Spoczynek w Duchu Świetym

[Marek MRB]

Cytat:Trzeba jednak pamiętać, że "Bóg pragnie, żeby wszyscy zostali zbawieni"
Wobec tego należy przyciągać jak najwięcej ludzi wszelkimi możliwymi środkami.

Nie.
Gdyby Bogu nie zależało na właściwości środków, po prostu włożyłby nam w umysły Ewangelię i cześć - nie byłoby potrzeba żadnej ewangelizacji.
Zawsze w takich sytuacjach cytuję obecnego papieża,wówczas prefekta Kongregacji Nauki Wiary, na temat "Nowa Ewangelizacja" (podkreślenia moje):
„Tu jednak kryje się także pewna pokusa – pokusa niecierpliwości, pokusa dążenia do natychmiastowego, wielkiego sukcesu, pokusa wyścigu do wielkich liczb. To wszakże nie jest metoda Boża. Do Królestwa Bożego, a więc także do ewangelizacji, która jest narzędziem i nośnikiem Królestwa Bożego, odnosi się przypowieść o ziarnku gorczycy (por. Mk 4,31-32). Królestwo Boże rozpoczyna się wciąż na nowo od tego znaku.
Nowa ewangelizacja nie może być próbą natychmiastowego przyciągnięcia – za pomocą nowych, bardziej wyrafinowanych metod – wielkich mas ludzi, którzy oddalili się od Kościoła.
Nie, nie na tym polega obietnica nowej ewangelizacji.
Podjąć nową ewangelizację znaczy: nie zadowalać się tym, że z ziarnka gorczycy wyrosło wielkie drzewo Kościoła powszechnego, nie sądzić, że to wystarczy, jeśli w jego listowiu mogą się zagnieździć najróżniejsze ptaki, ale zdobyć się na odwagę rozpoczęcia od nowa, z pokorą – od skromnego ziarenka, pozwalając Bogu zrządzić, kiedy i jak ma się ono rozwinąć (por. Mk 4,26-29).
Wielkie sprawy zawsze zaczynają się od małego ziarenka, a masowe ruchy są zawsze nietrwałe […].
To prawda, Bóg nie przywiązuje wagi do wielkich liczb, zewnętrzna potęga nie jest znakiem Jego obecności.
Wiele Jezusowych przypowieści wskazuje na taką właśnie logikę Bożego działania, odpowiadając w ten sposób na obawy uczniów, którzy oczekiwali od Mesjasza zupełnie innych sukcesów i znaków – sukcesów w rodzaju tych, jakie proponował Chrystusowi Szatan: dam Ci to wszystko, wszystkie królestwa świata… (por. Mt 4,9).
Co prawda, Paweł pod koniec swego życia był przekonany, że zaniósł Ewangelię aż po krańce ziemi, ale chrześcijanie tworzyli wówczas małe wspólnoty rozproszone po świecie i wedle doczesnych kryteriów byli pozbawieni znaczenia. W rzeczywistości jednak byli odrobiną zaczynu, który od wewnątrz przenika ciasto, i nosili w sobie przyszłość świata (por. Mt 13,33).
Stare przysłowie powiada: «Sukces nie jest imieniem Bożym».
Nowa ewangelizacja musi wpisać się w tę tajemnicę ziarnka gorczycy i nie powinna zabiegać, aby natychmiast wyrosło z niego wielkie drzewo. Żyjemy albo osłonięci wielkim drzewem, które już wyrosło, albo w niecierpliwym oczekiwaniu, żeby wyrosło drzewo jeszcze większe, jeszcze bardziej żywotne – a powinniśmy przyjąć tajemnicę, że Kościół jest zarazem wielkim drzewem i małym ziarenkiem.
W dziejach zbawienia zawsze trwa jednocześnie Wielki Piątek i Niedziela Wielkanocna […]”
(całość jest tu http://apologetyka.katolik.net.pl/content/view/659/52/- polecam, warto przeczytać)

Cytat:Prztoczyłeś tutaj Marku powyżej przykład Łazarza, a zatem bardzo dobrze. Tam było mówione, że Łazarz śmierdzi. Wszyscy czuli , że bardzo śmierdzi. Smród był dotkliwy, tak że z trudem można było wytrzymać. Jezus =D> specjalnie wstrzymał się z uzdrowieniem kilka dni żeby zaczęło pożądnie śmierdzieć, żeby zrobić wielkie wrażenie na obecnych. Jak go wskrzesił z martwych to przestało śmierdzieć i wszyscy odetchnęli z ulgą.

