NPR czy antykoncepcja ?

[b22]

Enson.

U podstaw leży zrozumienie pewnych faktów.

Po pierwsze, Kościół Katolicki jest organizacją całkowicie dobrowolną. To znaczy w każdej chwili możesz się do niego włączyć (i zostaniesz włączony) i w każdej chwili możesz też z niego wystąpić. Jeżeli komuś nie odpowiada nauka kościoła w jakiejś kwestii, to nie ma przymusu pozostania nadal w kościele. Taka jest różnica między kościołem a np. organizacjami totalitarnymi (z państwem totalitarnym włącznie). Nie ma przymusu. Jest dobrowolność.

Po drugie. Zasady jakimi kieruje się nauczanie kościoła to nie podręczniki farmakologii, to nie ekonomia, to nie filozofia, to nie medycyna. Kościół nie jest organizacją promocji zdrowia. Nie jest przychodnią ani szpitalem. Nie jest poradnią ani szkołą. Nie prowadzi ani nie sponsoruje badań medycznych. Zalecenia kościoła nie wypływają z troski o zdrowie wiernych albo ze względów marketingowych (żeby dokopać firmom farmaceutycznym a samemu się wzbogacić).

Po trzecie. Kościół kieruje się przede wszystkim przykazaniem miłości, które jest najważniejsze w kościele. W ewangelii napisano, że Bóg jest miłością. To bardzo uniwersalne a jednocześnie precyzyjne stwierdzenie. Nakazem wiernych w kościele katolickim jest nie potępianie kogokolwiek (ci, którzy to czynią niewiele mają wspólnego z kościołem) ale kochanie. Kochanie nieprzyjaciół i przyjaciół.

Po czwarte. Wzajemna miłość obliguje każdego katolika do niesienia pomocy każdemu człowiekowi znajdującemu się w potrzebie i to jest największe przykazanie. Nie kwestie zdrowia, czy drenażu kieszeni !!! Gdyby chodziło o kwestie zdrowia albo ekonomiki lub też poszanowania natury (największy absurd) to kościół równie usilnie namawiałby do porzucenia słodyczy, samochodów, komputerów i gry w palanta a nie robi tego. Wręcz przeciwnie samochody się raz w roku święci.

Po piąte. Bóg tak uformował człowieka, że obcowanie cielesne z kobietą sprawia mu przyjemność. Przyjemność ta wpisana jest we wzajemną miłość dwojga ludzi, którzy będąc katolikami, ofiarowują się sobie na wzajem, ślubują wierność, itp. Też zatem nie można twierdzić, że obcowanie wiernych sobie małżonków "dla przyjemności" jest grzechem. Wtedy musielibyśmy uznać, że grzechem jest też wizyta w teatrze (a jaki to wydatek!!!) albo w kinie i pójście do kawiarni albo restauracji. Dwoje ludzi, małżonków, oddaje się stale sobie na wzajem i wszystko co możliwe robią wspólnie. Wszystko co buduje ich związek. Ale robią tak, bo to wynika z ich przekonań, że to co robią jest słuszne. Nie zdrowe, nie korzystne finansowo, ale słuszne. Zgodne z przykazaniem miłości, które oni rozumieją zgodnie z nauczaniem kościoła. Są ze sobą i z nauczaniem kościoła w zgodzie, bo tego chcą. Taką podjęli decyzję i tą decyzję uroczyście w każde Triduum Paschalne co roku uroczyście odnawiają. Również przy okazji chrztu odnawia się tą werbalną "deklarację" przynależności do kościoła. Ale dobrowolnie. Nie ze strachu przed karą boską (którą niektórzy chcieliby wymierzyć w imieniu Boga już na ziemi, najchętniej) ale z miłości i z dojrzałości.

Po szóste. To wszystko jest może trudne, ale dobrowolne. Nikt nikogo nie zmusza. Nauka kościoła opiera się zatem na prawie miłości, na ewangelii, która jest przesłaniem o miłości i na można powiedzieć kontynuacji ewangelii, wpisanej w tysiące lat trwania kościoła na ziemi.

Po siódme. Nie chodzi zatem o pieniądze, o farmakologię o zdrowe czy nie zdrowe, o przymus, o karę. Nie chodzi o skuteczność. To prostactwo, z jednej strony mówić o kulturze życia a zdrugiej porównywać skuteczności. To mogłyby być argumenty dla osoby niewierzącej, gdyby oczywiście ktoś potrafił je w naukowy i rzetelny oraz wiarygodny sposób uzasadnić. (Ja niestety z przykrością muszę stwierdzić, że co prawda w życiu spotkałem osoby, które taką "prozdrowotną" argumentację potrafią przeprowadzić ale one nie piszą na tym forum).
To mogą być argumenty dla dziecka. Dla osoby niedojrzałej emocjonalnie.

Dla katolika powód jest inny. Przykazanie miłości.

Pozdrawiam.