Jacek.J napisał(a):Jak według mnie skoro podałem ci na poparcie tego co wiem wypowiedzi Żydów nie swoje? ty natomiast niczym nie popierasz swoich twierdzeń.
Ta wypowiedź jest kłamstwem i to podwójnym. Po pierwsze dlatego, że sant powołał się na wypowiedzi samych Żydów, a po drugie dlatego, że podane przez Ciebie linki potwierdzają wersję Santa, a nie Twoją.
Np. Wikipedia:
Cytat:Odmawianie kadiszu wymaga obecności minjanu. Łączy poszczególne części nabożeństwa, a ponadto jest odmawiana przez żałobników. Z zasady, poza kadiszem żałobnika odmawia go kantor.
oraz:
Cytat:Istnieją różne typy kadiszu:
3. Kadisz jatom (קדיש יתום) – kadisz sierocy, zwany też kadiszem żałobnika
Od XV wieku, odmawiany przez syna zmarłego codziennie, przez jedenaście miesięcy po śmierci rodzica, a także w każdą rocznicę jego śmierci. Okres żałoby wiąże się z przekonaniem, że po śmierci dusza niegodziwego podlega oczyszczeniu przez rok, stąd nie odmawia się kadiszu przez dwanaście miesięcy, by nie stwarzać wrażenia, że zmarły był człowiekiem złym. Sama modlitwa nie zawiera nawiązań do śmierci. Sierota odmawia kadisz, aby zaznaczyć, że mimo straty nadal pragnie wielbić Boga. Partie kantora w pół-kadiszu odmawia żałobnik.
5. Kadisz Leitchadeta – kadisz odnowienia
Odmawiany przez syna nad grobem rodziców podczas pogrzebu.
Dla porównania angielska Wikipedia:
Cytat:The term "Kaddish" is often used to refer specifically to "The Mourners' Kaddish", said as part of the mourning rituals in Judaism in all prayer services as well as at funerals and memorials.
Cytat:The Lord's Prayer in Christianity has its roots in the Jewish liturgy and it shares themes with Kaddish ("Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy Name").
Jacek.J napisał(a):Najwyraźniej zadając takie pytanie co innego miałeś na myśli, a co innego oni. Więc wyjaśniam! ŚJ nigdy nie traktują „ojcze nasz” jako modlitwy w sensie stricte. Traktujemy słowa Jezusa Mateusza 6 :9-13 jako wzór i tak ją „odmawiamy”. Dosłownie tych słów częściej uczy się dzieci po prostu po to by znały wzór modlitwy i wiedziały jak się modlić.
Trochę pokrętne to rozumowanie. Po pierwsze dlatego, że wzór modlitwy sam w sobie jest modlitwą, a po drugie dlatego, że Pismo stwierdza, że Jezus nakazał się modlić tymi słowami:
"A gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i ją ukończył, któryś z uczniów powiedział: Panie, naucz nas modlić się tak, jak i Jan nauczył swoich uczniów. Odpowiedział im:
Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię, niech przyjdzie Twoje Królestwo. Dawaj nam codziennie nasz chleb powszedni. Przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto wobec nas zawinił i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie." (Łk 11,2-4 BE)
"
Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię. Niech przyjdzie Twoje Królestwo, niech się spełni Twoja wola jak w niebie, tak i na ziemi. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili, i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego." (Mt 6,8b-15 BE)