Jeśli chodzi o ścisłość, Ewangelia nie mówi że Łazarz śmierdział - to było ostrzeżenie jego siostry, gdy Jezus zażądał otworznia grobu. I choć niewątpliwie masz rację że nie ma nic złego w tym by metody ewangelizacji oddziaływały również na zmysły człowieka, to Jezusowi nie chodziło o tani efekt - a jedynie o to by ZNAK był czytelny (w tym sensie by nikt nie pomyślał że Łazarz nie umarł).
ZNAK - nie sensacja przyciągająca gapiów.
Cud jest dobry, ale wiara oparta na cudach jest płytka i zwiewna - Tomasz widział szereg cudów chodząc latami z Jezusem - a jak przyszło co do czego zwątpił.
Co gorsze - zwłaszcza gdy poszukuje się efektownych , przyciągających tłumy znakach - może być bardzo niebezpieczne:
Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, żeby wprowadzić w błąd, jeśli to możliwe, wybranych./Mk 13,22/

Cytat:Dalej 1Tes 1,5 czytamy: "bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się przez samo tylko słowo, lecz przez moc i przez Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania."
Z powyższego wynika że samo słowo nie zawsze wystarcza, że potrzebne są
1)przejawy mocy np. udrowienia, dyskutowane tu upadki itd.

CAŁKOWICIE błędna egzegeza.
1 Tes 1,5 nie oznacza że owe głoszenie było opatrzone cudami , charyzmatami i znakami (choć może było, ale nie o tym mówi ten werset), lecz że odbyło się "przez Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania". Czyli Paweł podaje tu elementarną dla każdego ewangelizatora Prawdę, że to Bóg nawraca - mimo że Ewangelia jest wypowiadana (zwiastowana) przez ewangelizatora.

Cytat:Pamiętajmy człowiek jest istotą cielesno duchową i trzeba na niego oddziaływać w sposób całościowy i tutaj robienie odpowiedniego show :jupi: może być bardzo pomocne. Pomocne też mogą być wszelkiego rodzaju psychotechniki :aniol: i znajomość samej psychologii. Nie po to żeby kimś manipulować, ale żeby pomóc mu otworzyć się na przyjęcie łaski.

To Prawda że należy wykorzystywać różne rzeczy do ewangelizacji, ale... trzeba mieć świadomość że to nie one są ważne. Gdyby były konieczne, Bóg by je nam zostawił - a zostawił nam Ewangelię.
Stosowanie psychotechnik to manipulacja (nie piszę tu o dynamikach czy ilustracjach obecnych np. na kursie Filip).

Widzę bardzo destrukcyjny trend w wielu środowiskach Nowej Ewangelizacji - ludziom wydaje się że jak zrobią "doskonały kurs", "profesjonalny zespół uwielbienia", jak wymyślą nową dynamikę to będzie taka maszyna w którą z jednej strony będą wchodzić poganie a z drugiej wychodzić "nawróceni chrześcijanie".
A to jest właśnie owa "szatańska pokusa" opisana w Ewangelii a przytaczana przez kard.Ratzingera w tekście powyżej. W gruncie rzeczy pokusa władzy nad innymi.
Kursy, zespoły uwielbienia, dynamiki, emocje są dobre - pod warunkiem że nie tylko Ewangelia będzie najważniejszą TREŚCIĄ, ale i najważniejszym NARZEDZIEM ewangelizacji. Że nie w dynamikach i kursach, nie w show będziemy pokładać nadzieję i że nie będziemy "manipulować emocjami ludzi by przyjęli Ewangelię"