Nasz rodzinny album.

[bashca]

jeszcze jedną fotę adwentową znalazłam

To zdjęcie jest z 1995 albo 1996, jak jeszcze mieszkaliśmy w Świnoujściu
Ja I Ania z Maćkiem


zastanawiam się tylko czemu szopka stoi na stole przy lampionach
Kiedy byliśmy mali ,pamiętam zawsze na adwent z mamą i tatą robiliśmy lampiony, takie włąśnie jak na załączonym obrazku - z kartki papieru, bibuły, ale jaka radocha Z takich wspólnych modlitw kiedy byłam mała pamiętam jak mam grała na gitarze różne piosenki. Zawsze na konieć byłą “ zapada zmrok” , smutno mi było jak ja śpiewaliśmy-tam sa takie słowa” juz jeden dzień odfrunał nam jak ptak “ myslałam sobie wtedy jak bawiłam sie z siostrą I takie tam..tak smutno mi było..
śmiesznie bo ja to tak pamiętam jakby to było wczoraj a to przecież byłą taaak dawno, na koniec dostawaliśmy od rodziców krzyżyk na czóło I szliśmy spać.tzn mieliśmy iść spac, a z tym różnie było;p Nawet jak nie było wspólnej modlitwy to zawsze szliśmy do rodziców pokoju po krzyżyk, albo mama bądź tata przychodzili do nas I jak leżeliśmy w łóżku nam dawali krzyżyk w czoło,teraz to już jakoś minęło. Nie wiem czemu, czasami sobie robimy wzajemnie kzyzyki po nieszporach ale nie zawsze...
albo jak mamy jakies ważne rzeczy do zrobienia np przed matura rodzice dali mi krzyżyk
Przeżywanie wiary w rodzinie bardzo ważne I to od małego, nie tylko po pierwszej Komunii Świętej.ja dobrze pamiętam wiele rzeczy z tego okresu kiedy miałam te 5 lat, może mniej, dzieci naprawdę to łapią tym przesiakają .Pewnie, było też pewnie tak że puszczałam fochy że nie chce sie modlić kiedy byłam mała Ale teraz będąc juz dorosła widze jak wiele mi to dało, ta modlitwa z rodzicami kiedy byłam mała,jestem za to wdzieczna mamie I tacie.

Jeśli moim powołaniem będzie założenie rodziny ,chciałabym wychować swoje dzieci tak jak nas rodzice wychowali