Orgazm, podniecenie seksualne, a grzech.

[aga]

Narayana napisał(a):Wybaczcie, ale moim zdaniem jest to szukanie dziur w całym. Człowiek jest istotą seksualną, a jednocześnie społeczną. Życie społeczne sprawiło, że nie jest z nim jak ze zwierzęciem - które każdy stosunek traktuje jedynie jako okazję do zapłodnienia. Jednak jest na tyle zwierzęciem, że potrzeby seksualne pozostają. Na siłę zaprzeczanie temu, czy usiłowanie sztucznie ("bo tak wiara każe") się powstrzymywać, uważam za kompletny bezsens.

Nie rozumiem dlaczego sztucznie? Wiele osób żyje w samotności i musi sobie jakoś radzić z naturą, ale to nie znaczy, że z tytułu natury ma się zachowywać jak piesek. Ja wcale nie uważam, że ktoś czy coś mi każe żyć w czystości. Czystość jest darem, seksualność jest darem, ale przecież Stwórca jako byt doskonały stworzył nas jako istoty seksualne, podlegające popędom. I skoro wymagane jest od nas życie w czystości to widocznie jest ono możliwe. Bóg sam wskazuje sposób radzenia sobie z "naturą".
Bardzo lubię potwierdzać swoje tezy słowami z Pisma świętego, ponieważ Słowo Boga jest żywe i skuteczne i Ono ma moc przenikać serce człowieka, także i tutaj pozwolę sobie zacytować: "Pokusa nie nawiedziła was większa od tej, która zwykła nawiedzać ludzi. Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania, abyście mogli przetrwać." (1 Kor 9, 13)

Narayana napisał(a):A zaspokajanie potrzeb fizycznych - też bezsensem jest dla mnie na siłę zmeinianie natury człowieka.

Ależ nikt nie chce zmieniać natury człowieka. Jak może człowiek zmienić coś, co zostało doskonale stworzone przez Boga?