Czy i jak nauczanie Kościoła zmieniało się w ciągu wieków

[Scott]

MELCHISEDEK napisał(a):Scott napisał/a:
"Bóg najpierw coś daje, a potem daje zrozumienie tego"o.Salij
I tu jest problem którego niektorzy nie rozumieją, uważają że Kosciol coś wymyslił, że sobie dodał, że zrobił to od siebie. Nic z takich rzeczy. Zwyczajnie ktoś opisał działanie Boga i tyle.

Kościół - ja się zgadzam nic nie dodał - KRzK dodało wiele i z tego odpowie przed Bogiem , Ap 22:18.
Pozdrawiam

Oj, manipulujesz Biblią. :zmieszany: Cytat o na ktory się powołujesz odnosi się tylko do Apokalipsy, co jasno wynika z kontenstu. Nie wiem dokladnie czy chciałeś podeprzec nim zasade"tylko Pismo" jak tak to źle zinterpretowałeś ten fragment.

Zgodze się że nie można dodawać ogólnie nic od siebie, i tak też jest, taka argumentacja ktorei uzywasz to odgrzewany niestrwany kotlet, antyklerykalowie pisza o niej od bardzo dawna. Nie wiem czy chcialeś ilością nas zaskoczyć czy tym że faktów nie bedziemy znać i ulegniemy. Nic z tego, mylisz pojęcia, źle rozumiesz niektore sprawy itp, stad liczne błędy logiczne i merytoryczne.


[ Dodano: Sro 08 Gru, 2010 02:18 ]

MELCHISEDEK napisał(a):Adam napisał/a:
Isalamir napisał/a:
MELCHISEDEK napisał/a:
Tyle Biblia, tradycja tu była zmienna - od pism Cypriana mamy stopniowe krystalizowanie się jedności kościoła poprzez biskupów- po jednym w każdym mieście. Powoływanie się na sukcesję jako źródło nieomylnej doktryny. Ale nadal brak władzy jurysdykcyjnej biskupów rzymskich nad kościółem. Do XIII w biskup Rzymu nie miał władzy nad Kościołem Piemonckim. Zdobył ją dopiero po krwawych walkach.


Częściowo masz rację. Biskup Rzymu nie sprawował jurysdykcji nad innymi biskupami, jednak miał spośród nich największy autorytet moralny. W wielu sprawach biskupi zwracali się do biskupa Rzymu po radę, a także informowali go o swoich postanowieniach. [w wolnej chwili poszukam przykładów ]


A czy to znowu taka duża różnica ?
Kościół jest taką dziwną instutucją, że często tradycje i zwyczaje mają pierwszeństwo przed uregulowaniami prawnymi. A mówiąc ściślej - powstawanie uregulowań prawnych polega przeważnie na kodyfikacji ( a właściwie kompilacji ) niepisanych wcześniej norm zwyczajowych.
Napisałęm wyżej, że Kościół jest dziwną instytucją. To oczywiście tylko zagrywka erystyczna, albowiem w starożytności czy średniowieczu do rzadkości należało prawo pisane, domonowały różnego rodzaju zwyczaje. Właściwie to do końca XVIII wieku nawet we wspólnotach świeckich prawodastwo polegało przede wszystkim na spisywaniu praw zwyczajowych ( już od dawna istniejących ) a nie na tworzeniu norm nowych. Oczywiście, taka kodyfikacja prowadziłą zazwyczaj do jakiegoś ich sprecywowania.
Wracając na grunt kościelny. Spróbujmy zastanowić się, kto jest najważniejszy w Polskim Kościele ? Zgodnie z prawem należałoby chyba powiedzieć, że przewodniczący Episkopatu abp. Michalik. Gdyby jednak spytać o to ludzi na ulicy wszyscy wskazaliby prawdopodobnie Prymasa. I poniekąd mieliby rację, albowiem w polskiej tradycji najwyższy autorytet religijny wiąże się z Prymasem, za czym przemawia i historia i osobowość większkości prymasów. A Przewodniczący Episkopatu.... to dla przeciętnego katolika wymysł wyalienowanych z życia kanonistów.
Zatem dla apologii prymatu biskupa Rzymu wystarczający jest argument, że praktyka przyznawała mu większy autorytet. Nie jest do tego potrzebne doszukiwanie się pisanych regulacji prawnych, gdyż w średniowieczu ( zarówno w Kościele jak i w świecie ) regulacje prawne zawsze były spóźnione w stosunku praktyki wynikającej ze zwyczaju czy autorytetu.


Autorytet moralny zależał od moralności biskupa a nie urzędu. Tak jak Klemens ze względu na swoje oddanie Chrystusowi pomaga Koryntowi nie narzucając niczego, tak później biskup Lyonu poucza biskupa rzymskiego w co i jak ma wierzyć absolutnie nie przejmując się tym że za kilka wieków wprowadzą dogmat o prymacie biskupa Rzymu nad innymi biskupami.

