Drizzt napisał(a):Co to oznacza? Że czczenie symboli, wieszanie ich, walka o nie - mają sens, ale TYLKO wtedy, gdy ludzie to czyniący mają Chrystusa w SERCU, czynie, zachowaniu. Inaczej symbol jest tylko kawałem bezużytecznego materiału, ktory nie przekazuje kompletnie nic.
Masz rację. Obecność Chrystusa w sercu to wartości chrześcijańskie, które powinny być widoczne przez innych, w codziennym życiu, w stosunkach międzyludzkich. Trzeba też pamiętać, że jesteśmy tylko ludźmi i to słabymi, upadamy, ale się podnosimy i dalej idziemy, aby służyć Bogu.
Popatrz, że św. Piotr wielokrotnie upadał, ale cały czas był przy Chrystusie i służył mu do końca.
Święty Paweł był zabójcą chrześcijan, prześladował ich i zabijał, ale Chrystus posłużył sie właśnie takim człowiekiem do tego, aby głosić Słowo Boże. Apostołowie uciekli spod krzyża, został tylko św.Jan, a mimo to zostali świętymi. Bóg bowiem posługuje się nami do tego, aby dawać świadectwo innym.
I wcale nie oznacza to, że każdy, kto służy Bogu ma zostać świętym, mimo, że każdy z nas jest powołany do świętości, nie każdy będzie nieskazitelny, czysty od grzechu, ważne jest jednak to, aby wierzyć w Chrystusa, że tylko On ma moc wyprowadzać nas z tego grzechu, podnosić z upadków.
Ważne jest aby cały czas wracać do Chrystusa tak jak to czynił św.Piotr. Oczywiście trzeba też walczyć z grzechem, aby nie dawać powodów do zgorszenia dla innych - po przez swoje postępowanie i do tego staramy się dążyć. A z wszelkich grzechów, upadków Bóg będzie nas rozliczał.
Teraz mamy okazję, aby bronić tego co dla nas ważne, co wiąże się z naszą wiarą i trzeba to czynić z czystym sercem, aby ta obrona nie była tylko na pokaz dla własnej reklamy, aby pokazać jakim to jestem wielkim chrześcijaninem a na boku czynię wszelkie obrzydliwości, niszczę i zabijam innych we własnym sercu wszelkimi sądami lub postępowaniem. Walczyć jednak trzeba, aby nie odbierano wierzącym tego, co dla nich stanowi świętość i siłę do tego, aby być lepszym, aby godnie naśladować Chrystusa. Może się to wydawać śmieszne, ale krzyż jako symbol chrześcijański ma ogromną moc - jeśli się wierzy w niego a dokładniej w to, że Chrystus umarł na nim dla naszego zbawienia. Patrząc się na krzyż można z niego czerpać siłę do bycia lepszym chrześcijaninem.
Drizzt napisał(a):Czy więc możesz z czystym sumieniem powiedzieć, że ta (rzekoma - bo nie wiem, jaka dokładnie) większość walcząca o krzyż na ścianach ma Chrystusa w sercu?
Nie mnie oceniać postępowanie innych ludzi. Nie śledzę nikogo i nie oceniam, od tego jest Bóg. On zna nasze serca i wie kto tak naprawdę ma Jego Syna w sercu, kto ma czyste sumienie, kto żyje uczciwie i stara się szczerze pełnić wolę Boga. Napewno z takich ogólnych obserwacji wynika, że nie wszyscy katolicy czy też chrześcijanie, włącznie z osobami duchownymi są uczciwi, postepują zawsze dobrze, mają czyste sumienie, ale to co czynią oraz ich sumienie należy do Boga. Naszym zadaniem jest postepować samemu jak trzeba, jak przystało na chrześcijan i służyć Bogu z nadzieją, że okaże nam swoje miłosierdzie, przebaczy to co złego uczyniliśmy za życia, bronić też tego co jest uznane za święte nawet narażając własne życie w imie Chrystusa, w imię wiary w Tego, który oddał za nas swoje życie - nie jako ktoś winny, ale jako czysty, nieskazitelny. Nie jesteśmy czyści, nie jesteśmy święci, mamy wiele grzechów na sumieniu, ale cały czas uciekamy się do Boga, przychodzimy do Niego po przebaczenie i jeśli naprawdę szczerze wyznajemy grzechy to mamy je odpuszczone. Ale to nie ja je odpuszczam, więc nie mam prawa do tego, aby oceniać czystości sumienia innych ludzi, oceniać czy ktoś rzeczywiście nosi w sobie Chrystusa czy też nie. Moge negować różne złe zachowania, ale nie mogę negować samego człowieka. Jest wiele złych zachowań, ale nie czuję się lepszy od innych, więc nie chcę też innych osądzać. Bronię tego co dla mnie i dla chrześcijaństwa jest świete.
