Łatwiejsza czystość w małżeństwie czy celibacie?

[Rachel]

aga napisał(a):tak to wszystko nie zmienia faktu, że człowiek jest istotą seksualną, a życie bez seksu jest sprzeczne z naturą Tylko jedni mniej, inni bardziej sobie radzą z presją natury.

Tylko ta sfera nie skupia się na współżyciu wyłącznie. Więc ja nie rozumiem, negowania celibatu i robienie z każdego kapłana czy też zakonnicy wampira który tylko czycha na swą ofiarę bo wynika z waszych wypowidzi, że każdy z nich jest sfrustrowany. A zapomina się o tych co cenią celibat i on umożliwia im bycie dla wielu w Imię Chrystusa.

[zbylut]

No przepraszam (i wypraszam sobie) bardzo, rozum wyłącza się bardzo późno w kontakcie z kobietą. A bycie meżczyzną to nie usprawiedliwienie, wrecz przeciwnie.

Jesli sa w imie Chrystusa, to niech powstrzymuja sie od sexu w imie Kosciola. I nie widze problemu najmniejszego. Chcesz sie kochac? Nie wstepuj do seminarium. Tyle

[omyk]

Co do drugiej części - zgadzam się ze Zbylutem.
Co do pierwszego zdania jednak mam pewne wątpliwości. Jeśli jesteś opanowany - ciesz się, ale zważ na to, że nie każdy musi mieć ten sam próg wrażliwości na różne bodźce.

[ghost]

Zachowanie czystości zależy od psychiki człowieka.
Nie można powiedzieć że księdzu jest łatwiej bo jest bardziej podatny na wpływy Boga.
Kapłan tez człowiek.
Każdemu zdarzają się chwilę zwątpienia, czy upadłość.
bardzo trudno dziś wytrwać w jakimkolwiek postanowieniu.
Nie mówiąc już o tak trudnej rzeczy jak czystość czy celibat.
Według mnie cała "trudność" zależy od woli człowieka.

[zbylut]

Pozwolę sobie wypowiedzieć sie co do pyt z ankiecie. Zapytam; Czym jest "czystość w małżeństwie"? Niezdradzaniem żony/męża? Nieonanizowaniem?
Z Bogiem nawet księża, którzy (i tutaj news) też są ludźmi nie mają relacji seksualnych, a to jedna z potrzeb zaspokajanych w małżeństwie. Jako że osoby konsekrowane i świeckie mogą żyć w podobnej zażyłości z Bogiem nie wydaje mi się jakoby ten fakt wpływał na sposób odnoszenia się do własnego ciała. Komu jest łatwiej zachować czystość? Nie ma pytania, czystość to norma w obu przypadkach. W małżeństwie z zaspokajanymi potrzebami bliskości fizycznej, w kapłaństwie - nie.

I wrócę: jeżeli ksiądz ma kochankę, to on łamie śluby. Wina kobiety to nieczystość tylko i wyłącznie jej. Nie ponosi odpowiedzialności za księdza, z którym przychodzi jej "być", choćby dlatego, że nie jest jej mężem.

[Sivis Amariama]

zbylut napisał(a):Czym jest "czystość w małżeństwie"?

życie zgodnie z zasadami katolickiej etyki seksualnej.

Cytat:Nie ma pytania, czystość to norma w obu przypadkach. W małżeństwie z zaspokajanymi potrzebami bliskości fizycznej, w kapłaństwie - nie.

Więc może właśnie dlatego w małżeństwie jest łatwiej?

[zbylut]

Cytat:Więc może właśnie dlatego w małżeństwie jest łatwiej?

Więc dlatego nie ma porównania.

[Rachel]

Sivis Amariama napisał(a):Cytat:
Nie ma pytania, czystość to norma w obu przypadkach. W małżeństwie z zaspokajanymi potrzebami bliskości fizycznej, w kapłaństwie - nie.

Więc może właśnie dlatego w małżeństwie jest łatwiej?

A czy bliskość to tylko współżycie?
A czy przytulenie, podanie dłoni itd to nie bliskość ? Czemu wszystko jest zdeterminowane wokół stosunku? Człowiek naprawdę nie umrze, jeśli trwa w celibacie [ to dotyczy kobiet jak i mężczyzn].
W małżenstwie i tak muszą się uczyć nawzajem 24/24. A ta nauka trwa do końca zycia. I nie zawsze jeśli kobieta czy mężczyzna,pragną współzycia mogą nie otrzymać zgody drugiej strony.

