Sivis Amariama napisał(a):Chcę dzielić się tym co mam, poznać to co mają inni, skonfrontować to ze swoim, ubogacić siebie i innych :>
I przy okazji pozwolić innym spojrzeć na mnie - żebym miał swój obraz z zewnątrz. Żebym wiedział, czy to jak ja widzę siebie odzwierciedla się w tym jak jestem postrzegany (ja, mój światopogląd itd.).
To ciekawe, co piszesz - ja chyba tak samo do tego podchodzę.
Sivis Amariama napisał(a):krzysiek_enoch napisał(a):A poza tym wszystkim jestem "w drodze"...
Właśnie. Tu widzę metodologię - jestem w drodze. Pielgrzymuję.
Są rzeczy pewne, do których już doszedłem, lub które jako pewne ze względu na rzeczy pewne przyjąłem 
Moja droga polega na pogłębianiu wiedzy o tych rzeczach, rozwijaniu ich rozumienia, poznawaniu argumentów za i przeciw, odrzuceniu z nich tego, co nie służy dobru (jedności) ale tak, by nie "wylać dziecka z kapielą" i nie podciąć sobie korzeni.
Trwać w źródle, korzystać z tego co przyniosły wieki i otworzyć się na nowy powiew, nowe rozumienie, nowe nauczanie.
Duch nie przestał uczyć, nie wyjaśnił jeszcze wszytskiego.
Ja mam cały czas masę pytań, wątpliwości.
To ciekawe, że w Twojej wypowiedzi ani razu nie pojawiło się słowo "prawda"? Czy możesz napisać jaką wartość przedstawia dla Ciebie prawda?
Dla mnie osobiście jest ona fundamentem poszukiwań.
Twoja wypowiedź jest bardzo ciekawa, budująca i dająca do myślenia.
Ja też mam masę wątpliwości i pytań. Ciągle poszukuję i jestem głodny prawdy. Ciągle mam wrażenie, że wiele spraw nie jest dla mnie jasnych. Ciągle też odkrywam (w Biblii, poprzez historię kościoła) nowe rzeczy, które mnie budują.
Ta wędrówka (świetne słowo!) jest trudna ale wielce satysfakcjonująca.
[ Dodano: Pon 01 Gru, 2008 18:20 ]
Sivis Amariama napisał(a):Na przykład to właśnie - jak dialogować, żeby to był dialog? Jak ten dialog ma służyć jedności, żebym ani ja ani dyskutant nie musiał rezygnować z pewników, korzeni.
Co tak naprawdę jest pewnikiem?
Co zrobić, żeby dialog nie był bitwą?
Jak przy tym nie popaść w relatywizm?
Jeśli podchodzimy do dyskusji z wyłączającymi się tezami, to raczej nie da się dojść do jednego stanowiska.
Jak dyskutować, żeby nie walczyć? No właśnie ...
Może chodzi o to, żeby nie dążyć za wszelką cenę do tego aby "moje było na wierzchu" ale żeby jak najdokładniej przedstawić swoje zdanie. Nic ponad to chyba nie da się zrobić.
Problem tylko z tym, że formuła dyskusji internetowych sprzyja raczej krótkim, chaotycznym wypowiedziom. Długich tekstów nikt nie czyta. Chociaż być może na tym właśnie polega sztuka, żeby jak najbardziej precyzyjnie i jak najkonkretniej wypowiedzieć swoje zdanie.
