Kadzidełka i takie tam

[omyk]

Ale co ja próbuję udowodnić?
Próbuję tylko napisać, że to, że ktoś w szatana nie wierzy, nie znaczy jeszcze, że go nie ma

Słusznie piszesz, że kiedy nie mając żadnych doświadczeń próbujemy zaprzeczyć istnieniu czegokolwiek, nigdy nie mamy pewności - szanse pomyłki są, powiedzmy, równe połowie.
Kiedy natomiast mamy doświadczenie, niepodważalnie mówiące o istnieniu czegoś, sytuacja diametralnie się zmienia. Nie możemy wtedy mówić już o 50% - zdarzenie jest na tyle 'pewne' (prawdopodobne), na ile prawdopodobna jest niepodważalna prawdziwość doświadczenia.
Jeśli jestem pewna, że doświadczenie X jest prawdziwe (może nie być, skoro odbywa się we mnie, jest subiektywne), to mam pewność, że jego przyczyna istnieje.

Niczego innego nie próbuję udowodnić, jak tylko tego, że brak dowodów na istnienie nie jest jeszcze dowodem na nieistnienie. Natomiast dowód na istnienie całkowicie przesądza sprawę.

Cytat:teraz zastosuj te samą logikę do wszystkich dogmatów wiary a masz szanse uszlachetnienia i wzniesienia na wyższe poziomy swojej wiary.

Ach, gdybyś zechciał mnie zrozumieć od pierwszego postu, nie musiałabym po raz kolejny pisać o tym samym... :roll:
Nie mogę zastosować tej samej logiki do sytuacji, w której mam doświadczenie (a nawet ich wiele), które jest dla mnie przesłanką (powiedziałabym nawet: subiektywnym dowodem, gdyby to stwierdzenie nie było oksymoronem ) do uznania istnienia Boga.

Już mam dość tej jałowej dyskusji, ale... wyjaśnij mi jeszcze, co takiego próbuję udowodnić i co jest nie do udowodnienia?