Całkowicie rozmijasz się z prawdą, chodzi o charyzmat którego Bóg udziela do budowania Koscioła. Dodawanie otuchy jak to robiła choćby katarzyna Sienenska to nie pouczanie. Nie przeinaczaj. Ostatnio po necie chodził tekst z "Faktu" o włoskim zakonniku który głosił kazanie na Mszy podczas której obecny był papież JPII, też z rewelacją że"tylko on może pouczać papieża", to smutne że protestanci posługują się tego typu manipulacjami, że schodza tak nisko jak ta gazeta, zwyczajnie smutne.

[ Dodano: Sro 08 Gru, 2010 02:20 ]

MELCHISEDEK napisał(a):Charyzmaty czyli dary Ducha św dane ludziom by byli służącymi innych zawsze widoczne są z (...)" Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie" (Galatów 5:22)Brak owocu brak darów. Apostolstwo jest darem, starszeństwo/biskupstwo jest darem, diakonat, mówienie językami, daru papiestwa........... nie ma

Nie ma w Biblii scislego katalogu charyzmatów. One są niepoliczalne zgodnie z Biblią właśnie.

[ Dodano: Sro 08 Gru, 2010 02:21 ]

MELCHISEDEK napisał(a):Biskupów w jednym kościele lokalnym było nawet 10, dopiero cezaropapizm zmienił to podejście wzorując strukturę kościoła na strukturach państwowych, stąd zaczerpnięcie nazw łacińskich(/typowo rzymskich) jak pontifex maximus, diecezja. Krystalizacja o której wpominasz jest upolitycznieniem religii w życiu publicznym i taki cel miał od początku Konstantyn.

Mianipulacje o tym że Koscioł ustalał takie rzeczy jak hierarchiczność ze wzgledu na polityke wsadzmy miedzy bajki. Już nie mówiąc komu Voltare przyklasnął w sprawie rozdziału Koscioła od panstwa, bo on tego nie wymyślił- po prostu protestantom przytaknął.

Już nie mówiąc że jak ktoś piszacy peany na Koscioł wspomina o Konstantynie - zapala mi się od razu czerwona lampka. Świadkowie Jehowy mówią że to on zamknął nie wiadomo ilu biskupów antyrtynitarnych, zostawił garstkę Trynitarnych i tak powstała Trójca. I inne takie, ogólnie to Trójca wg. świadkow Jehowy - na polityczne zamówienie Konstantyna.

[ Dodano: Sro 08 Gru, 2010 02:23 ]
:!:

MELCHISEDEK napisał(a):Co do kodyfikacji to jest ona znana od czasów starożytnych, babilonia, judea, reformy ezdrasza, grecja ( Platon , Arystoteles) no i na koniec epoki starożytnej prawo rzymskie skodyfikowane w kanonach jako kwintesencja tego z czego korzysta prawie cała Europa ( z wyj Rosji i UK - to na pewno) oraz Kościół Rzymski jako spadkobierca duchowy cesarstwa zachodniorzymskiego. Prawo zwyczajowe istniało obok tak jak istnieje obecnie i polega na wprowadzaniu zmian do prawa tam gdzie ono (prawo) zawodzi. Boże prawo jako doskonałe (ma doskonałego twórcę) nie ulega zmianom. Boże prawo mamy spisane w Biblii. Tam są dogmaty, doktryny, nauczanie, zwyczaje etc a wszystko uporządkowane w księgi.

:roll2: :lol2: Koscioł jako spadkobierca cesarstwa, dobre. Nie, jako "Ciało Chrystusa" i "Jego Koscioł" ktorego "bramy piekielne nie przemogą", choćby nie wiem co wymyślono i jak oczerniono. Co wlasnie robisz.

Pozatym weź sobie Biblie i ksiege wyjścia, tam są 3 święta w czasie których Izraelita ma stanąć przed Bogiem - przaśników, paschy i jeszcze jedno. Ale o co mi chodzi, tylko święto paschy jest żydowskie, reszta zapożyczona od narodów ościennych. Dalej cytowanie przez św Pawła "hymnu do Zeusa"! Co w żaden sposób nie czyni ani żydów ani chrzescijan spadkobiercami pogan. :wink:

Odgrzewany kotlet. Nie wiem co ma Platon i Arystoteles do chrzescijanstwa? Weź tak stan z boku i zobacz sam co piszesz. I widze że wprowadzasz bocznymi drzwiami zasadę "tylko Pismo", cóż jak pisałem - ona sama jest niebibilijna, historię troche znasz wiec może mnie wyreczysz i powiesz z którego wieku po Chrystusie pochodzi ten protestancki nie mający w niczym pokrycia dogmat?

[ Dodano: Sro 08 Gru, 2010 08:42 ]
Tak dla formalności zapytam, to co pominąłeś w rozmowie a ja napisałem- zgadzasz się z tym tak po prostu mam rozumieć? Czy pominąłeś z innego powodu?