TOMASZ32-SANCTI napisał(a):procent wyznawców katolicyzmu stale maleje pod wpływem różnych czynników, szczególnie wpływu wartości płynących z zachodu
Wybacz, Tomek, ale mam wrażenie, że jest to raczej przejaw Twojej niechęci do kultury zachodniej.
Moim zdaniem procent wyznawców maleje nie przez wpływy innych kultur. Maleje dlatego, że coraz bardziej zwiększa się świadomość społeczna, jak i wiedza społeczeństwa. Kiedyś katolicyzm był w zasadzie jedynym sensownym wyborem, jeśli chodzi o religię - bo informacje o innych systemach religijnych i światopoglądach były trudno dostępne, a znalezienie grupy wyznawców - bardzo trudne.
Obecnie młody człowiek ma bardzo łatwy dostęp do wiedzy, jak i różnych idei i światopoglądów. Wybiera ten, który wydaje mu się najbardziej spójny, najlepiej przystający do rzeczywistości.
KK natomiast jest grupą "skostniałą" (czy, ładniej mówiąc: ultra-konserwatywną). W dawniejszych czasach duchowni wyrobili sobie nawyk, że cokolwiek powiedzą, zostanie przez lud przyjęte jako prawda objawiona - gdyż wiedza ludzka była skąpa, a ksiądz traktowany był jak najlepiej poinformowany, "oświecony".
Niestety, ten nawyk pozostał, i KK często używa marnych argumentów na poparcie swoich tez (często naiwnych, niespójnych logicznie, niejasnych, jednostronnych - licząc, że po prostu powiedzą: "tak jest", i ludzie to uznają). Często też nie potrafi dobrze i rzeczowo (biorąc pod uwagę dzisiejszy poziom wiedzy społeczeństwa) uzasadnić swoich tez, wciąż bazując bardziej na swoim autorytecie (który maleje) niż na rzeczowej, logicznej i dopracowanej w detalach rozprawie.
Do czego zmierzam - młody człowiek często odbiera KK jako instytucję skostniałą, ciemną, często infantylną. Od razu dostrzega niespójności logiczne, czy też osądy kościoła w stylu: "tak, bo tak".
Bez urazy, to jest styl, który KK przyjęło, i ja tego nie krytykuję - jednak przez takie właśnie zamknięcie się w konserwatystycznym kokonie KK traci na wartości w oczach młodych ludzi - gdyż nie jest w stanie odpowiedzieć sensownie (dla nich) i rzeczowo na ważne problemy tak kosmologiczne, jak i egzystencjalne. Stąd młodzi ludzie szukają odpowiedzi gdzie indziej, w systemach bardziej otwartych, bardziej pasujących do obecnej wiedzy, mniej dogmatycznych.
Tak to widzę.
[ Dodano: Pon 25 Sty, 2010 09:33 ]
(PS. Dodam też dla porządku, że pisałem, jak młodzi ludzie często KK spostrzegają. Nie oznacza to mojej osobistej krytyki KK czy używania takich słów w tym celu - dodaję, gdyż nie chcę być niesłusznie posądzony o obrażanie KK)
[ Dodano: Pon 25 Sty, 2010 10:21 ]
EDIT:
Dodam jeszcze jedną ważną kwestię odnośnie odchodzenia ludzi od katolicyzmu. Mianowicie KK zbiera żniwo swoich wczesniejszych działań (i nie chodzi mi wcale o te najbardziej drastyczne).
Otóż kiedyś KK kreowało wizję siebie jako świętości, a księży - jako orędowników dobra, wzór postępowania i cnót. W tamtych czasach krytyka KK była czymś w najlepszym razie niestosownym, w najgorszym - niebezpiecznym. Jednocześnie KK tworzyło wizję, że katolicyzm i chrześcijaństwo są jednym - że nie można przychodzić do Boga inaczej niż przez idealny kościół, pod przewodnictwem świątobliwych, pełnych cnót księży.
Obecnie, gdy "reżim" wyznaniowy stał się przeszłością, a człowiek ma wolność oceny i wyrażania poglądów, wybuchła tykająca od dawna bomba. Wszelkie negatywne oceny KK, niewygodne fakty, rozliczenie z przeszłości - zyskały możliwość ujścia. To, co było wyciszane kiedyś, czego ludzie nie mogli ujawniać, i zostawało testamentem jednostek (łącznie z przemyśleniami), obecnie wybuchło ogromną eksplozją - często nawet wyolbrzymiane (przyznaję).
KK zostało skonfrontowane z obrazem, który o sobie tworzyło - obrazem świętości, cnoty i miłosierdzia. I wyszło na tym porównaniu bardzo, bardzo niekorzystnie w oczach młodych (acz i starszych) ludzi. Nawet bardziej jednostkowe grzechy poszczególnych kapłanów stały się ciemnym, mocno kontrastującym punktem na idylliczym obrazie, który istniał przez długi czas. Poprzez ten kontrast ciemne plamy, ktorych nie brak w historii KK, tak starszej, jak i nowszej, jawią się jako ziejące dziury hipokryzji i zakłamania.
Gdyby KK od samego początku przyznawało, że są grzeszni, że daleko im do ideału cnót, że też się często mylą, błądzą (łącznie z hierarchią kościelną) - wtedy plamy te nie byłyby tak kontrastujące, nie wybuchłyby taką falą krytyki. Jednak w takim wypadku KK zbiera żniwo niespełnionej wizji.
Ponadto, poprzez poprzednią kreację siebie jako jedynej możliwej drogi do Boga, KK jest też winne odchodzenia ludzi od chrześcijaństwa w ogóle. A to dlatego, gdyż w społeczeństwie mocno zakorzeniona jest wizja, że "skoro Bóg, to i KK". Innymi słowy, tonąc, KK ciągnie za sobą na dno także samą wiarę w Boga.
Co to z kolei daje? Mianowicie to, że gdyby człowiek dalej wierzył w Boga, jednak bez posrednictwa KK, bardzo możliwym by było, że po ochłonięciu po furii sądu nad KK, wielu ludzi wróciłoby na łono kościoła, wybaczając mu tamtą fałszywą wizję i rozumiejąc, że dalej może on być Kościołem, o którym mówił Chrystus. Jednak, jako że KK ciagnie za sobą na dno także wiarę w Boga, ludzie odchodzą bezpowrotnie, gdyż tracą punkt zaczepienia do ewentualnego powrotu.
Tak to widzę.
/
Czy powinny wisieć na ścianach krzyże w szkolnych klasach?
