Zdrada Judasza a przyzwolenie Jezusa

[Drizzt]

Sant - wszystko ok, ale to dalej nie zmienia faktu: Jezus o zdradzie wiedział, i nie próbował jej przeciwdziałać. Wiem, że ze zła można stworzyć dobro etc. Ale fakt pozostaje faktem, niestety.

Ktoś tu kiedyś przytaczał definicję grzechu cudzego. I, jakby nie patrzeć, Jezus w ujęciu Ewangelii Jana idealnie się w to rozumowanie wpisuje.

Dodam jedno: Nie chcę przez to twierdzić, że Jezus jest ZŁY (czy że zgrzeszył). Raczej uważam, że to sama Ewangelia jest niemiarodajna. Bo pamiętając o grzechu cudzym, nie można ominąć tego problemu przy założeniu, że a) Judasz faktycznie zdradził (a nie działał na polecenie Jezusa) b) Jezus o zdradzie (grzechu) Judasza wiedział i nie przeciwdziałał.

Aha, jeszcze jedna sprawa. Jeśli użyjemy argumentów, że:

1. Jezus wiedział, że Judasz zdradzi, i szanował jego decyzję - zupełnie zaprzeczymy tutaj ukutemu twierdzeniu o grzechu cudzym. Ba, zaprzeczymy też słowom Jezusa, który nakłaniał, by w takim przypadku co najmniej trzykrotnie napominać (Jezus nie zrobił tego ani razu)

2. Nie był to grzech cudzy, bo Bóg zawsze może przekuć zło w dobro - wtedy tym bardziej zaprzeczymy grzechowi cudzemu, gdyż, skoro takie przekucie stosuje się do Jezusa, to czemu nie do każdego człowieka? Oznaczałoby to, że nie musimy przeciwdziałać grzechom, ufając, że po prostu Bóg zrobi całą robotę za nas - i i tak zmieni to w dobro.

Tak czy owak - dochodzimy do wewnętrznych sprzeczności.