o jednym z pierwszych kamyczków

[omyk]

Drizzt: W związku z tym należy się zastanowić, czy warto porzucać skarb tylko dlatego, że
jego strażnicy okazali się gnuśni i ospali. Myślałam, że to jasne

Mordimer:

Cytat:bo sam nie był jeszcze w stanie prowadzić...

A spowiadać był w stanie?! :?

Cytat:Absolutnie ani trochę - to byli dorośli ludzie, "urzędnicy pana B.", którzy nie dorośli do swojej pracy a wstydzić raczej powinni się ci, którzy latami na pewne sprawy nie reagowali a sami często bywali w gościnie, bo do kurii było raptem 35km a w stosunku do parafii ks.Marszałka - na miejscu.

Cóż... Nie twierdzę, że ponoszę osobistą odpowiedzialność moralną za występki tych osób, ale że jako katoliczka powinnam się wstydzić za to, że zbyt często nie spełniają się słowa Jezusa:

J 17,20-24; BT napisał(a):Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.

Nie spełniają się z naszej - katolików - winy. Z winy naszych grzechów, słabości, naszego egoizmu. I za to jest mi wstyd, bo gdybyśmy wszyscy naprawdę dążyli do świętości - żaden człowiek patrząc na chwałę Kościoła nie miałby wątpliwości, że Bóg istnieje i jest piękny, dobry, jest Miłością.

Dobrze, że przynajmniej klasztor jaśniał zaczątkiem takiej chwały.