Obrażenie a Bóg

***Rachel*** · 09-02-2009 22:04

to Ja :) napisał(a):w moim przypadku skoro to Bóg obdarzył mnie takimi rodzisami, pozwolił mi tkwić - rosnąć i rozwijać w takim środowisku rodzinnym to dla mnie nie jest to powód by na samą siebie się wściekać.

Nie masz na siebie się wściekać. Rodzice nie potrafli być rodzicami a wręcz odwrotnie. Ale tutaj Bóg nie zawinił. Rodzice mieli problem i niestety nie poradzili sobie z nim i wy odczuliście to czego oni nie potrafili przekazać.
Chodzi o ukonkretnienie gniewu, aby wiedzieć nad czym pracować.

http://mateusz.pl/wdrodze/nr378/13-wdr.htm

nieania · 09-02-2009 22:05

To nie Boga ale ludzi wina, że stali się tacy jacy są, stworzyli społeczeństwo takie, jakie jest...

http://www.zosia.piasta.pl/rozne/krzyze.html

to Ja :) · 09-02-2009 23:17

Wyszłam z założenia, że to On ich stworzył :hm:

**spioh** · 09-02-2009 23:24

ale nie wychowywali się w ogrodzie Eden tylko jak każdy - u swoich rodziców, no nie? Uśmiech

nieania · 09-02-2009 23:53

http://www.youtube.com/watch?v=IPJVWEbuVtQ&e

to Ja :) · 10-02-2009 00:01

spioh napisał(a):ale nie wychowywali się w ogrodzie Eden tylko jak każdy - u swoich rodziców, no nie?

ale Bóg pozwolił żebym trawiła do takich rodziców, tak po prostu czuje, że tak mi życie ustawił nie bacząc na nic!!

Vika · 10-02-2009 00:26

to Ja! Ładny i dobry nick sobie wybrałaś. Ja cię rozumiem,wiem jak zycie potrafi
dać w kość,jak czasem ciężko, albo jest to jedno niekończące się pasmo problemów.

Ale powiedz sobie głośno - to JA! Ja będę kierować swoim zyciem,jestem dorosła,
i trudno,, co było dotąd minęło, a teraz JA zaczynam żyć swoim zyciem.
I zacznij to życie powierzając wszystko Bogu. Trafiłaś na to forum, tyle tu mądrych
ludzi, ludzi pięknej wiary.Jestem tu niedawno,czytam i podziwiam,czasem nie rozumiem
wszystkiego choć nie jestem już młoda,ale na naukę i droge do Boga nigdy nie jest za póżno. Postaraj się wyciszyć,znajdż odpowiednią dla ciebie formę modlitwy, a może jak wiele forumowiczek wstąp do jakiejs oazy,ruchu.
Przepraszam ,że tak sobie pozwoliłam na te pouczenia,ale przeszłam i przechodzę w
swoim zyciu różne dramaty, to nauczyło mnie pokory, chociaż jak ty- czasem "pękam"
i muszę pracowac nad sobą aby znów móc spokojnie uklęknać do modlitwy.

To JA ! Wszystko przed tobą i dużo teraz od ciebie zależy.Życzę powodzenia
i wytrwałości .Niech ci Bóg błogosławi.

to Ja :) · 10-02-2009 09:06

Vika dziękuje za te rady :* Tylko widzisz...wizełam sprawy w swoje ręce i też mam w dalszym ciągu pod górkę, cały czas mam przez życie rzucane kłody pod nogi, choćbym nie wiem co robiła nie mam lżej i ja już po prostu nie wytrzymuje bo ileż można?! Smutny

**spioh** · 10-02-2009 11:06

Cytat:ale Bóg pozwolił żebym trawiła do takich rodziców, tak po prostu czuje, że tak mi życie ustawił nie bacząc na nic!!

z drugiej strony twoi rodzice mogą na ciebie tak samo patrzeć - czemu akurat takim dzieckiem nas Bóg obdarzył ustawiając nam życie tak a nie inaczej?
z takim nastawieniem to całe życie można mieć pod górkę, mając nawet za rodziców Maryję i Józefa.

generalnie to chyba problem jest taki: masz okoliczności, które ci nie pasują, ale nie masz na nie wpływu choćbyś bardzo chciała i to rodzi mega frustrację. łatwiej przeżywać gniew jak da się znaleźć winnego i na niego zwalić to, że mam powód frustracji oraz że sobie z frustracją nie radzę. i tutaj już abstrahując od tego czy to ludzkie czy nieludzkie, czy grzeszne czy nie, to z pewnością jest to marnowanie swojego życia, bo zablokowanie takiej frustracji bez wyjścia nie buduje człowiek sobie żadnej konkretnej przyszłości (życiowej, rodzinnej,zawodowej, duchowej, emocjonalnej). I tutaj choćbyś miała rację, że to wina Boga (co z natury rzeczy jest sprzecznością, bo jeśli Bóg to doskonały, a jeśli doskonały to nie może być niczemu winny), to i tak to nie zmieni nic, i On za ciebie życia nie zbuduje. Może je budować razem z Tobą, ale to zupełnie inna sprawa.