Drizzt napisał(a):Czy faktycznie tak ogromna część Polaków w pełni, świadomie, konsekwentnie podąża przez życie zgodnie z zaleceniami Chrystusa?
A czy ty faktycznie podążasz przez życie zgodnie z nauczaniem Chrystusa? Jak już pisałem - wielu ludzi upada, grzeszy, ale też wielu ludzi wraca do Boga prosząc o przebaczenie i odpuszczenie grzechów. Jeśli ktoś nie czyni tego szczerze to już sam sobie obciąża sumienie, sam naraża siebie na potępienie, na brak miłosierdzia ze strony Boga. My jako chrześcijanie mamy starać się żyć według woli Boga i wielu osobom to bardzo dobrze wychodzi, inni są bardziej słabi, ale nie oznacza to wcale, że są źli, że trzeba ich gorzej traktować. Trzeba się za wszystkich modlić, bo każdy znas jest słaby i każdy może upaść, nawet na samo dno. A to, że jeszcze tak się nie stało to znak, że Bóg czuwa nad nami i trzyma nad nami swoją rekę. Tym bardziej więc trzeba być Bogu za to wdzięcznym i z jeszcze wiekszym poświęceniem służyć Mu do końca.
Drizzt napisał(a):Albo, bardziej osobiście - czy Ty sam podążasz tak konsekwentnie, by, walcząc o krzyż, nie podpaść choć trochę pod faryzeizm? (oczywiście odpowiedz sobie sam, to nie pytanie publiczne).
Już napisałem wcześniej - nie czuję się lepszy od innych, nie jestem wolny od grzechu, upadam bardzo często ale staram się podnosić z upadków i nadal służyć Bogu do samego końca, z nadzieją, że Bóg okaże mi swoje miłosierdzie, że Chrystus wyrwie nie z tej ciemności. Bez wiary w to i bez nadziei nie wiele mógłbym zrobić, bez tego nawet tego serwisu by nie było, nie siedziałbym w sieci i nie wydawał pieniędzy z własnej kieszeni aby pisać o Bogu. Moje postępowanie nie jest często właściwe, ale staram się żyć tak, aby nikogo nie krzywdzić, aby nikt przeze mnie nie płakał, aby też nikogo nie miec na sumieniu. Nie zawsze to wychodzi, ale też nie mam takich ludzi na swoim sumieniu, którzy by w jakiś szczególny sposób przeze mnie cierpieli - przynajmniej tak myślę, ale moje sumienie osądzi bardziej szczegółowo sam Bóg. Ja jestem wdzięczny Bogu za to co dla mnie uczynił i będe się starał służyć Bogu jak najlepiej potrafię. A to czy ktoś uzna mnie za faryzeusza czy nie to już nie moja sprawa, dla mnie ważne jest co Bóg o mnie myśli i jak mnie traktuje a wierzę, że mnie kocha takim jakim jestem - inaczej nie było by mnie tutaj nie byłoby mnie w Kościele, może służyłbym diabłu, tego nie wiem.
Bóg trzyma nade mną swoją rękę - to widzę i czuję. To mi wystarcza.
Drizzt napisał(a):Stąd moja rada - najpierw, drodzy katolicy, zadbajcie, by faktycznie tak ogromna część Polski żyła zgodnie z zasadami głoszonymi przez Jezusa. A potem dopiero walczcie o symbole, które mają sens tylko wtedy, gdy ludzie je wieszający mają w pełni Boga w sercu, a nie tylko w mowie i chęciach, lub, co gorsza, w d***.
A moja rada jest taka: za nim zaczniesz patrzeć na postępowanie innych to sprawdź proszę czy nie masz przypadkiem drzazgi w swoim oku, bo łatwo jest widzieć belkę w oku swego brata niż drzazge we własnym. Spójrz czy twoje sumienie jest na tyle czyste, aby móc osądzać innych i czy sam żyjesz wartościami chrześcijańskimi, bo jak narazie z twoich postów wynika to trochę daleko masz do nauczania Chrystusa. Może też sam powiesz jak to postępujesz zgodnie z nauczaniem Jezusa?
Czy zachowaujesz wszystkie przykazania? Czy żyjesz według wartości chrześcijańskich? :-k
Pozdrawiam
/
Czy powinny wisieć na ścianach krzyże w szkolnych klasach?
