Spowiedź podczas Eucharystii jest szkodliwa, czy też nie !.

[Sant]

omyk napisał(a):Nie, nie jest bezsensowne
Skoro uważasz, że wymiar społeczny jest w tym momencie ważniejszy od tajemnicy spowiedzi, to czemu nie pójdziesz i nie wyspowiadasz się kapłanowi przed tłumem ludzi? Sakrament pokuty nie jest dla męczenników, którzy w imię gruntowania właściwego pojęcia wspólnoty sami spalają się miłością braterską (albo częściej wstydem), tylko dla słabych, dla słabeuszy! Dla chorych. Dla mających się źle. Dla tych, których myśl o tym, że sąsiad mógłby usłyszeć, przyprawia o zawrót głowy.

myślę, że na tę wątpliwość już spioch częściowo odpowiedział.

Cytat:Skoro uważasz, że wymiar społeczny jest w tym momencie ważniejszy od tajemnicy spowiedzi, to czemu nie pójdziesz i nie wyspowiadasz się kapłanowi przed tłumem ludzi?

Hmm... a czy ja zanegowałem tajemnicę spowiedzi? Skąd to wytrzasnęłaś? Nie uważasz, że można ją zachować, ale wobec wspólnoty, niejako na jej oczach uznać się grzesznikiem? I wspólnota kościelna jest świadkiem jak Kościół podnosi cię z klęczek? Przy jednoczesnym zachowaniu spowiedzi usznej? Ja - jeśli chodzi o ścisłość właśnie tak czynię (w miarę możliwości) "spowiadam się kapłanowi przed tłumem ludzi" - i o to chodzi, robię to wprawdzie tylko do ucha spowiednika, ale wszyscy to widzą. Wg mnie to jest szalenie istotnie. Szyby stanowiłyby coś na kształt konfesjonałów w kształcie szaf, do których wchodzi ukradkiem penitent i nikt go nie widzi. Bo uważa, że jest to tylko sprawa między nim a Panem Bogiem. A to jest nieprawda. Grzesząc ranimy 2-go, cały Kościół i dlatego on powinien widzieć moje upokorzenie, skruchę i powrót na łono Kościoła. By móc mnie jeszcze bardziej kochać. Ba - przeżywać to razem ze mną, weselić się z tego powrotu. Szyby stanowią barierę, wprawdzie przezroczystą, ale jednak barierę.
Drugiej części twojej wypowiedzi absolutnie nie zrozumiałem. :oops: