Niezmienność Boga a wcielenie Syna

[bashca]

omyk napisał(a):Bashca Myślę podobnie
Z jednym tylko "ale": dla mnie dokumenty Kościoła są bardzo ważne Określają normy i zasady, są tak samo z Ducha Świętego, jak osobiste doświadczenie

Dla mnie Omyku dokumenty Kościoła tez sa bardzo istotne Chodzi jednak o to, że gdyby ktoś czytał same dokumenty, wątpię by był w 100% przekonany o wiarygodności:" O!! wierzę w to ,to musi być prawda,że Jezus jest Bogiem"

Żeby powiedzieć " wierzę". "Powiedzieć" to trochę głupie słowo...żeby poczuć tą więź z Jezusem, która chyba jest jedną z ważniejszych fundamentów wiary, potrzebne jest otwarcie swojego serca podczas modlitwy, Mszy Świętej.
Ważne ,aby zrobic ten pierwszy krok, otworzyć się na Jego Miłość. Bo tego nie znajdziemy w dokumentach Kościoła, encyklikach Papieży...

W takim razie niebezpieczeństwem jest oddzielać jedno od drugiego, sakramenty i dokumenty Kościoła, ponieważ obie rzeczy sa darem danym przez Boga=dla nas

[ Dodano: Pią 17 Kwi, 2009 10:28 ]

omyk napisał(a):osobiste doświadczenie (oczywiście to, które nie jest oparte na czystych emocjach, bo i to niestety się zdarza)

No właśnie. czasami zastanawiam sie na ile to sa moje emocje,a na ile Duch Święty. Już nie mówie o Odnowie, bo tu temat rzeka . ale taka Msza kiedy w kaplicy są pogaszone światła, jest ciemno pali sie mnóstwo malutkich świeczek,gra flet,gitarra skrzypce,
na takie Msze lubię chodzić, kiedy mam kryzysy w wierze. I wątpię żeby w tym było coś złego. Ciemności duszy są nieuniknione, a wtedy z całej siły staram się biec do Niego,także poprzez Msze Młodzieżowe, gdzie jest wyjątkowa atmosfera.

Bywa też tak kiedy o wiele więcej radości dawała mi Msza w dzień powszedni kiedy w kościele są same babcie, organisty brakowało, ale to była Msza taka wyjątkowa na nią czekałam cały dzień,tęskniłam aby przyjść do Niego. Wtedy kiedy idę na Msze ,w drodze do kościoła ,rozmawiam w sercu z Bogiem.
Mówię Mu jak bardzo się cisze że będzie mógł do mnie przyjść... Od rana odliczam czas, aż będzie 18, cieszę się na samą myśl o tym jakie święto zapanuje wtedy w mojej duszy
Gdy mamy się spotkać z osobą ,którą bardzo kocham, staram się ładnie ubrać, wyglądać jak najlepiej by sprawić jej przyjemność. Jestem niezwykle ożywiona na samą myśl o spotkaniu z ta tak droga osobą.
Potem przygotowuję w sercu rozmowę, czasami jakiś prezent wezmę. W moim sercu spotkanie to już trwa i wypełnia mnie radość . Odmierzam czas : jeszcze godzina, jeszcze czterdzieści minut A jak dzwony zaczynają bić,biegnę na spotkanie z moim Przyjacielem! I to jest Msza gdzie w kościele jest zaledwie 10 starszych osób, a jednak ta Msza jest tak wyjątkowa! Nie rozumiem tego, bo po ludzku jest to nie do pojęcia. Wokół wszystko takie same, białe ściany, ludzie ziewają, ksiądz mówi formułki wyuczonym głosem.. ale w moim sercu jakaś szalona radość :jupi: