BAPTYŚCI

[omyk]

Cytat:Wskaż mi cytat, który o tym mówi. Tylko cytat taki, ktory mowi bezpośrednio, a nie taki, który odpowiednio (czytaj - zgodnie z tezą) zinterpretowany daje taki wniosek. Jednoznacznie, poproszę.

Wg rozumienia mojego malutkiego rozumku słowa "Ja zaś mówię tobie, że ty jesteś Skałą. Na tej Skale zbuduję mój Kościół, a potęga piekła go nie zwycięży. Tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie" są jak najbardziej jednoznaczne i nie wymagają interpretacji.
Wulgata: "et ego dico tibi quia tu es Petrus et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam et portae inferi non praevalebunt adversum eam
et tibi dabo claves regni caelorum et quodcumque ligaveris super terram erit ligatum in caelis et quodcumque solveris super terram erit solutum in caelis"

Cytat:Ponadto, w Księdze Powtórzonego Prawa JASNO i JEDNOZNACZNIE Jahwe mówi, aby nie zmieniać praw danych przez Niego. Dodanie nowych praw, zmiana przykazania o czczeniu dnia Sabatu, czy wycięcie przykazania zakazującego czczenia obrazów podpada chyba pod taką zmianę, nieprawdaż?

Bazujesz na niepełnych danych Owszem, było tak, jak mówisz: Stare Przymierze. W Nowym Przymierzu Prawo zostało w doskonały sposób wypełnione przez Tego, Który jako jedyny był w stanie je wypełnić - Jezusa. Nie zniesione, ale wypełnione. Dlatego wierzący, którzy kiedyś - przed wcieleniem i Misterium Paschalnym Jezusa - byliśmy poddani Prawu, jako wychowawcy, choć nikt z wierzących nie potrafił Prawa wypełnić, teraz, gdy nadeszła wiara, jesteśmy poddani WIERZE, a Prawo nie ma nad nami dłużej mocy. To pełne dane, zaktualizowane do czasów Nowego Przymierza.

Nie wiem, czy zdajesz sobie sprawę z tego, co oznaczałoby wiernie wypełniać 613 przykazań. Nikt nie był w stanie tego zrobić. Nawet sam św. Paweł, który mówi o sobie, że w dawnym swoim życiu był faryzeuszem nienagannym wobec Prawa, w innym miejscu mówi, że Prawo jest... przekleństwem i jarzmem niewoli, bo nikt nie jest w stanie go wypełnić.
Nikt, prócz Syna Bożego, który - choć przecież doskonale wypełniał Prawo - przyjmując na Siebie przekleństwo Krzyża (wspomniana przez Ciebie Księga Pwt mówi też, że każdy straceniec wiszący na drzewie jest przeklęty przez Boga), zniósł z nas obowiązek przestrzegania Prawa, a więc i przekleństwo, wynikające z grzechu - niedopełnienia przepisów Prawa. Bo tam, gdzie nie ma Prawa, nie ma też pojęcia grzechu.

A co do przykazań kościelnych... No naprawdę Wyobraź sobie, że będąc zakochany po uszy i otrzymujesz przykazanie: "przynajmniej raz w roku, w okresie jej urodzin, spotkaj się z nią"... Tak, właśnie tak.

Co do tego, kogo obowiązują... Czemu więc się o nas martwisz? Martw się o siebie Ilu katolików narzekało Ci do ucha na Przykazania Kościelne? Dla tych, którzy chcą ich przestrzegać, są one lekkie i proste do spełnienia, są wręcz minimum, do którego niebezpiecznie jest się zbliżać (jak to, tylko raz w roku? brr... ). Dla tych, którzy nie chcą przestrzegać, są po prostu niczym - bo katolik, którego nie obchodzi spotkanie z Jezusem, po prostu nie wierzy. Jest katolikiem tylko z nazwy.
Skoro więc przykazania te obowiązują ludzi, którzy dobrowolnie poddają się pod władzę Kościoła (który zresztą sami tworzą! żeby nie było, że Kościół to tylko panowie w sutannach!) i chcą ich przestrzegać, to... w czym problem :?:
Gwoli ścisłości: nadanie Przykazań Kościelnych nie jest zmianą Przykazań Bożych. To 2 zupełnie różne poziomy. Do przestrzegania przyk. kościelnych jestem zobowiązana dlatego, że jestem katoliczką. Do przestrzegania Przyk. Bożych jestem zobowiązana dlatego, że jestem człowiekiem. Przykazania kościelne mogą się zmieniać. Przykazania Boże w Nowym Przymierzu - nie.

Przykazania kościelne nie zmieniają Prawa Bożego tak samo, jak nie zmienia go nowelizacja ustawy o podatkach.

Cytat:"Przynajmniej raz w roku spowiadać się" - a gdzie to w Biblii stoi, gdzie jest napomnięte? Bo mnie się zdaje, ze Biblia mowi, aby spowiadać się Panu wtedy, gdy się zgrzeszy...hmmm, dziwna sprawa.

A tak, rzeczywiście, o czymś takim napomknęła.
Wiesz. Im bliżej światła, tym lepiej widać brud. W KK stoimy na tyle blisko Światła, że znamy własną grzeszność. Gdybyśmy się mieli spowiadać zawsze kiedy grzeszymy, pewnie robilibyśmy to po kilka razy dziennie. Dobry Bóg przebacza nam grzechy lekkie i bez spowiedzi - wystarczy sam żal. Do ciężkich potrzeba spowiedzi.
Poza tym... znasz stare przykazania Od 2002 roku obowiązuje nieco inna ich wersja

Cytat:o, a to już Biblijne jak jasna cholera. A jak wspaniale koresponduje z przesłaniem Jezusa, który polecił tym, którzy chcą Go naśladować, by sprzedali CAŁY majątek (tak, do zera, null, nic) i szli nauczać ludzi jak On. Po prostu 100% zgodność

Hehe, jeśli mnie nie wierzysz, zapytaj Bat_Kol'a, czy troska o potrzeby materialne zboru jest biblijna
Oczywiście, że jest.

Dz 4,32-37 napisał(a):Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze [uzyskane] ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. Tak Józef, nazwany przez Apostołów Barnabas, to znaczy "Syn Pocieszenia", lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp Apostołów.

Ciekawy jest też początek rozdziału 5-tego, o Ananiaszu i Safirze - polecam