sakramentalne...

To wiele wyjaśnia. Jak na przykład sama żona przyjaźniłaby się z księdzem to byłoby to co najmniej dziwne.