O godności człowieka i szacunku na przykładzie Dody

[Sant]

Mordimer_Madder napisał(a):... i takie przykłady można by mnożyć wręcz w nieskończoność. A zmierzam do tego, że nie można swobodnie, bez kontekstu operować pojęciami zła i dobra, gdyż są one niejednoznaczne

Ale jakie to ma znaczenie? Ja myślę, że my tu piszemy o pojęciu dobra czy zła, skrystalizowanego w dekalogu i generalnie przyjętego w kulturze grecko- judaistyczno - rzymskiej, czyli o naszej. Pewnie, że są osoby np psychopatyczne, które jako dobro mogą rozumieć rozszarpywanie na kawałki żywych dzieci i cieszyć się z tego. Albo jakies nieodkryte plemię w środkowej Afryce, które siłę czerpie z konsumpcji serc swoich wrogów. Ale my tu nie rozmawiamy o skrajnościach, tylko o ogólnie przyjętych zasadach cywilizacyjnych opartych na Dekalogu, które to aż do końca XXw. stanowiły wyznacznik cywilizacyjny.

Mordimer_Madder napisał(a):- zamęczenie na śmierć człowieka dla odkupienia innych z kolei jest dla jednych źródłem świętości a dla innych gloryfikacją bestialskiego męczeństwa,

Nie znam przypadku gloryfikacji bestialstwa jednocześnie dla innych będącego źródłem świętości.
Na pewno nie w naszej cywilizacji. Bestialstwo zawsze było pejoratywne. Inna sprawą że osoby poddane bestialstwu mogą być uświęcone przez cierpienie, ale to nie usprawiedliwia oprawców. Chyba coś ci się pomieszało. :wink:
Ale uwaga - zrobiliśmy :offtopic: (chyba)