Spoczynek w Duchu Świetym

[Marek MRB]

grape napisał(a):a niby czemu mam nie podskakiwać, biskup też ma swoje prywatne zdanie i nie jest to również żaden dowód...

Nareszcie zrozumiałeś - więc nie wyjeżdżaj mi ze zdaniem "znajomych kapłanów" jako przesądzającym argumentem

Cytat:poza tym spójrz na datę wydania tego dokumentu, który tak czy siak nie jest oficjalnym stanowiskiem które ma przyjąć cały Kościół

1. Oficjalnym stanowiskiem dla Odnowy są Dokumenty z Malines
2.Czy znasz jakiś nowszy dokument, mówiący co innego ?
2. Ja jednak mówiłem o całkiem innym, współczesnym polskim biskupie

Cytat:dziwi mnie też to dlaczego nie działa na Ciebie argumenty osób, które tego doświadczyły, opowiadały co czuły, jakie były tego owoce :?

Ponieważ podobne opowiastki usłyszysz co do każdej - prawdziwej i nie - praktyki. Słyszałem je także od Świadków Jehowy odnośnie ich praktyk, Hare Krs'na odnośnie dobroczynnych skutków mantrowania imienia Krs'ny, jak był szał "objawień" w Oławie słyszałem to samo i dziś słyszę od fanow negatywnie rozeznanych opowiadań Vassuli Ryden.
W dodatku sam znam środowisko i wiem jak często doświadczenia charyzmatyczne (nawet te prawdziwe !) w ogóle, a pseudodoświadczenia typu "upadku", "śmiechu w Duchu", "otwierania Biblii" wpływają przede wszystkim na werbalną, a nie realną stronę chrześcijaństwa.
Tak więc jeśli będziesz chciał mnie przekonać to musiałbyś jednak powołać się na bardziej miarodajne autorytety niż ktoś kto doznał "upadku" i teraz wydaje mu się że jest świętszy
Jak mówiłem, sam wielokrotnie doznawałem tego zjawiska (i wówczas przyjmowałem je pozytywnie). Jednak w pewnym momencie zadałem sobie pytanie „A skąd pomysł że to ma cokolwiek wspólnego z Duchem Świętym ?” – i okazało się że… znikąd. Z chciejstwa by przeżyć cud, z owczego pędu za „guru charyzmatycznymi” którzy przedstawiali to jako działanie duchowe.
Stale trzeba weryfikować podstawy własnej wiary – czy idziemy za Kościołem, Jego najważniejszą Księgą – Biblią, Jego nauczaniem – czy też za ekstatycznymi nowinkami które (w duchowym opakowaniu) zaspokajają nasze „światowe” pragnienia – przeżycia czegoś niezwykłego, potrzeby wyjątkowości itd.

Cytat: itd itp nie ma podstaw, żeby odrzucać autentyczność "upadku" jako od daru od Ducha Świętego

Matko jedyna, ale chyba macie jakiś powód dla którego uznajecie to za dar Ducha Świętego (oprócz tego że - waszym zdaniem - "nie ma podstaw by odrzucić") ???!
W końcu ja też mógłbym powiedzieć że "nie ma podstaw by odrzucić" że praktyka polegająca na podskakiwaniu na lewej nodze z jednoczesnym trzymaniem się za prawe ucho jest "darem duchowym"

Zwłaszcza że z tym "brakiem podstaw by odrzucić" to nieprawda. Przeciw mamy :
1 brak jakichkolwiek świadectw biblijnych na ten temat
2 to że święci, nawet jeśli znali to zjawisko, nie ufali mu (św.Jan od Krzyża) lub odradzali jego praktykowanie stwierdzając że nie ma z niego żadnego pożytku (ś.Teresa z Avila)
3 zdanie OFICJALNIE ODPOWIEDZIALNYCH Z RAMIENIA PAPIEŻA za Odnowę którzy zalecają unikanie takich praktyk a nawet kaznodziejów do nich doprowadzających
4 Dokumeny z Malines (które rozważania kończą stwierdzeniem że nie dysponujemy więc żadnymi powodami, dla których mięlibyśmy przypisywać je bezpośredniej interwencji Ducha Świętego!)
5 to że identyczne zjawiska zaobserwować można w praktykach hipnotycznych, choćby tu [url] http://www.youtube.com/jp...pKVVE4JsmF91vHG[/url]
mało ?!

Cytat: więc biorąc pod uwagę, że jest to tak naprawdę drobna sprawa to pozostaw każdemu wybór bez obrzucania delikwenta błotem

„Trochę” manipulujesz. Czy ja jestem w stanie „nie pozostawić każdemu wyboru” ? Po prostu dyskutujemy na ten temat i przedstawiam argumenty. Czy takie sugerowanie że coś komuś narzucam nie jest raczej próbą zamknięcia mi ust w dyskusji ?

Zwłaszcza że razie to Wy obrzucacie mnie błotem... Co nawiasem mówiąc niezbyt dobrze świadczy o owych tak barwnie opisywanych owocach "upadku" :?
Prawdę mówiąc taka silna, emocjonalna reakcja świadczy raczej że odbieracie moje zastrzeżenia w ten sposób, jakbym Wam coś „odbierał” – co świadczyłoby o raczej niewłaściwym podejściu do darów jako takich.
Zwłaszcza że mój rzekomy „atak” polegał (i polega) na jednym i tym samym – na domaganiu się odpowiedzi na proste pytanie:
Skąd taki pomysł że to padanie to charyzmat ? Skąd w ogóle pomysł że ma to cokolwiek wspólnego z Duchem Świętym ?

Nie ma wątpliwości że gdyby Bóg chciał, mógłby uczynić dar taki jak spoczynek w Duchu (a nawet taki jak opisałem – tj. stanie na jednej nodze i trzymanie się za ucho). Niemniej nie mamy podstaw by sądzić że tak uczynił. Tym bardziej że nauka Kościoła (Biblia, nauczanie, święci) zdają się potwierdzać że tak nie jest.

Czy nie jest możliwe że zdarzają się „prawdziwe” upadki w Duchu ?
Nie wiem – być może. Wszystkie godne uwagi teksty na ten temat są zgodne że jeśli nawet się zdarzają, to są SKRAJNIE rzadkie (zupełnie nieadekwatne do tego co się dzieje na spotkaniach wielu grup charyzmatycznych). Tak rzadkie, że autorzy owych dokumentów nie potrafili stwierdzić czy kiedykolwiek się wydarzyły (a więc chyba nie znali żadnego takiego przypadku pozytywnie rozeznanego). Co więcej, wskazując na niebezpieczeństwa zarówno zewnętrzne (możliwość imitacji przez złe duchy) jak i wewnętrzne (skupienie się na przeżyciach) – zarówno wielcy święci jak i odpowiedzialni za Odnowę ZDECYDOWANIE ODRADZAJĄ dążenie do tego typu doświadczeń