Zdrada Judasza a przyzwolenie Jezusa

[Drizzt]

Witam

Chciałem z początku od razu rozwinąć temat, jednak zdecydowałem, że na start jedynie krótko i zwięźle:

Mianowicie w Ewangelii Jana czytamy, że Jezus zawczasu, jeszcze podczas ostatniej wieczerzy, wiedział o planach Judasza. Nie dość, że mówi, że jeden Go zdradzi, to nawet przez podanie chleba wskazuje, kto. Następnie robi coś ciekawego. Mówi: "Co masz czynić, czyń prędzej".

I teraz mała refleksja. Zarówno w Ewangeliach, jak i w nauczaniu kościelnym, Judasz przedstawiany jest jako zdrajca. Jezus sam go zresztą wprost zdrajcą nazywa. Jezus wie, co Judasz ma zamiar zrobić, zna więc planowany grzech.

W myśl rozumowania katolickiego, Jezus powinien Judasza powstrzymać - inaczej będzie mieć na sumieniu GRZECH CUDZY. Jezus jednak tego nie robi. Ba, robi wręcz przeciwnie! Zachęca Judasza, by nie zwlekał, i zaczął działać.

Czyżby więc Jezus był (wedle Ewangelii, od razu mówię) winien popełnienia grzechu cudzego, winien...zdrady samego siebie?

Jeśli założymy, że Judasz faktycznie zdradził, że zrobił coś złego, za co należałaby mu się kara czy potępienie, nie mamy innego wyjścia jak stwierdzić, że Jezus jest temu grzechowi współwinny.

Jeśli natomiast będziemy się bronić "bożym planem", że Judasz musiał zdradzić, by Jezus mógł zmartwychwstać - musimy automatycznie oczyścić Judasza z zarzutów. Inaczej dalej - Jezus byłby współwinien. Dodać też należy, że ta linia obrony nie trzymałaby się kupy - warto zauważyć, że żołnierze rzymscy już do Jezusa szli. jedyny czyn Judasza, to poprzez pocałunek wskazanie, który to Jezus. Jednak przecież Jezus wiele już razy wcześniej wprost mówił, kim jest. Wiedział, co Go czeka, nie miał więc nic do ukrycia. Sam mógł powiedzieć, który to On. Czyn Judasza nie był więc w tej materii do niczego potrzebny - a jednak Jezus go ne powstrzymał, gdy wiedział, co ten zrobi. Grzech cudzy? Czy może zafałszowany w Ewangeliach obraz Judasza?