Jak podążać za Mistrzem...?

[aga]

Ten wiersz Andrzeja Bursy oddaje to, co niekiedy czuję i o czym pisałam wcześniej:

"Modlitwa z wymówką"

Nie uczyniłeś mnie ślepym
Dzięki Ci za to Panie

Nie uczyniłeś mnie garbatym
Dzięki Ci za to Panie

Nie uczyniłeś mnie dziecięciem alkoholika
Dzięki Ci za to Panie

Nie uczyniłeś mnie wodogłowcem
Dzięki Ci za to Panie

Nie uczyniłeś mnie jąkałą kuternogą karłem epileptykiem
hermafrodytą koniem mchem ani niczym z fauny i flory
Dzięki Ci za to Panie

Ale dlaczego uczyniłeś mnie Polakiem

(ostatnia linijka to już może nie)

Z Bursą to bym się dogadała, chociaż jeden by mnie zrozumiał gdyby żył...

[ Dodano: Sro 28 Maj, 2008 23:46 ]
A w ogóle to męczy mnie moje życie, te wszystkie przeszkody różnego rodzaju w kroczeniu za Chrystusem, męczą mnie przeraźliwie ciągle te same grzechy, niektóre pogłębiające się i w związku z tym czuję się zniechęcona. Robię coś, czego wcale robić nie chcę, a od czego uwolnić się nie mogę...