Czy powinny wisieć na ścianach krzyże w szkolnych klasach?

[TOMASZ32-SANCTI]

duszyczka napisał(a):ja osobiście uważam że lepiej jest kochac Boga i nie pojśc do koscioła niż "mówic" ze się kocha Boga i byc co niedziele w kosciułku....

A jak można kochać Boga naprawdę i nie chodzić na spotkanie z nim w Kościele? Cosik duszyczko nie tak z tym twoim stwierdzeniem. Przecież jeśli sie kocha Boga to właśnie po to chodzimy do Kościoła aby się z nim spotkać podczas mszy świetej. Inna sprawa to serce z jakim przychodzimy na mszę. Jeśli mamy zapakowane serce kamieniami lub takie zapakowane sądami względem innych, może także względem samego Boga to lepiej Boga nie oszukiwać i udawać przed samym sobą lub innymi, że sie kocha Boga, bo tak nie jest. Jednak jeśli poważnie podchodzimy do Boga i szczerze chcemy sie z nim spotkać to chodzenie co tydzień do Kościoła to jest nie tylko obowiązek, ale też wielka radość. Chodzimy bowiem dla Boga właśnie.

Natomiast nie rozumiem jak można nie chodzić do Kościoła, unikać spotkania z Chrystusem i mówić, że się kocha Boga. Kto jest ukryty w Hostii? Czyż nie sam Chrystus? Nie przychodzimy do Kościoła dla kapłanów, dla znajomych, przychodzimy do Kościoła nie dla jakiś poglądów, ale dla samego Boga i dla siebie, aby spotkać się z nim, aby przyjąć Chrystusa do swojego serca.

Owszem, można spojrzeć na to od tej strony, że Bóg jest wszędzie i można się bez Kościoła obchodzić, ale to nas pozbawia tego wszystkiego co otrzymujemy podczas sakramentu Eucharystii, kiedy to otrzymujemy "Chleb żywy", kiedy możemy pić Krew Pańską". To nam daje siłę znacznie większą niż jakikolwiek pokarm czy inne środki.

Drizzt napisał(a):Kiedyś był to spójny (jak się człowiekowi wydawało) swiatopogląd, który propagował Kościół, jednolite i sensowne (jak się wydawało) zasady moralne, poddanie się pieczy cnotliwego i dobrego (jak się wydawało) Kościoła.

Światopogląd zmienia się, gdyż Kościół tez nie stoi w miejscu. Popełnia błędy, ale też wiele czyni dobrego.
Nadal Kościół propaguje wspólne zasady moralne, tyle, że człowiek w obliczu rozwijającego się zła odchodzi od tych zasad moralnych wybierając często rozwiązania, które są sprzeczne z tymi zasadami, tyle, że to już obciąża sumienie nie tyle Kościoła, ale człowieka, każdego indywidualnie, chociaż my jako tworzący Kościół też możemy czuć sie odpowiedzialni za innych - jeśli nie wiele robimy aby coś zmieniać, aby jasno negować negatywne zachowania człowieka, który gdzieś tam błądzi i wchodzi na drogę zła, nieprawości. Kościół nadal broni życia, nadal broni wartości chrześcijańskich, ale im bardziej ludzie odchodzą od tych wartości tym bardziej KOściół stawia sie pod murem obwiniając go o wiele niechlubnych rzeczy a przecież my jako wierzący sami tworzymy Kościół Chrystusa tutaj na ziemi, a więc im bardziej my odchodzimy od wartości tym bardziej my sami niszczymy ten Kościół.

I nie ma co grzebać Kościoła obciążając go wszelkimi naszymi uczynkami. Najpierw trzeba w nas budować to co zostało zniszczone a dopiero potem popatrzeć na to jak Kociół na to patrzy. Myślę, że z chwilą kiedy sami wierni będą sie podnosic z upadku tym bardziej Kościół będzie wzrastał, odbudowywał się na nowo i będzie taki, jaki powinien być.

Pozdrawiam