NPR czy antykoncepcja ?

[NO]

ddv:

Cytat:Trudno bym popierał współżycie w okresie "przednarzeczeńskim" (lub planowane współzycie w okresie narzeczeńskim)- jednocześnie trudno bym potępiał osoby, którym może się zdarzyć się sporadyczny grzech w okresie przygotowania do zawarcia związku małżeńskiego.
Sam jestem przecież grzesznikiem pragnącym żyć w zgodzie z nakazami Kościoła - jednak zdarza mi się grzech popełnić.
Dlatego uznaję, że nie moją sprawą jest ocena osób, którzy pragną żyć w poszanowaniu przykazań Bożych - jednak mimo wszystko sporadycznie zdarzy im się błąd popełnić.
Osobiście uważam, że inna postawa byłaby z mojej strony najzwyklejszą hipokryzją.

Przepraszam - nie chciałbym by zabrzmiało to zbyt górnolotnie - lecz Chrystus równiez nie potępił wielu grzeszników - choć ich postępowanie nie było zgodne z Prawem Bożym.
A ja - nie jestem Bogiem. A na pewno obłudą z mojej strony byłoby gdybym potepiał postępowanie innych - postępujących w podobny sposób jak ja sam.

ddv, to co piszesz teraz ma według mnie głęboki sens, chociaż dyskusja nigdy nie dotyczyła chyba (mam taką nadzieję) potępienia człowieka. To byłoby sprzeczne z nauką kościoła i pewnie obydwaj byśmy w takiej dyskusji nie wzięli udziału.

Ja mam jednak wrażenie, że my stale mówimy o zachowaniach. Bo np. współżycie w okresie narzeczeńskim to jest zachowanie (a nie osoba) a klauzula dopuszcalności tego współzycia lub nie, jest oceną li tylko tego właśnie zachowania, a nie osób dopuszczających się współżycia. Zatem, jeżeli zakładamy warunki dopuszcalności współżycia przedmałżeńskiego, wypowiadamy tezy niezgodne z nauczaniem kościoła i jest to fakt.

Proszę, nie obraź się - ale z tego co napisałeś wynika, że dopuszczenie sporadycznego seksu w okresie narzeczeńskim stało się zasadą w Twoim życiu (był taki Twój post na jednym lub drugim forum). Podobnie zasadą było stosowanie NPR i sprzeciw wobec antykoncepcji. A zatem zastanawiam się - bez urazy - czy nie próbujesz przedstawić swojej prywatnej drogi i swojego prywatnego systemu etycznego jako panaceum dla innych osób???
Jednak, z całym szacunkiem dla Ciebie, to że jesteś osobą głęboko wierzącą i praktykującą oraz, że Twoja świadomość jest wyższa od standardowego wyznawcy, nie upoważnia Cię do twierdzenia, że nauka jaką głosisz jest nauczaniem kościoła. To oczywiście tylko moje zdanie - wybacz jeżeli się mylę.

Wracając do tekstu na temat wspólnego mieszkania, którego jesteś przeciwnikiem, w świetle ewentualnej dopuszczalności sporadycznego współżycia przedmałżeńskiego, to sorry, ale ja jednak dopuszczałbym ewentualnie i sporadycznie wspólne zamieszkanie (i nic poza tym) niż wspólny seks.

Twoje ostatnie posty natomiast znowusz można by odnieść do każdego grzechu. Do grzechu antykoncepcji, aborcji, itp. Wszak, jak napisałeś grzesznymi ludźmi jesteśmy i wszystko się nam może zdarzyć. Prawda?

Mnie natomiast chodziło o to, że po pierwsze ja nie zgadzam się na jakiś relatywizm (że istnieją jakieś przesłanki czy warunki, które dopuszczają grzech) oraz po drugie, zależało mi na pokazaniu, że grzech grzechowi nierówny.

Według mnie nie da się niestety porównać ani sporadycznego i ewentualnego seksu w okresie narzeczeńskim, czy zastosowania prezerwatywy albo techniki stosunku przerywanego do dokonania zabiegu aborcji.
Bo nie możemy stawiać na równi, jak to Ty mówisz owocu tego, że "nas poniesie" czy zastosowania środka antykoncepcyjnego (również tak jak stosunki pozamałżeńskie potępianego przez kościół) nie niosącego zagrożenia dla niczyjego zdrowia i życia z ewidentnym zabójstwem. Mam nadzieję, że rozumiesz o czym piszę.

Cieszę się bo dyskusja nareszcie posunęła się krok dalej. Jak zauważyłeś, wyszliśmy z kręgu udowadniania sobie który z antykoncepcyjnych środków jest gorszy i dlaczego. To według mnie dobry znak rokujący na bardzo dobry rozwój dyskusji. Do dyskusji zaczęły się też znowu włączac inne osoby. To też dobry znak, że dyskusja przestała być tylko naszym prywatnym sporem. Cieszę się i dyskutujmy dalej.

ddv163. Ja zastosowałem pewne odniesienia do Twojego życia. Za to przepraszam, bo z jednej strony nie czuję się zupełnie uprawniony do oceny nawet nie osoby ale Twojego zachowania, a z drugiej nie potrafiłem inaczej odpowiedzieć. Nie czuję się uprawniony, wierz mi. Dlatego jeżeli coś nietaktownego było w mojej wypowiedzi, co mogło by Cię dotknąć to wybacz. Ale kiedy odwołujesz się do WŁASNYCH doświadczeń, to naprawdę trudno (widziałem, że taki problem już u kogoś na innym forum wystąpił) tak odpowiedzieć na post, żeby nie zahaczyć personalnie o Twoją osobę. Jeżeli też pozowoliłem sobie na jakieś domniemanie i uogólnienia to sprostuj je a mnie wybacz i przyjmij przeprosiny.

Pozdrawiam Cię serdecznie.