ze swojej strony dla wszystkich zagrzebanych w życiowym dołku, którym ciężko jest się pogodzić z przerastającą rzeczywistością mogę polecić książkę Stephena Covey'a Siedem nawyków skutecznego działania. i nie jako poradnik gotowych recept, co robić, a co nie robić by życie przeżyć, bo nie o tym ta książka. ale bardziej by uporządkować swoje spojrzenie na świat. na przykład to, że są rzeczy na które ma się wpływ bezpośredni, na inne pośredni,a na inne żaden, więc jak się wobec nich ustawić, żeby nie marnować życia na żale i owocnie przeżyć życie mimo, że nie jest się żadnym herosem z natury. na przykład to, że tych najważniejszych dóbr jak szczęście, akceptacja ze strony innych, możliwość bycia potrzebnym i kochanym i innych niezbędnym nam do właściwego funkcjonowania dóbr jest wystarczająco dużo w świecie/otoczeniu by każdy się nimi nacieszył a nie zazdrośnie walczył o odrobinkę, a to gdzie się człowiek urodził i wychował nie blokuje mu drogi do spełnionego życia.

Vika · 10-02-2009 12:25

to Ja :) napisał(a):wizełam sprawy w swoje ręce i też mam w dalszym ciągu pod górkę, cały czas mam przez życie rzucane kłody pod nogi, choćbym nie wiem co robiła nie mam lżej

to Ja,mam to samo ,w dodatku te -dziesiąt lat na karku.
A przed tobą całe zycie, jeszcze mozesz coś osiągnąć.

Ważne żeby przeżyć darowany ci czas, tak by sie nie wstydzić przed samą sobą
i przed Bogiem.
Z serca życzę powodzenia ,nie poddaj się.
Z Bogiem.

***Rachel*** · 10-02-2009 13:35

to Ja

, proponuję ci rekolekcje u Gajdów. http://www.gajdy.pl/terminy.htm , oferują rekolekcje dla osób, z problemami tak się określę.
I rodzice to co potrafili dali, i nie mogli więcej, bo wcześniej też zostali tak samo wychowani jak ty później. I dlatego nie ma tutaj sensu mieć pretensji do Boga. To oni jako ludzie, którzy zostali wcześniej skrzywdzeniu przez własnych rodziców, nie potrafili zaopiekować się tobą. Przykre to jest ale tak to wygląda. Znając takich ludzi, chciałabym aby te trudności im znikły ale nie da się tak. Ale jest możliwa praca, a przede wszykim Bóg, który pomaga aby te osoby przetrwały najgorsze momenty i potrafiły się radować tym co dobre.
Zapewe mało pocieszające, ale poprostu pisze jak jest.
Zapewniam o modlitwie,abyś była dzielna Przytulanie

to Ja :) · 10-02-2009 19:33

spioh napisał(a):generalnie to chyba problem jest taki: masz okoliczności, które ci nie pasują, ale nie masz na nie wpływu choćbyś bardzo chciała i to rodzi mega frustrację

ja może mi pasować, że co poniektóre osoby w całym swoim życiu nie zrobiły połowy tego wysiłku co ja poprzez ostatnie pare dni, żeby żyć i jakoś dawać sobie rade.

Vika i Rachel dziękuję :*

**spioh** · 10-02-2009 20:12

Cytat:jak może mi pasować, że co poniektóre osoby w całym swoim życiu nie zrobiły połowy tego wysiłku co ja poprzez ostatnie pare dni, żeby żyć i jakoś dawać sobie rade.

tego się nie da tak porównać.

1 Koryntian 10:13

to Ja :) · 10-02-2009 20:40

spioh napisał(a):
Cytat:jak może mi pasować, że co poniektóre osoby w całym swoim życiu nie zrobiły połowy tego wysiłku co ja poprzez ostatnie pare dni, żeby żyć i jakoś dawać sobie rade.
tego się nie da tak porównać.
1 Koryntian 10:13 Pokusa nie nawiedziła was większa od tej, która zwykła nawiedzać ludzi. Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania, abyście mogli przetrwać.

a co ma pokusa do mojego zycia, w którym się męczę i nie wiele mam a inne osoby bez męczenia mają to czego ja nigdy nie będę mieć męcząc się na tym świecie?? :?:

**spioh** · 10-02-2009 20:52

pokusa marudzenia, uważania się za meczennicę bez wyboru, za osobę ze szczególnie pokopanym życiorysem, być może wynoszenia się nad innych, którzy "nie musieli się pół życia wysilać" tyle co ty w kilka dni, pokusa rozpaczy i beznadziei, pokusa obrażania się na Boga, pokusa.... można by wymieniać i wymieniać :*