Aga napisala:
Cytat:Co zrobić, kiedy człowiek nie dostrzega sensu w swoim życiu i nie wierzy, że jeszcze kiedykolwiek się ono odmieni? Może to ja się zmieniłam, ale nie potrafię na nowo zaufać Panu Bogu. Chyba się boję, jestem na Niego zła, nie mam siły do zmiany swojego życia, a jednocześnie nie potrafię i nie mogę żyć bez mojego Boga. Nie rozumiem, dlaczego Bóg dopuszcza do pewnych sytuacji w naszym życiu.
Spojrzmy na doswiadczenia przez pryzmat wiary.Pismo Swiete mowi:"Kazdy ogniem bedzie posolony", czyli na pewno nie unikniemy doswiadczen. Zeby zloto lsnilo swym blaskiem musi zostac oczyszczone wlasnie ogniem. Proby po ludzku nie latwe do uniesienia, sa z perspektywy wiary tym, co doskonali nasza dusze, gdyz dla Stworcy priorytetem jest najpierw nasza dusza i jej Zbawienie. Mozna utracic wiec nieraz to, co doczesne, ale wazne jest przede wszystkim, by nie zatracic swej duszy. Doswiadczeniem moga byc zarowno cierpienia jak rowniez nadmiar dobr, by okazalo sie, czy umiemy z dobr rozsadnie korzystac.
Bog okreslil granice zlu i dobru. Jesli wiec wola Stworcy bedzie wyciagnac nas z jakiejs trudnosci czy przeciwnosci to na 100 % to uczyni.Nam zas pozostaje mocna wiara i pokora wobec naszego Stworcy. Prosmy zawsze Stworce o umocnienie dla naszej duszy na czas doswiadczen, a pozwoli naszej duszy doswiadczyc bezmiaru milosci. Zreszta Bog jest nieskonczenie doskonala miloscia i nie opuszcza nigdy. Poczucie, ze nas Bog opuscil pochodzi raczej zawsze od Zlego i musimy byc ostrozni. Nie prosmy w pospiechu i czynmy to z wiara.
/
Jak podążać za Mistrzem...?
