Kłotnie we wspólnotach

[omyk]

Sanderko, to jest prosta zasada - jeżeli zwracasz się do grupy osób mówiąc, że "potrzeba zrobić to i to", to zwykle trudno liczyć na odzew, a tym bardziej na rzetelną pracę. Jeśli natomiast zwrócisz się do konkretnej osoby, doceniając jej talenty i mówiąc, że potrzebujesz jej - konkretnie jej - pomocy w tym i tamtym, to prawdopodobieństwo, że tę pomoc otrzymasz jest dużo większe. To wynika z czystej psychologii.
Najpierw trzeba więc rozdzielić role, potrzebna jest struktura wewnętrzna. Pewnie macie jakiś zarząd, jakiś odpowiedzialnych. To dobrze. Trzeba więc wyznaczyć innym role.
Przykładowo - znasz osobę, która dobrze śpiewa, więc idziesz konkretnie do niej i mówisz jej, że potrzeba zrobić oprawę muzyczną na czuwanie, że potrzebna jest jej (konkretnie jej!) pomoc, że jesteś przekonana, że właśnie ona zrobi to dobrze, a jej talent jest darem dla całej wspólnoty. Doceń talent, pochwal ją, powiedz, że na nią liczysz. Zleć jej odpowiedzialność za tę sprawę, ustalcie konkretny termin, wybierzcie osoby, które jej w tym pomogą (do każdej z nich również trzeba będzie zwrócić się personalnie).