Z. B. pisze

[Myszkunia]

"Moja matka"

Moja matka kwiat paproci
Dzieciom szczęście zawsze przynosi
Myślami rano wita dłonie
Słońcem błogosławi nasze skronie

Nędzne kamienne serce
Rozkrusza myśli płytkie
Otula nicią jedwabną
Sen letniego pojutrza

Nauki życia płyną mądrością
Matczynej przeszłości doświadczenia
Chwile spełnione płoną radością
Obojętne zycia trudów myślenia

Spokojne trwanie cichości ducha
Podmuchem wiatru przeczucia
Odbijają twarze tęsknione usta
Spłakanych policzków łez lica


Zbyszek