Spoczynek w Duchu Świetym

[Gregoriano]

Beata napisał(a):Niedawno jednak dowiedziałam się, że Dokumentach z Malines napisano, że to wyłącznie emocje.

Zapewne nie czytałaś owych Dokumentów stąd twoje stwierdzenie. Co do emocji to na początek powiem tylko tyle – za często na nie patrzymy wyłącznie w negatywnym sensie. Skoro dostaliśmy je od Pana to nie po to abyśmy przez całe życie mieli z nimi walczyć. Oczywiście to moja dygresja co do ogólnego spojrzenia na emocje. Tak szczerze to wymagałoby odrębnej dyskusji.

Jednak powracamy do tematu: omdlenie w Duchu /”salin in the Spirit/. Sądzę, że możemy to przerobić na podstawie przywołanych przez Ciebie Dokumentów. Odwołamy się do stron 162-164 /wyd. „M” Kraków 1998/, które właśnie odnoszą się do naszego zjawiska. Zróbmy sobie małe streszczenie. Cytat:

Wielu chrześcijan przekonanych jest, że chodzi tu o zderzenie mistyczne, szczególną i spektakularną łaskę jaką Duch Święty zachował dla Kościoła naszych czasów. Co o tym myśleć? /s. 162/

Następnie zostają poczynione rozważania czy to jest rzeczywiście nowość. Ze swojego doświadczenia wiem, że jakoś nie patrzyłem na to zjawisko jako nowość, bardziej jako coś dziwnego. Jednocześnie w odróżnieniu od zemdlenia nazywano to omdleniem. Jednak jak wskazują autorzy Dokumentów takie „ekstazy” spotykamy w innych kulturach, religiach. Występowały także podczas przebudzeń duchowych w XVIII i XIX wieku w Ameryce. Tutaj mamy już do czynienia z chrześcijanami. To nam tylko pokazuje, że nie pojawiło się to teraz ale gdzieś wcześniej. Choć gdybyśmy chcieli tego szukać w Biblii to raczej próżną będzie nasza praca. Generalnie owo zjawisko nie ma podstaw w tekście natchnionych, choć nie każda praktyka czy modlitwa ma odniesienie w Piśmie a jednak jest praktykowana.

Jednak teraz skupmy się na aspekcie autentyczności. Jeśli w wyniku omdlenia odczuwamy „odprężenie i wrażenie pokoju wewnętrznego, nie świadczy to wcale o nadprzyrodzoności zjawiska” /s. 163/

Skąd takie wnioski? „Owo subiektywne odczucie da się wytłumaczyć wewnętrznymi uwarunkowaniami [autosugestia, podświadomość] i oczekiwaniem ze strony biorących udział w takich zdarzeniach osób nie uciekając się wcale do wyjaśnień nadnaturalnych”!

Niewątpliwe znajduje się tutaj kilka stwierdzeń właśnie odnośnie naszej emocjonalności. Nie da się ukryć, że niekiedy ogólna psychoza może sprzyjać jakimś wielkim doznaniom, które poza nią są nie możliwe. Choć tu rodzi się wiele pytań: dlaczego tego typu zjawiska pojawiają się właśnie w Odnowie? Przecież niekiedy pojawiają się omdlenia i u osób, które nawet wcześniej tego nie widziały i nie słyszały o tym.

A teraz mała rekapitulacja: Nie dysponujemy więc żadnymi powodami, dla których mięlibyśmy przypisywać je [omdlenia] bezpośredniej interwencji Ducha Świętego! /s. 163/

Dość mocne stwierdzenie, choć nie wydaje mi się, że już to całkowicie przekreśla omdlenie jako jakieś doświadczenie religijne. Wynika to z dalszego podsumowania, które ostrzega przed zbytnim emocjonalizmem i doszukiwaniem się na siłę mistycyzmu tam gdzie go nie ma! Dokumenty szczególnie przestrzegają liderów Odnowy gdyby zaczęli na szeroką skalę do nich zachęcać!

Nie ma się co oszukiwać – akurat Dokumenty z Malines nie przedstawiają tego zjawiska jak przywykliśmy do tego! Czy to dobrze czy źle? Na pewno to nam otwiera oczy na problem rozeznawania duchowego, którego niekiedy nie ma w ogóle. To wygląda niekiedy tak, że każde omdlenie jest uznawanie za prawdziwe! Czy ktoś kiedyś jakoś tak uczulał na ten problem: żeby nie być zbyt emocjonalnym i nie szukać na siłę tych zjawisk. Bynajmniej ale ja nie przypominam sobie, żeby ktoś mi mówił, że omdlenie może być fałszywe. Wystarczy poczytać o błogosławieństwie z Toronto aby się przekonać, że może! :roll: