Czy już jestem potępiony?

[Nataniel]

Agnieszko ale o To mi właśnie chodzi. Bóg jest taki jakim go opisujesz, ale Kościół go pokazuje inaczej - nawet przez budowę Mszy, przez całą tą otoczkę (prócz tego że Kościół to też ludzie przecież).
Nagraj sobie mszę dla dorosłych w przeciętnym kościele, najlepiej przypadkową mszę z jakiegoś kościoła w swoim mieście, a potem przeanalizuj słowo po słowie. Każde słowo które słyszysz i zastanów się co te słowo znaczy. Zobaczysz jak dużo jest tego cierpienia, a jak mało radości.

Co do czytania PŚ to według mnie powinno być go dużo więcej w czasie nabożeństw niż jest obecnie. Wstawanie, siadanie, klękanie, odzew na to co mówi ten tam z przodu... Dzień w dzień, tydzień w tydzień i rok w rok to samo...
Zobacz jak wielu robi to rytualnie, jak wielu robi to "śpiąc", robią to automatycznie, tak jakby byli martwi, słychać to w ich głosie.
Ksiądz głosem bezuczuciowym acz bardzo podniosłym mówi "Bóg jest radosnym, kocha was, to wspaniałe" a ludzie równie pustym głosem odpowiadają "cieszymy się i też go kochamy". To oczywiście tylko symboliczna wymiana zdań mająca na celu pokazać pewne zachowanie - sposobu wyrażania uczuć. Chociaż nawet takie puste słowa w Kościele nie padają, bo padają: "zmiłuj się nad nami" albo "moja wina". Dopiero na koniec mszy, gdy padają słowa "idźcie ofiara spełniona", ludzie sądząc że to chodzi o ich ofiarę jaką uczynili wobec Boga wytrzymując te 40minut z pewną nutą radości i życia w głosie mówią "Bogu niech będą dzięki" w myślach dodając "za to że to już się skończyło".

Jeśli zatem ktoś wchodzi do kościoła, i nie działa tam instynktownie, jeśli słucha i myśli, a to co się tam dzieje nie jest dla niego mantrą (bezmyślnym powtarzaniem tego co wyuczone), to lepiej aby miał świetny humor, bo neutralny zmieni mu się w zły, a zły się pogłębi. Uwierz mi w to na słowo, bo nie od jednej osoby to usłyszałem.

Pozdrawiam