Hieronim, Augustyn, Tertulian podkreślają że co powiedziano do Kefasa powiedziano do wszystkich bez uwzględniania hierarchii której w tekście nie było. Brzytwa okhama mówi że najbardziej prawdopodobne rozwiązanie jest prawdziwe. Sprawa powtórzona jest dwukrotnie gdyż za pierwszym razem poza Kefasem nie było innych apostołów. Jednak by Kefas nie czuł się wyróżniony Pan Jezus powiedział to także innym apostołom. Pewien czas później między uczniami dochodzi do kłótni, który z nich jest największy- dlatego że nie było między nimi żadnej ustalonej hierarchii. Tyle Biblia, tradycja tu była zmienna - od pism Cypriana mamy stopniowe krystalizowanie się jedności kościoła poprzez biskupów- po jednym w każdym mieście. Powoływanie się na sukcesję jako źródło nieomylnej doktryny. Ale nadal brak władzy jurysdykcyjnej biskupów rzymskich nad kościółem. Do XIII w biskup Rzymu nie miał władzy nad Kościołem Piemonckim. Zdobył ją dopiero po krwawych walkach.
Kanony Soboru chalcedońskiego ustalają pięć równorzędnych patriarchatów, każdy z własnym obszarem jurysdykcyjnym.
"– Kościół konieczny do zbawienia
Kościół jest konieczny do zbawienia. Taka jest tradycyjna nauka Kościoła, którą on nadal podtrzymuje i głosi. Przypomina tę prawdę między innymi deklaracja Kongregacji Nauki Wiary Dominus Iesus: "Przede wszystkim, należy stanowczo wierzyć w to, że «pielgrzymujący Kościół konieczny jest do zbawienia. Chrystus bowiem jest jedynym pośrednikiem i drogą zbawienia; On, to staje się dla nas obecny w Ciele swoim, którym jest Kościół; On to właśnie, podkreślając wyraźnie konieczność wiary i chrztu (por. Mk 16,16; J 3,5), potwierdził równocześnie konieczność Kościoła, do którego ludzie dostają się przez chrzest jak przez bramę». (Deklaracja Dominus Iesus 20; Sob. Watykański II, Konst. Lumen gentium, 14; por. Dekr. Ad gentes, 7; Dekr. Unitatis redintegratio, 3). "Kościół jest «powszechnym sakramentem zbawienia», (Sob. Watykański II, Konst. Lumen gentium, 48) ponieważ, będąc zawsze w tajemniczy sposób złączony z Jezusem Chrystusem Zbawicielem i podporządkowany Mu jako Głowie, w planie Bożym ma nieodzowny związek ze zbawieniem każdego człowieka." (Deklaracja, Dominus Iesus 20; por. Św. Cyprian, De catholicae ecclesiae unitate, 6: CCL 3, 253-254; Św. Ireneusz, Adversus haereses, III, 24,1: SC,ˇ 211, 472-474). "
Pozdrawiam
,,Bracia,(...)abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to,co jest napisane,żeby jeden nie pysznił się drugim przeciw innemu...Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków,gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus."
|
/
Czy i jak nauczanie Kościoła zmieniało się w ciągu wieków
