Ateizm a łaska wiary

[Nalenczowianin]

Mówicie że ateiści upadają, że przytłacza ich życie. A wiecie jak jest naprawdę? Wiara to jest taki wózek inwalidzki. Sprawia że pewnie się nigdy nie przewrócić ale też sprawia że nigdy nie zaczniesz biegać. Ateista to ktoś kto wstał z wózka i zaczął biec. To oczywiście jest trudne, dużo trudniejsze niż siedzieć na wózku. Jest też niebezpieczne ale daje możliwości dostania się gdzieś jeszcze niż tylko tam gdzie już ktoś wcześniej porobił podjazdy i windy. No i oczywiście jak złamiesz nogę to nie dlatego że byłeś nieuważny tylko dlatego że porzuciłeś wózek-wiarę i dręczy Cie szatan.

Bycie ateistą nie jest łatwe bo nie starczy wziąć na wiarę całej chrześcijańskiej moralności i mieć kłopot aborcji, eutanazji, in-vitro i homoseksualizmu z głowy. Do tego trzeba dojść samemu, żmudnymi przemyśleniami ale za to człowiek nie jest intelektualnie zamknięty w strefie po której jeżdżą niskopodłogowe autobusy.

Dowody? Nikt z współczesnych naukowców nie jest głęboko wierzący. Większość to agnostycy i ateiści, mały odsetek jest słabej wiary. Właściwie to bardzo logiczne. Wierząc ufasz że wszystko co warto wiedzieć zapisano już w Biblii wiec nie warto sobie zaprzątać sobie głowy wyważaniem otwartych drzwi, którym było by eksperymentalne udowadnianie że powodem grzechu był gadający wąż. Może nawet niektórzy zdają sobie sprawę jak to było kiedy Kopernik ogłosił że nie ziemia jest środkiem wszechświata i co się działo z ludźmi którzy to propagowali. Jak się cały Kościół oburzał że to nie zgodne z tym co pisali natchnieni Duchem Świętym. Nawet nie trzeba tak daleko szukać w historii jak w mrocznym szesnastym wieku. Mamy wciąż żywy (patrz Maciej Giertych, rok 2004) konflikt ewolucjonistów z kreacjonistami. Każdy zdrowo myślący człowiek zdaje sobie sprawę że bajka o stworzeniu świata od razu w obecnym kształcie nie więcej niż 10 tys lat temu to nonsens ale nie kościelni dostojnicy. Ale czego wymagać od kogoś kto jeździ na umysłowym wózku?