Dziecko darem Boga

[spioh]

Viki napisał(a):Mam watpliwości; czy wszyscy więżniowie pracują?

dlatego Myszkunia powiedziała, że to tylko takie marzenie...

[Myszkunia]

Tak, dzięki, spioh

[nordlys]

Vika napisał(a):Jesli jednak nie uwolni się od nienawiści,poczucia doznanej krzywdy,co wtedy?

Odrzuci pokorę, czyli zrezygnuje ze świadomości własnej niedoskonałości, a w efekcie końcowym zniszczy siebie samą i dziecko.


(... a oprawca nadal będzie miał się dobrze :? )

[Vika]

Oj,łatwo wyroki podejmować!
Nikt z nas nie jest doskonały, choć wielu za takich sie uważa sądząc po ankiecie;
niebo,czyściec czy piekło. Większość od razu do nieba się wybrała. :aniol:

Problem o którym tu mowa, na szczęście mnie nie dotknął,
jednak wiem co to poczucie krzywdy.Cóż dopiero tak straszliwej.
Jakoś pokora mi do tego nie pasuje. #-o

[nordlys]

Vika napisał(a):Oj,łatwo wyroki podejmować!

Też to zauważyłam. Ludzie lubią stawiać się na pozycji, z której "lepiej" wyglądają we własnych oczach. Dopiero ciężkie osobiste przeżycia, połączone z gorzkimi własnymi porażkami uczą na tyle pokory, że właśnie z nią zaczynają rozumieć tragizm innych, którzy znaleźli się w innej, ale też tragicznej chwili własnego losu.

Takie tragiczne chwile to napewno sytuacja opisywana w powyższym temacie, ale też wszelkiego rodzaju zdażenia prowadzące człowieka na krawędź między życiem a śmiercią, własną czy innej ukochanej osoby (np. dziecka narodzonego lub jeszcze nienarodzonego), i balansowanie na tej "linie" na tyle długo, aby dotarło do jego świadomości, że tak naprawdę życie jest kruche i zależy nie od na samych.

Ktoś, kto tego nie przeżył, nie jest w stanie tego pojąć, może co najwyżej w geście wiary lub posłuszeństwa przyjąć pokorę za zjawisko, które istnieje na "słowo honoru".


Myślę, że to pewien rodzaj łaski, poznać pokorę, bo znam starszych ludzi, którzy niestety jej nie znają, choć, o dziwo, przeszli bardzo wiele.


Wg słownika j.polskiego: pokora to 1. świadomość własnej niedoskonałości lub
2. uniżona postawa wobec kogoś.

[Rachel]

W pewnej książce przeczytałam dziś , że pokora to poznawanie siebie w prawdzie. Pokora jest połączona z prawdą. Tak jak pycha z kłamstwem.

[nieania]

Definicja pokory: "stanięcie w prawdzie o sobie". Definicja pychy: "zakłamanie siebie pod każdym względem"

[Vika]

Definicje są dobre w matematyce.
Życie jest bardziej skomplikowane.

nordlys napisał(a):Myślę, że to pewien rodzaj łaski, poznać pokorę, bo znam starszych ludzi, którzy niestety jej nie znają, choć, o dziwo, przeszli bardzo wiele.

Cierpienie zmienia człowieka,niestety niekoniecznie uszlachetnia.
Dlatego czasem i starsi ludzie nie potrafią się pogodzić z losem.
To naprawdę wielka łaska -przyjąć cierpienie z pokorą.

Jednak spróbujcie się postawić w sytuacji skrzywdzonej dziewczynki,jak
ostatnio czytałam 12-latki!
Całe życie zniszczone, szrama na psychice ,
no i dziecko- kim dla niej będzie?
Czy taka dziewczynka jako dorosła kobieta,potrafi kochać?Zobaczy w mężczyżnie
człowieka czy ewent. prześladowcę, dzikie zwierzę.

[nordlys]

Pokora to nie tylko łaska, ale i szczęście dla pokornej osoby. Wiedzą o tym pokorni.

Dlatego, jeśli skrzywdzona 12-latka zdobędzie się na pokorę, napewno dozna wielkiej łaski, która pozwoli jej na akt przebaczenia i miłosierdzia wobec bliźniego i siebie, w mężczyznach będzie widzieć człowieka, a sama odczuje uczucie szczęścia.

[nieania]

Tak potrafi kochać. I może pokochać swoje własne dziecko, tylko potrzebuje pomocy....

[nadinn]

nordlys napisał(a):Dlatego, jeśli skrzywdzona 12-latka zdobędzie się na pokorę, napewno dozna wielkiej łaski, która pozwoli jej na akt przebaczenia i miłosierdzia wobec bliźniego i siebie, w mężczyznach będzie widzieć człowieka, a sama odczuje uczucie szczęścia.

Tylko trzeba pamietac o tym, ze to jeszcze dziecko, moze w domu jej nikt nie nauczyl
wiary i milosci.Ona jeszcze wielu spraw nie rozumie, trudno jest oceniac dziecko, nic nie wiadomo z jakiego srodowiska pochodzi.
My jestesmy dorosli, a pokory czasami w nas jak na lekarstwo.

[nordlys]

nadinn napisał(a):Tylko trzeba pamietac o tym, ze to jeszcze dziecko, moze w domu jej nikt nie nauczyl

Z moich obserwacji wielu ludzi wynika, że pokory ludzie uczą się sami, niestety ale "z domu" tej cnoty nie wynoszą. Dlatego nie martwiłabym się o to, czy ową dziewczynkę "nauczono w domu pokory".

[nieania]

Z domu wynosi się przynajmniej 2/3 tego co się posiada wychodząc z domu. Z tym, że nie jest się tego świadomym.

Chodzi o to jacy byli ludzie z którymi dziecko miało styczność, czego było świadkiem, jak było traktowane. Pokorę można wynieść "z domu".

[nadinn]

nordlys napisał(a):Z moich obserwacji wielu ludzi wynika, że pokory ludzie uczą się sami, niestety ale "z domu" tej cnoty nie wynoszą. Dlatego nie martwiłabym się o to, czy ową dziewczynkę "nauczono w domu pokory".

Nie jestem taka przekonana, ze pokory z domu sie nie wynosi, w takim razie, jezeli
nie z domu to z kad? Powszechnie wiadomo,ze rodzice sa pierwszymi wychowawcami
i nauczycielami dziecka, potem szkola, itd.
A jesli ktos, na bakier z religia? to srodowisko nauczy pokory?

[Rachel]

:offtopic: :patrzy: