Pytania do ŚJ

[Scott]

Niebieski kolor jest dla modów itp...

Jacek.J napisał(a):Placebo_Domingo napisał/a:
Ale gdyby Jezus tylko umarł a nie zmartwychwstał to nie byłoby życia na ziemi, a ludzie umieraliby w grzechu bez perspektywy dalszego życia z Bogiem. Więc zastanów się co jest ważniejsze. Każdej niedzieli świętujemy zwycięstwo Jezusa nad śmiercią, a nie śmierć, która jest konsekwencją grzechu. Samą zaś śmierć traktujemy jedynie jako wyraz Miłości Boga do człowieka, że sam On zapłacił za nieposłuszeństwo ludzi.


ale to ja mam się zastanowić czy Pan Jezus że nakazał upamiętniać dzień swojej śmierci, a nie wspomniał o upamiętnianiu jego zmartwychwstania. albo jesteśmy posłuszni spisanemu słowu Boga albo upodabniamy się do Żydów którzy stworzyli sobie Talmud tj około 600 praw i zwyczajów wynikających z swojej tradycji które to Pan Jezus jednoznacznie ganił na przykładzie Mat 15:3-9

Ale to akurat coś zupełnie innego. Bo z jednej strony mamy czysto ludzkie tradycje jak to że zmieniono sposób wypełniania przykazań. No czyj był to pomysł -ludzki, zmieniono forme oddawania Bogu czci. No i w tym problem. A w przypadku świętowamia Zmartwychwstania mamy wdzięczność dla Boga za to co dla nas zrobił, mamy radość z ogromu dobra którw nam wyświadczył, z tego co przeszedł pokazując jaką drogą trzeba iść. Tak więc jest to głębsze przeżywanie tego dzieła, a nie zastępowanie go czymś jak niewłaściwie sugerujesz.

Cytat:Stosunek Świadków Jehowy do Świąt Wielkanocnych

JAN LEWANDOWSKI
Świadkowie Jehowy atakują katolickie Święta Wielkanocne. Twierdzą, że:

- Jezus nie życzył sobie, aby obchodzono pamiątkę Jego zmartwychwstania. Powinno się obchodzić tylko pamiątkę Jego śmierci

- Tradycja kwartodecyman, wskazuje, iż Świadkowie Jehowy obchodzą pamiątkę śmierci Chrystusa w dniu 14 Nisan, tak jak pierwotny Kościół apostolski, a nie tak jak Kościół katolicki, który wprowadził także obchody zmartwychwstania Jezusa w pierwszą niedzielę po 14 Nisan.

- Święta Wielkanocne swymi korzeniami sięgają do świąt pogańskich.

Postaram się odpowiedzieć na powyższe zarzuty Świadków.

1) Jezus nie życzył sobie, aby obchodzono pamiątkę Jego zmartwychwstania. Powinno się obchodzić tylko pamiątkę śmierci Chrystusa i nie upamiętniać Jego zmartwychwstania, zgodnie z zaleceniem z 1 Kor 11:26. W związku z tym ortodoksyjne chrześcijaństwo obchodzi Święta Wielkanocne w sposób niezgodny z zamierzeniem Bożym. Jedna z publikacji Świadków Jehowy (dalej: ŚJ) podaje: Tymczasem Jezus nakazałl upamiętniać swoją śmierć, nie zaś zmartwychwstanie [1].

Odp. 1 Według tych kategorii należałoby uznać, iż sami ŚJ (przed rokiem 1931 znani jako Badacze Pisma Świętego) przez długi czas obchodzili Wielkanoc w sposób niezgodny z zamierzeniem Bożym. Wedle jednej z ich publikacji do roku 1880 obchodzili oni Wielkanoc w taki sam sposób, jak czyni się to w ortodoksyjnym chrześcijaństwie [2]. Następnie w latach 1880-1919 nadal nie obchodzili "w sposób poprawny" tego święta, bo choć zaczęli już obchodzić tylko "Pamiątkę" śmierci Chrystusa, to wciąż wyznaczali datę tego wydarzenia na dzień 14 Nisan; posługując się kalendarzem żydowskim, opartym na obliczeniach astronomicznych [3].

Jednak z powodu sposobu tych obliczeń kalendarz żydowski jest nieco niedokładny i czasem sierp księżyca staje się widoczny w Jerozolimie 18 godzin później. W związku z tym ŚJ dopiero od roku 1919 wyznaczają datę 14 Nisan bezpośrednio w oparciu o obserwacje księżyca w Jerozolimie [4].

Zresztą ŚJ nawet nie świętują pamiątki śmierci Chrystusa, a jedynie rocznicę Ostatniej Wieczerzy. Swoją "Pamiątkę" obchodzą oni dnia 14 Nisan [5] i przypada ona w różnych latach na inny dzień tygodnia.

Jezus przez fakt swojej męki i przez sposób spożycia posiłku paschalnego sam ukazał, że tak podkreślane przez ŚJ przykładanie wielkiej wagi do obchodzenia jakiegoś święta wedle dokładnych dat jest zbędnym formalizmem.

Jezus bowiem spożył swój posiłek paschalny dzień wcześniej, to znaczy dnia 14 Nisan, choć wedle tradycji biblijnej posiłek ten powinien odbyć się dnia 15 Nisan. Jezus zatem przyspieszył posiłek paschalny, który odbył się o 24 godziny wcześniej! [6] Jak zatem widać, nie dbał o ścisłe trzymanie się dokładnej daty.

Zarzut ŚJ, że obchodzenie jakiegoś święta nie nakazanego w Biblii jest w oczach Bożych naganne, jest bezpodstawny, bo nawet publikacje ŚJ przyznają, że sam Jezus uznawał pewne "niebiblijne" święta obchodzone w Palestynie za Jego czasów. Wiadomo też, że ówcześni Żydzi obchodzili takie "niebiblijne święta" i Nowy Testament też tego nigdzie nie potępia.

Aspekt ten w oparciu o dane historyczne omawiałem szerzej w moim artykule, traktującym o stosunku ŚJ do Świąt Bożego Narodzenia na łamach niniejszego czasopisma [7].

Kościół katolicki nie tylko obchodzi Święto Wielkanocy, ale również obchodzi Ostatnią Wieczerzę w Wielki Czwartek, upamiętnia śmierć Jezusa w Wielki Piątek i Sobotę.

2) Tak zwana tradycja kwartodecyman, przekazana przez Polikarpa, pochodząca od samego świętego Jana apostoła i zachowana przez Euzebiusza, wskazuje, że ŚJ obchodzą pamiątkę śmierci Chrystusa w dniu 14 Nisan tak jak pierwotny Kościół apostolski, a nie jak Kościół katolicki, który oprócz tego wprowadził także obchody zmartwychwstania Jezusa w pierwszą niedzielę po 14 Nisan (por. Strażnica z 15 marca 1994, s. 4-5).

Odp. 2 W powyższym argumencie dziwi odwołanie się ŚJ do pozabiblijnej tradycji pochodzącej od Polikarpa, czyli z II wieku, kiedy to w Kościele chrześcijańskim "rozpleniło" się już wedle ŚJ tak zwane "szatańskie Wielkie odstępstwo", fałszujące i zniekształcające prawdę Bożą [8].

Jeśli jednak ŚJ odwołują się do pozabiblijnej tradycji pierwszych wieków, aby uzasadnić sposób obchodzenia swego jedynego święta, to podobnie zróbmy i my, by uzasadnić poprawność obchodzenia święta zmartwychwstania Jezusa w pierwszą niedzielę po 14 Nisan przez Kościół ortodoksyjnego chrześcijaństwa.

I tak: Sokrates Scholastyk (ur. w 380 r.) w swej Historii Kościoła pisze, że to właśnie nikt inny jak tylko apostołowie Piotr i Paweł praktykowali już obyczaj święcenia dnia zmartwychwstania Jezusa: (...) wierni w Rzymie i na Zachodzie twierdzą, że tamtejszy zwyczaj przekazali apostołowie Paweł i Piotr (V, 22).

Epifaniusz (zm. 403 r.) w swym dziele pt. Herezje (70,9) podaje na bazie starych dokumentów, które już do dziś się, niestety, nie zachowały, że około 135 roku niektórzy prezbiterzy popierający obrzezanie atakowali istniejące już wtedy obchodzone w niedzielę święto zmartwychwstania Jezusa, starając się tak jak ŚJ zamiast tego propagować święcenie dnia 14 Nisan.

Euzebiusz w swej Historii Kościoła [9] podaje, że Polikarp (zm. 155 r.) udał się do biskupa Rzymu Aniceta w celu uzgodnienia daty Wielkanocy, w związku z istniejącymi wtedy sporami. Świadczy to o tym, że Kościół święcił już wtedy dzień zmartwychwstania Jezusa. Euzebiusz pisał, że Kościół obchodził Wielkanoc w niedzielę, opierając się na "tradycji apostolskiej".

Wymienił on też (powołując się na Ireneusza) biskupa Rzymu Sykstusa (panującego w latach 115-125), za którego czasów świętowano dzień zmartwychwstania Jezusa [10].

Podobnie mówią inne świadectwa: Orygenes w II wieku (Homilie o Księdze łzajasza, 5,2); pochodzące z okresu po roku 2(X) Didaskalia (XXI,14); Ireneusz (cyt. w: Euzebiusz, Historia Kościoła, V, 24, 11).

Co do obchodzenia pamiątki śmierci Jezusa w dniu 14 Nisan Euzebiusz pisał, że (...) kościoły całej Azji sądziły, jak im się zdawało, na podstawie bardzo starej tradycji, że święto Paschy Zbawicielowej należy obchodzić czternastego dnia księżyca, kiedy Żydzi mieli rozkaz ofiarowania baranka (...). Tymczasem tego sposobu wszystkie inne kościoły świata całego się nie trzymały, ale na mocy tradycji apostolskiej, która po dziś dzień swej mocy nie straciła, zachowywały zwyczaj, że się nie godzi kończyć postów żadnego innego dnia, jak tylko w dniu zmartwychwstania Zbawiciela naszego. W sprawie tej odbywały się synody i zgromadzenia biskupów, którzy wszyscy jednomyślnie ogłosili listami do wiernych świata całego zasadę kościelną, że nigdy żadnego innego dnia nie należy obchodzić tajemnicy zmartwychwstania Pańskiego, jak tylko w niedzielę, i że tylko tego dnia wolno kończyć posty paschalne" [11].

Euzebiusz pisał też: Naśladowcy Mojżesza ofiarowywali baranka paschalnego jeden raz w roku, 14 dnia pierwszego miesiąca, wieczorem. My natomiast, ludzie Nowego Testamentu, sprawujemy naszą Paschę w każdą niedzielę, nieustannie żywimy się Ciałem Zbawiciela i nieprzerwanie przyjmujemy Krew Baranka (...). Dla-tego każdego tygodnia sprawujemy naszą Paschę w świętym dniu Pańskimi [12].

Tertulian w II wieku pisał o tych chrześcijanach, którzy tak jak ŚJ świętowali 14 Nisan: Do tych wszystkich przystąpił także i Blastos, który chciał wprowadzić potajemnie judaizm. Mówi bowiem, że Paschy nie należy inaczej obchodzić, jak tylko według prawa Mojżesza, to jest czternastego w miesiącu [13].

Wiadomo też, że tak zwana Sekta Nazarejczyków świętowała tak jak ŚJ 14 Nisan. Żyjący w IV wieku Epifaniusz dysponujący wieloma dokumentami na ich temat, stwierdzał, że oprócz tego Nazarejczycy wpadają też w potępione przez św. Pawła zwyczaje, bowiem (...) praktykują żydowskie rytuały, jak np. obrzezanie, szabat i inne [14].

Nazarejczycy w swym kurczowym trzymaniu się sformalizowanego judaizmu byli bardziej konsekwentni niż ŚJ, którym tak niby zależy na trzymaniu się świąt nakazanych przez Biblię, i to z 14 Nisan na czele. Świadkowie Jehowy zdecydowanie twierdzą, że obchodzą tylko jedno święto, bowiem tak nakazuje im Biblia. Jest to nieprawda. Zapytajmy ich zatem (jeśli naprawdę trzymają się nakazów Biblii i pierwotnego chrystianizmu co do obchodzenia świąt), dlaczego w takim razie nie obchodzą święta szabatu poważanego jakiś czas przez pierwszych chrześcijan (Łk 23:56) i nakazanego przez Dekalog (Wj 20:10)? Przecież ten sam Dekalog ŚJ wykorzystują przeciw katolickim obrazom religijnym [15]. Dlaczego zatem nie trzymają się go już w sprawie nakazu świętowania szabatu?

Można też spytać się ŚJ, czemu nie obchodzą oni po dzień dzisiejszy święta Namiotów, które Bóg nakazał obchodzić po wsze czasy [16]? To samo tyczy się Dnia Przebłagania [17]. Gdyby dla ŚJ naprawdę liczyło się tylko to, co odnośnie do obchodzenia świąt mówi słowo w słowo Biblia, to nie obchodziliby tylko jednego święta! Jak widać dla nich jednak bardziej liczy się zdanie ich kierownictwa religijnego niż samej Biblii.

3) Święta Wielkanocne swymi korzeniami sięgają do bałwochwalczych świąt pogańskich [18]

Odp. 3. Świadkowie Jehowy są niekonsekwentni. Z jednej strony twierdzą, że chrześcijanie tylko dlatego zaczęli świętować niedzielę Wielkanocną, by upamiętnić dzień zmartwychwstania Chrystusa [19], a z drugiej strony twierdzą, że do świętowania zmartwychwstania Jezusa skłoniły chrześcijan zwyczaje pogańskie na cześć teutońskiej bogini wiosny [20]. Widać w tej argumentacji żenującą sprzeczność i wyraźną niekonsekwencję.

Inne publikacje Świadków Jehowy cytują różne opracowania, świadczące o tym, że nawet gdyby chrześcijaństwo przejęło jakieś zwyczaje wielkanocne z tradycji ludowych, to tym samym nie zaadoptowałoby pogaństwa, ale by je wyeliminowało.

Wyżej cytowane Prowadzenie rozmów... podaje: Chrześcijaństwo wyparło szereg pogańskich świąt wiosennych, ale zachowało wiele zwyczajów świątecznych, nadając im odmienną symbolikę (s. 366).

Podobnie podaje Strażnica nr 7 z 1996 roku: Nie ma cienia wątpliwości, że pierwotny Kościół przejął stare pogańskie rytuały i nadał im chrześcijańską treść (s. 4).

Zarzut ŚJ, że chrześcijaństwo cokolwiek w swych zwyczajach świątecznych uświęciło i przejęło ze zwyczajów ludów niechrześcijańskich, nie ma znaczenia z punktu widzenia starotestamentalnych świąt biblijnych, które zostały przez Izrael zaasymilowane w ten sam sposób.

John Bright, wykładający na Uniwersytecie w Richmond w Virginii, będąc zarazem specjalistą z zakresu historii Izraela, podaje: Księga Przymierza (Wj 23, 14-17; 34, 18-24) wymienia trzy święta, w czasie których czciciel miał stanąć przed obliczem Jahwe. Są to święta: Przaśników (i Paschy), Tygodni i Zniw. Wszystkie były wiele starsze niż Izrael i oprócz Paschy, miały pochodzenie rolnicze. Izrael zapożyczył je z zewnątrz, co nie jest ni-czym dziwnym [21].

Z tych wszystkich powodów, jakie wymieniono wyżej, główne zarzuty Świadków Jehowy przeciw świętom Wielkanocnym są jawnie bezpodstawne. Świętujmy więc Zmartwychwstanie naszego Pana w pokoju!

PRZYPISY

1. Strażnica z 15 marca 1994, s. 4.

2. Strażnica, rok XCVII (1976) nr 3, s. 20.

3. Tamże

4. Tamże, par. też Strażnica, rok XCIX (1978) nr 4, s. 23.

5. Por. Prowadzenie rozmów na podstawie Pism, Brooklyn 1991, s. 231.

6. Por. W.J. Harrington, Klucz do Biblii, Warszawa 1997, s. 168-169.

7. Sekty i Fakty, nr 15 (4/2002, s. 40-41).

8. Por. książkę ŚJ pt. Wspaniały finał Objawienia bliski, Brooklyn 1993, str. 29-30.

9. Por. V, 24,16; IV, 14, 1; IV, 26,2)

10. Euzebiusz, Historia Kościoła, V, 23,1; V, 24,14.

11. Historia Kościoła, V, 23,1-2.

12. Euzebiusz, De solemnitate paschali, VII.

13. Tertulian, Przeciw wszystkim herezjom, VIII.

14. Epifaniusz, Adversus haereses, XXIX, 7.

15. Por. Prowadzenie rozmów..., s. 209.

16. "ustawa wieczysta" - por. Kpł 23:34-41 BT 11.

17. "Ustawa wieczysta" - Kpł 23:27-31.

18. Por. Strażnica nr 7 z 1996 roku, s. 5.

19. Por. Strażnica z 15 marca 1994, s. 4.

20. Por. Świadkowie Jehowy a szkoła, Brooklyn 1990, s. 19.

21. John Bright, Historia Izraela, Warszawa 1994, s. 173.

Jan Lewandowski

http://www.psychomanipulacja.pl/art/stos...ocnych.htm

podkresliłem to co mówi o zapożyczaniu świąt, ponieważ to jakiś niesamowity argument wg świadków, podczas gdy mówi o tym sam Bóg, tak żeby i to na przyszlosc bylo jasne.