[zbylut]

Podanie ręki i przytulenie to nie to samo co sex.

Cytat:Człowiek naprawdę nie umrze, jeśli trwa w celibacie [ to dotyczy kobiet jak i mężczyzn].

Umrze. Podobnie jak ten, który nie trwa w celibacie. Przeżyją tylko nieco inaczej życie.

[Myszkunia]

zbylut napisał(a):Podanie ręki i przytulenie to nie to samo co sex.

ale moze być wstępem do pełnego seksu.

zbylut napisał(a):Umrze. Podobnie jak ten, który nie trwa w celibacie. Przeżyją tylko nieco inaczej życie.

racja

[gradzia]

a propo: dzisiaj słuchałam wykładu na Kulu z cyklu duchowość kobiety i mężczyzny : Seks i sakrament ojca Ksawerego Knotza. I było takie pytanie: jak sobie poradzić z silnymi napięciami, które hamowałem zwłaszcza kiedy ktos powiedział że będę księdzem?? No i ojcowie prowadzący stwierdzili jasno ze gdyby księża mieliby nie mieć pragnień seksualnych to na księży szli by tylko impotenci.Na i obaj odpowiedzieli, że nie mogą się z tym zgodzić.

Właściwie nie ma tu czego porównywać, bo skoro pragnienia seksulane dotyczą każdego człowieka, to właściwe ich przezywanie i radzenie sobie z nimi w dojrzały sposób jest indywidulna cechą niezależną od powołania.

[aga]

Stahs napisał(a):Co do księży żyjących w grzechu, zastanawiam się dlaczego nie rezygnują z kapłaństwa lecz dalej w to brną.

Bo to jest posługa dożywotnia, nie mogą tak po prostu sobie zrezygnować z kapłaństwa.

alus napisał(a):- "Tak więc kapłan obcujący nieustannie z tą swietością Boga wezwany jest, aby stać sie świętym.
Również jego posługa skłania go do wyboru życia inspirowanego ewangelicznym radykalizmem.
Tym tłumaczy się konieczność ducha rad ewangelicznych w jego życiu: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
W tej perspektywie rozumie się także szczególne racje życia w celibacie.
Chrystus potrzebuje kapłanów świętych!
Świat dzisiejsz woła o kapłanów świętych!
Tylko kapłan święty może stać się w dzisiejszym zsekularyzowanym swiecie przejrzystym świadkiem Chrystusa i Jego Ewangelii.
Tylko w ten sposób kapłan może stawać się dla ludzi przewodnikiem i nauczycielem na drodze do świętości, a ludzie - zwłaszcza ludzie młodzi - na takiego przewodnika czekają.
Kapłan może być przewodnikiem i nauczycielem o tyle, o ile stanie się autentycznym świadkiem!"

Wszyscy byśmy chcieli, by tak było, więc módlmy się o świętych kapłanów. To nasz obowiązek.

[Rachel]

http://www.radiomaryja.pl/audycje.php?id=824

[Helmutt]

aga napisał(a):Nikt nie zaprzecza grzechom księży, winni są, że podejmują romans, ale zazwyczaj dzieje się tak, że babę wyrzucą drzwiami, a ona wraca oknem. Słyszałam wypowiedzi kobiet, które romansowały z księżmi. Na ogół była to wina kobiet, które same prowokowały i latały za księżmi, pomimo tego, że ci przed nimi uciekali.

Na ogół to zawsze wina w tym wypadku jest obupólna. No chyba, że jakaś jurna parafianka dokona gwałtu na biedym wikarym....
Człowiek o zdrowym, mocnym kręgosłupie moralnym nigdy nie ulegnie takiej prowokacji ani "nastrojowi chwili".

[Stahs]

Cytat:Człowiek o zdrowym, mocnym kręgosłupie moralnym nigdy nie ulegnie takiej prowokacji ani "nastrojowi chwili".

To też zależy od silnej woli, która z różnych powodów mogła być nawet przez całe lata osłabiana. Czytałem kiedyś art w którym tłumaczono to tym że księża często nie mogli się realizować w Kościele, spełniać posługi w wybranych przez nich środowiskach, miast tego wykonywali raczej odgórne zalecenia biskupa. Tutaj pojawiała się frustracja która z czasem była zaspokajana właśnie w ten sposób. A to że wina nie jest po jednej tylko stronie to oczywiste.